Podatnik zawiera z klientami umowy cywilnoprawne, których przedmiotem są roboty budowlano-montażowe, remonty i roboty konserwacyjne związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą. Wyceny robót dokonuje na podstawie kosztorysu, w którym uwzględnia całość materiałów budowlanych niezbędnych do zrealizowania przedmiotu umowy (okna, parapety, kołki, pianki montażowe, zaprawy tynkarskie, gładzie szpachlowe) i koszt robocizny. Na tej podstawie podatnik ustala jedną cenę, do której stosuje jednolitą stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 7%. Takie stanowisko przedsiębiorca motywuje tym, że sprzedaje usługę budowlano-montażową, której elementów, z uwagi na przedmiot umowy, nie może wyłączyć z kosztorysu do odrębnej sprzedaży.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Dworze Mazowieckim przychyla się do stanowiska podatnika. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535) opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towaru i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast na podstawie art. 146 ust. 1 pkt. 2 lit. a cytowanej ustawy w przypadku robót budowlano montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą stosuje się 7% stawkę podatku od towarów i usług. Przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, zgodnie z art. 146 ust 2., rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego, do których zalicza się zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt. 12 budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111- budynki mieszkalne jednorodzinne, 112- budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113- budynki zbiorowego zamieszkania – wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej.

W odniesieniu do wykorzystywanych w trakcie świadczenia usługi materiałów budowlanych, jeśli umowa pomiędzy stronami nie stanowi inaczej, podatnik może wykazać je w kosztorysie, w ten sposób podwyższając wartość całej usługi. Ustalona w ten sposób kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku, uzgodniona i zaakceptowana przez obie strony umowy, zgodnie z art. 29 ust. 1 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług, stanowi obrót podatnika z tytułu wykonanych usług budowlano-montażowych, bez względu na ilość i wartość zużytych materiałów. W związku z tym nie ma przesłanek przemawiających za wyłączeniem z kosztorysu usługi jej elementów składowych. Zatem za wykonanie zlecenia podatnik ma prawo do wystawienia faktury, o wartości ustalonej w kosztorysie, z zastosowaniem 7% stawki podatku z tytułu robót budowlano montażowych związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Należy zaznaczyć, że stosowanie stawki 7% ma zastosowanie tylko do końca 2007r. i jedynie w odniesieniu do robót związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą. Zgodnie z obowiązującymi w polskim systemie podatkowym zasadami obowiązek prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, a co się z tym wiąże właściwego jego opodatkowania spoczywa na podatniku. Zatem o tym czy materiał będzie mógł wchodzić do wartości usługi, czy też będzie miało miejsce wykonywanie usług i dostawa towarów jednocześnie, określa podatnik zawierając umowę z klientem, przy czym kieruje się rodzajem wykonywanych czynności i etapem na jakim są wykonywane, z czym może wiązać się określona klasyfikacja.

Ponad to jeśli umowa pomiędzy stronami przewiduje odrębne rozliczenie zużytych materiałów, lub gdy materiały budowlane nie zostały uwzględnione w kosztorysie usługi, to należy usługę i zużyte materiały rozliczyć oddzielnie, stosując stawki podatku zgodnie z obowiązującą klasyfikacją.