Ad. 1
Zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 litera a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) do 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę podatku 7% w odniesieniu do robót budowlano – montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.
Przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą (zgodnie z art. 146 ust. 2 powołanej ustawy), rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.Natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy, pod pojęciem „obiekty budownictwa mieszkaniowego” dla potrzeb powoływanej ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych do grupowania 111 – budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 – budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 – budynki zbiorowego zamieszkania wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencja Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
Jedynie określony wyżej zakres czynności w wymienionych obiektach korzysta, do 31 grudnia 2007 r. z opodatkowania obniżoną do 7% stawką podatku od towarów i usług.
Natomiast na materiały budowlane, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, od 1 maja 2004 r. obowiązuje 22 % stawka podatku.
Uwzględniając powyższe uregulowania Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu wyjaśnia, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 powoływanej ustawy z 11 marca 2004 r. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zarówno towary jak i usługi identyfikowane są – art. 2 pkt 6 i art. 8 ust. 3 – dla potrzeb tego podatku w oparciu o klasyfikacje wydane na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Przy czym w gestii podatnika leży prawidłowe określenie – wg symbolu PKWiU lub PKOB – czy w określonym stanie faktycznym mamy do czynienia ze sprzedażą towarów czy też świadczeniem usług.
Jednocześnie informujemy, że z wyjaśnień Urzędu Statycznego w Łodzi Ośrodek Interpretacji i Standardów Klasyfikacyjnych, wynika, iż zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (i mającej zastosowanie do klasyfikacji dokonywanych dla potrzeb podatku od towarów i usług) – Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm. – roboty instalacyjne i montażowe wykonywane w miejscu przeznaczenia są klasyfikowane w odpowiednich grupowaniach podkategorii wyodrębnionych w tym celu w ramach klas obejmujących instalowane (montowane) wyroby (sprzęt, maszyny, urządzenia), z następującymi zastrzeżeniami:
• roboty instalacyjne, wykonywane przez producenta wyrobu siłami własnymi, są kwalifikowane łącznie z wyrobem w tym samym grupowaniu,
• gdy w określonej klasie nie została wyodrębniona odpowiednia podkategoria dla robót instalacyjnych i montażowych, to czynności te klasyfikuje się w grupowaniach obejmujących dany wyrób,
• budowlane roboty instalacyjne i montażowe klasyfikuje się w dziale 45,
• roboty instalacyjne wykonywane przez sprzedawcę detalicznego, jako usługa związana ze sprzedażą określonego wyrobu, klasyfikowana jest jako handel detaliczny w odpowiednim grupowaniu działu 54.
Tym samym zakres niezbędnych prac związanych z wytworzeniem określonego wyrobu oraz usługi jego montażu w miejscu przeznaczenia świadczone przez producenta siłami własnymi, należy rozumieć jako produkcję wyrobu.
Mając na względzie przedstawiony stan prawny oraz zasady klasyfikowania wyrobów i usług można stwierdzić, iż określenie stawki podatku od towarów i usług w przedstawionej w piśmie sytuacji będzie uzależnione od dokonania prawidłowej klasyfikacji wykonywanych czynności, bądź do grupowania właściwego dla dostawy wyrobu (towaru), bądź dla świadczenia usług. Jednak klasyfikacji tej winien dokonać Podatnik, bowiem organy podatkowe nie mają kompetencji w zakresie dokonywania tych czynności.
W przypadku wątpliwości w tym zakresie należy zwrócić się o dokonanie prawidłowej klasyfikacji do Urzędu Statystycznego w Łodzi Ośrodka Interpretacji i Standardów Klasyfikacyjnych (97-176 Łódź ul. Suwalska 29).
Ad. 2
Zgodnie z art. 42 ust. 1 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:
1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
Dowody, o których mowa w powyższym art. 42 ust. 1 pkt 2, zostały określone w ust. 3 – 5 oraz 11 tegoż art. 42 ustawy.
Ad. 3
Zgodnie z art. 13 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, przemieszczanie (transfer) towarów podatnika z Polski do innego kraju wspólnotowego, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, gdy towary te są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, dla których miejscem dostawy, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2, jest terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska, jeżeli towary te są przemieszczane przez tego podatnika dokonującego ich dostawy lub na jego rzecz.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, dostawy towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez podatnika dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rachunek, są opodatkowane w kraju, w którym towary są instalowane lub montowane. Przy czym nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.
W związku z powyższym, gdy zarejestrowany w Polsce podatnik dokonuje na rzecz niemieckiego (lub francuskiego) nabywcy dostawy towarów wraz z ich montażem w Niemczech (Francji), przewiezienie tych towarów do Niemiec (Francji) nie podlega opodatkowaniu z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy (art. 13 ust. 4 pkt 1), gdyż opodatkowaniu w Niemczech (Francji) podlega cała transakcja obejmująca wartość dostarczonego towaru oraz usługi montażu. Podatek z tego tytułu powinien zostać rozliczony w Niemczech (Francji) według obowiązujących tam przepisów.
Ad. 4
Obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących dotyczy – zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy – podatników dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych.
Oznacza to, iż każda sprzedaż dla osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej lub dla osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w formie indywidualnego gospodarstwa rolnego podlega zaewidencjonowaniu w kasie rejestrującej. Jednocześnie zwracamy uwagę, że sprzedaż dla osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej nie jest, z wyjątkiem przewidzianym w art. 13 ust. 2 pkt 4 ustawy, traktowane jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towaru opodatkowana 0% stawką podatku. W przypadku, gdy kupujący ma miejsce zamieszkania w innym kraju niż Polska i nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej lub podmiotem wymienionym w art. 13 ust. 2 – 3, a sprzedaż jest dokonana na terytorium Polski, to będzie ona opodatkowana według przepisów cytowanej ustawy z 11 marca 2004 r., jako sprzedaż „krajowa”. Tym samym sprzedaż ta będzie podlegała ewidencjonowaniu przy pomocy kasy fiskalnej o ile sprzedający ma obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku w tej formie. W takim przypadku kwota należności winna być ewidencjonowana w złotych polskich, wyliczona według stawek właściwych dla sprzedaży w kraju.
Zgodnie z § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970), kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia a jeżeli na ten dzień kurs nie został wyliczony i ogłoszony, stosuje się kurs ostatnio wyliczony i ogłoszony. W przypadku nie wystawienia faktury w obowiązującym terminie powyższego przeliczenia dokonuje się na dzień powstania obowiązku podatkowego.
Natomiast w przypadku, gdy sprzedaż jest dokonywana poza terenem kraju – w rozumieniu art. 22 cytowanej ustawy – i nie jest to sprzedaż wysyłkowa z terenu kraju, to będą miały zastosowanie przepisy podatkowe kraju miejsca dokonania sprzedaży (dostawy), także w zakresie sposobu ich ewidencjonowania.
Ad. 5
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, co do zasady polega na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski) w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach.
Warunki, jakie muszą być spełnione, aby zachodziła wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów dotyczą między innymi nabywcy towarów w innym państwie członkowskim. Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów ma miejsce, gdy nabywca jest:
1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
Jeżeli więc w kraju przeznaczenia nabywcą towarów jest osoba fizyczna niebędąca podatnikiem, która nie jest zobligowana do opodatkowania ich nabycia (poza przypadkiem nowych środków transportu), nie występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, wobec czego sprzedaż ta musi zostać opodatkowana przez dostawcę, jako sprzedaż krajowa.
Zgodnie z art. 97 ust. 10 ustawy, podmioty zarejestrowane jako podatnicy VAT UE, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub przy nabywaniu usług, o których mowa w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, podają numer, pod którym są zidentyfikowane na potrzeby podatku, są obowiązane do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL.
Ad. 6
Stosownie do art. 100 ustawy, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE – podatnicy VAT, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9 – 12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13 – są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostawach i wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, za okresy kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym:
1. powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów,
2. powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.
W przypadku podatnika, który dokonuje wyłącznie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, informacja taka powinna, w szczególności, zawierać następujące dane:
1. nazwę lub imię i nazwisko podmiotu składającego informację, jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu VAT-5 UE dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego,
2. właściwy i ważny numer identyfikacyjny kontrahenta nadany mu w państwie członkowskim, do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów,
3. kod kraju, do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów,
4. łączna wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.
W związku z powyższym, jak już to wskazano we wcześniejszej części pisma, nie jest wewnątrzwspólnotową dostawą towarów sprzedaż dokonana na rzecz osoby fizycznej z innego kraju wspólnotowego, nie jest więc ujmowana w informacji podsumowującej, lecz tylko w deklaracji VAT-7.
Rozporządzeniem z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów (Dz. U. Nr 90, poz. 853), Minister Finansów określił wzór powyższej informacji podsumowującej oraz wzór korekty tej informacji.
Pierwszą informację podsumowującą w 2004 r. należy złożyć do 25 lipca 2004 r. za okres II kwartału, obejmujący miesiące maj i czerwiec 2004 r.