INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 26 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Sz 191/10 - po ponownej analizie stanu faktycznego stwierdza, że stanowisko przedstawione przez Panią we wniosku z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu 24 września 2009 r.), uzupełnionym w dniach 31 sierpnia, 10 października oraz 4 listopada 2010 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji niezbędnej dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 31 sierpnia, 10 października oraz 4 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji niezbędnej dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą, polegającą na hurtowej sprzedaży artykułów spożywczych. W ramach tej działalności dokonywane są wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług, na rzecz podatników zidentyfikowanych zgodnie z art. 13 ust. 2 ww. ustawy.

Każda wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest potwierdzona dowodami wskazującymi, że towary będące jej przedmiotem zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Są to:

• dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika odpowiadającego za wywóz z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
• w przypadku wywozu towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy - dokumenty sporządzone zgodnie z art. 42 ust. 4 ww. ustawy;
• kopia faktury;
• specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku;
• dowody zapłaty za powyższe transakcje.

Ponadto posiada Pani dokumenty potwierdzające, że nabywcy towarów w momencie zawierania transakcji wewnątrzwspólnotowych, byli podatnikami zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. W związku z powyższym do przedmiotowych transakcji stosowana jest stawka podatku w wysokości 0%.

W odniesieniu do kilkunastu transakcji doszło do sfałszowania dokumentów przewozowych, otrzymanych od przewoźnika. W powyższych sytuacjach posiada Pani następujące dokumenty:

• fakturę VAT z dnia 2 września 2008 r., dokument WzUE z tego samego dnia, potwierdzający wydanie towaru z magazynu (będący jednocześnie specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku) oraz list przewozowy CMR;
• fakturę VAT z dnia 10 września 2008 r., dokument WzUE z tego samego dnia oraz list przewozowy CMR;
• fakturę VAT z dnia 9 września 2008 r. i fakturę z dnia 9 września 2008 r., dokument WzUE z tego samego dnia oraz list przewozowy CMR;
• fakturę VAT z dnia 27 października 2008 r. i fakturę z dnia 27 października 2008 r., dokument WzUE z tego samego dnia oraz list przewozowy CMR;
• fakturę VAT z dnia 2 października 2008 r., dokument WzUE z tego samego dnia oraz list przewozowy CMR;
• fakturę VAT z dnia 3 października 2008 r. i fakturę z dnia 3 października 2008 r., dokument WzUE nr z tego samego dnia oraz list przewozowy CMR;
• fakturę VAT z dnia 17 grudnia 2008 r. i fakturę z dnia 17 grudnia 2008 r., dokument WzUE z tego samego dnia oraz list przewozowy CMR;
• fakturę VAT z dnia 13 stycznia 2009 r. i fakturę z dnia 13 stycznia 2009 r., dokument WzUE z tego samego dnia oraz list przewozowy CMR;
• fakturę VAT z dnia 13 stycznia 2009 r. i fakturę z dnia 13 stycznia 2009 r., dokument WzUE z tego samego dnia oraz list przewozowy CMR;
• fakturę VAT z dnia 21 stycznia 2009 r. i fakturę z dnia 21 stycznia 2009 r., dokument WzUE z tego samego dnia oraz list przewozowy CMR.

W każdym zdarzeniu dokument WzUE jest jednocześnie specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pomimo posiadania pełnej dokumentacji dotyczącej opisanej dostawy, w przypadku gdy przewoźnik przedstawił sfałszowane listy przewozowe, dotyczące wywozu zakupionego towaru poza granice Polski, występuje obowiązek sporządzenia korekty deklaracji i zastosowania do opisanej transakcji stawki podatku w wysokości 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, gdyż działał w dobrej wierze i przedstawił dowody wskazujące na przysługujące prawo do zastosowania ww. stawki. Stwierdziła Pani, że przedsięwzięła również wszelkie racjonalne środki, jakie pozostają w Jej mocy, w celu zagwarantowania, że dokonywana czynność nie prowadzi do udziału w tego rodzaju oszustwie.

Wskazała Pani, że stanowisko to potwierdzają orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (w sprawach Teleos C-409/04, Netto Supermarkt C-271/06) oraz orzeczenia krajowych sądów administracyjnych (wyroki: I SA/Gd 533/07, I SA/Gd 888/06).

Podniosła Pani, że nie miała powodów kwestionowania rzetelności kontrahenta, gdyż kwoty wykazywane w kwartalnych informacjach podsumowujących, wynikające z dostaw wewnątrzwspólnotowych, nie były kwestionowane przez centrum rozliczeń VIES.

W dniu 7 grudnia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał interpretację indywidualną nr ITPP2/443-793/09/AF, stwierdzając, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu 24 września 2009 r.) jest nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła Pani skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, który wyrokiem z dnia 26 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Sz 191/10, uchylił zaskarżoną interpretację.

W dniu 4 sierpnia 2010 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie z dnia 26 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Sz 191/10, uchylający zaskarżoną interpretację.

W wyniku ponownej analizy stanu faktycznego, uzupełnionego w wykonaniu orzeczenia Sądu, w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 13 ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z ust. 2 wspomnianego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Stosownie do art. 41 ust 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W wewątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42 (art. 41 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 42 ust. 1 cytowanej ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się za spełnione również wówczas, gdy nie są spełnione wymagania w zakresie:

1. nabywcy - w przypadkach, o których mowa w art. 13 ust. 2 pkt 3 i 4;
2. dokonującego dostawy - w przypadku, o którym mowa w art. 16.

Ustęp 3 tegoż artykułu stanowi, że dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. kopia faktury,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

W ustępie 11 wskazanego artykułu określono, że w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

• korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
• dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
• dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
• dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że istotą wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest przemieszczenie ich z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, dokonane w wykonaniu czynności dostawy, dla nabywcy spełniającego określone warunki podmiotowe. Czynnik przemieszczenia towarów pomiędzy różnymi państwami członkowski jest najistotniejszy, tzn. gdy nie ma przemieszczenia towarów nie można mówić o wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów. Dla tak zrealizowanej dostawy ustawodawca określił stawkę podatku w wysokości 0%, pod warunkiem posiadania dowodów, potwierdzających w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, że doszło do przemieszczenia towarów. Dowodami tymi, w przypadku zlecenia transportu przewoźnikowi (spedytorowi), są co do zasady kopia faktury, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku oraz dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Wszystkie ww. dokumenty powinny łącznie potwierdzać dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Ustawodawca w art. 42 ust. 11 wymienionej ustawy przewidział możliwość subsydiarnego dowodzenia dostarczenia towaru do odbiorcy, przy czym katalog dokumentów ma charakter otwarty. Oznacza to, że możliwe jest przedłożenie wszelkich dokumentów, o ile potwierdzają, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa. Istotne jest przy tym to, że wspomniana ustawa nie określa wymagań co do formy powyższych dokumentów. Jednakże stosowanie dokumentów subsydiarnych występuje wówczas, gdy dokumenty wymienione, m. in. w art. 42 ust. 3 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów.

Z treści złożonego wniosku wynika, że dokonując transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów generalnie jest Pani w posiadaniu następujących dokumentów: kopii faktury, specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, dokumentów przewozowych otrzymanych od przewoźnika odpowiadającego za wywóz z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, dowodów zapłaty za powyższe transakcje oraz dokumentów sporządzonych zgodnie z art. 42 ust. 4 ww. ustawy (w przypadku wywozu towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego dostawy lub przez nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy). Poza tym posiada Pani dokumenty potwierdzające, że nabywcy towarów w momencie zawierania transakcji wewnątrzwspólnotowych byli podatnikami zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Wskazała Pani, że w przypadku kilkunastu transakcji, dokumenty przewozowe przedstawione przez przewoźnika, dotyczące wywozu zakupionego od Pani towaru poza granice Polski, okazały się sfałszowane. Powyższą informację powzięła Pani w trakcie kontroli podatkowej, przeprowadzonej na podstawie upoważnienia Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie. W jej wyniku kontrolujący ustalili, że fałszywość listów przewozowych polega na tym, iż przewoźnik wskazany w liście przewozowym nie wykonał usługi. Wskazała Pani, że w tym przypadku nie mamy do czynienia z fałszerstwem materialnym dokumentu. Poza wspomnianymi sfałszowanymi dokumentami przewozowymi, w przedmiotowych transakcjach dysponuje Pani fakturami i dokumentami WzUE, spełniającymi funkcję specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że w odniesieniu do transakcji, w których przedstawiono sfałszowane dokumenty przewozowe, w sytuacji, gdy nie doszło do wykonania przez przewoźnika usługi transportu towarów do innego państwa członkowskiego i nie dysponuje Pani innymi dokumentami potwierdzającymi przewóz towarów do innego państwa członkowskiego, nie przysługuje Pani prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, a co za tym idzie ma Pani obowiązek opodatkowania tych transakcji wg stawki podatku 22% i dokonania korekty złożonych deklaracji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.