Interpretacja Urzędu Skarbowego w Sieradzu
I/415/20/04/SŁ
z 3 września 2004 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego
Sygnatura
I/415/20/04/SŁ
Data
2004.09.03
Autor
Urząd Skarbowy w Sieradzu
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie i wysokość kosztów uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
amortyzacja
stawka amortyzacyjna
środek trwały
ulepszenie środka trwałego
Pytanie podatnika
Warunki zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej w przypadku ulepszenia budynku użytkowego.
Działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na pismo z dnia 14.07.2004r, uzupełnione pismem z dnia 26.07.2004r., tutejszy organ podatkowy wyjaśnia co następuje. Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwanej środkami trwałymi. Przepisy art. 22j ust. 1 pkt 3 stanowią, iż podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika z tym, że okres amortyzacji dla budynków (lokali) i budowli nie może być krótszy niż 10 lat, z wyjątkiem budynków wymienionych w rodzajach 103 i 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem, kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych oraz budynków zastępczych, dla których okres ten nie może być krótszy niż 36 miesięcy. Środki trwałe, o których mowa w ww. przepisie uznaje się na ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej – art. 22j ust. 3 pkt 2. Zgodnie z przepisami art.22g ust.17, środki trwałe uważa się za ulepszone, jeżeli wydatki poniesione na przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizacje powodują wzrost ich wartości użytkowej mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Z treści zapytania wynika, iż prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie przetwórstwa tworzyw sztucznych. Do działalności tej wykorzystują budynek (szopo-garaż) wybudowany w 2003 r., który nie został wpisany do ewidencji środków trwałych. W roku bieżącym prowadzone są prace modernizacyjne, w zakresie udoskonalenia, unowocześnienia i zmodernizowania tegoż budynku dla potrzeb działalności gospodarczej. W związku z tym, podatnicy po zakończeniu niezbędnych prac, zamierzają zastosować amortyzację o której mowa w art. 22j ust. 1 pkt 3 po spełnieniu warunku wynikającego z art. 22j ust. 3 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wg obowiązujących przepisów prawnych, warunkiem do ustalenia indywidualnej stawki amortyzacyjnej danego budynku, jest:
Jeżeli warunki te zostaną spełnione, mają Państwo prawo do amortyzowania budynku zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 3. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.