Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) jako zasadę w podatku od towarów i usług przyjęto, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W ust. 13 pkt 1 lit. b) powołanego artykułu, określono w sposób odmienny, szczególny moment powstania obowiązku podatkowego m. in. dla usług telekomunikacyjnych. Przepis ten mówi, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności , jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu: (...) świadczenia usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych, z zastrzeżeniem ust. 18, który dotyczy sprzedaży żetonów i kart telefonicznych.

Przepis powyższy jest przepisem szczególnym w stosunku do zasady określającej moment powstania obowiązku podatkowego wynikającej z art. 19 ust. 11. Zgodnie z treścią tego przepisu, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Organ podatkowy podziela pogląd wyrażony przez Spółkę, iż wpłaty dokonywane przed terminem płatności są nienależne. Stąd, w związku z brakiem podstawy prawnej trudno traktować je jako zaliczki, a ich otrzymanie wiązać z powstaniem obowiązku podatkowego na podstawie art. 19 ust. 11 ustawy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powyższe uregulowania stwierdzić należy, że stanowisko Spółki jest prawidłowe. W przypadku usług telekomunikacyjnych, jeżeli umowa zawarta pomiędzy operatorem a abonentem określa termin płatności za świadczone usługi, obowiązek podatkowy powstaje w momencie upływu terminu płatności. Zatem otrzymanie części lub całości należności przed terminem płatności nie powoduje powstania obowiązku podatkowego. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu tego terminu.