Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, że Spółka zajmuje się działalnością usługowo – handlową, m. in. jest autoryzowanym dealerem sprzętu motorowodnego, zaś w punkcie sprzedaży tego sprzętu dokonuje ponadto sprzedaży komisowej silników, przyjmowanych na podstawie umowy komisowej od osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej i nie będących płatnikami VAT. Komisant wydaje towar osobie trzeciej w wartości ustalonej z Komitentem, a podstawą opodatkowania u Komisanta jest prowizja z transakcji. Komitent otrzymuje zapłatę za swój towar po wydaniu go osobie trzeciej przez Komisanta.

Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535) przez dostawę towarów rozumie się także wydanie towarów przez Komisanta osobie trzeciej na podstawie umowy komisu.

Stosownie do art. 120 ust. 1 pkt 4 w/w ustawy przez towary używane (dla potrzeb szczególnej procedury opodatkowania marży) rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż okre#339;lone w pkt 1 – 3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne.

Szczególna procedura opodatkowania marży, zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy, ma zastosowanie do dostawy towarów używanych, które podatnik nabył, m. in., od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem.

Natomiast w myśl art. 120 ust. 4 w/w ustawy, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku.

Stosownie do przepisu art. 120 ust. 16 w/w ustawy podatnik, stosujący szczególną procedurę opodatkowania marży, nie może oddzielnie wykazywać na wystawionych przez siebie fakturach podatku od dostawy towarów.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz stan faktyczny należy stwierdzić, że na fakturach wystawianych przez Komisanta stosującego szczególną procedurę opodatkowania marży osobom trzecim nie będą wykazywane kwoty podatku. Faktura taka nie zawiera zatem wyszczególnionej kwoty podatku, lecz należność ogółem. Poza tym opisana faktura powinna zawierać wyrazy „VAT marża” (§ 12 ust. 8 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, Dz.U. Nr 97, poz. 971).

Nadmienić trzeba przy tym, że zgodnie z art. 120 ust. 15 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik, stosujący oprócz szczególnej procedury opodatkowania marży również ogólne zasady opodatkowania, obowiązany jest prowadzić ewidencję, zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, z uwzględnieniem elementów określonych przytoczonym przepisem. W odniesieniu do dostawy opartej na szczególnej procedurze opodatkowania marży, ewidencja musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży.

Państwa stanowisko, w ocenie tut. Urzędu, należy uznać za nieprawidłowe, bowiem zgodnie z art. 765 kodeksu cywilnego przez umowę komisu Komisant zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek Komitenta, lecz w imieniu własnym. Jako strona umowy sprzedaży występuje więc Komisant i to on jest zobowiązany do wypełnienia obowiązków wynikających z umowy sprzedaży wobec osoby trzeciej. Kupującego nie łączy stosunek prawny z Komitentem. Przytoczony przez Państwa art. 43 ust. 2 nie będzie miał zastosowania do umowy komisu, gdyż zawarta tam definicja towarów używanych odnosi się do towarów używanych co najmniej pół roku przez podatnika dokonującego ich dostawy, a z pewnością nie można uznać, że Komisant używa towarów będących w jego posiadaniu.