Naczelnik Urzędu Skarbowego w Mielcu, na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w odpowiedzi na zapytanie zawarte w piśmie z dnia 14.07.2004 r. (wpływ w dniu 23.07.2004 r.), dotyczące skutków w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w związku ze sprzedażą części nieruchomości, w tym gruntów w wieczystym użytkowaniu wraz z ogrodzeniem oraz stojącą na tych gruntach wiatą stalową będących środkami trwałymi.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy z wyłączeniem składników których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia środka trwałego, natomiast określa w art. 22a, które ze środków trwałych podlegają amortyzacji (m.in. stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością), a w art. 22c, które środki trwałe oraz wartości niematerialne lub prawne amortyzacji nie podlegają (m.in. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów). Pojęcie środka trwałego jest sprecyzowane w art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), który stanowi, że środkami trwałymi są m.in. nieruchomości – w tym grunty, budowle i budynki.

Zatem zarówno budynki, jak i grunty wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej stanowią środki trwałe, które powinny figurować w prowadzonej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a ich odpłatne zbycie stanowi przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w cyt. wyżej art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy. Sposób ustalania kosztów uzyskania tego przychodu określa art. 23 ust. 1 pkt 1, który stanowi, że wydatki na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż ww. środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które powiększają wartość środków trwałych
   zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą wymienionych w cyt. art. 14 ust. 2 pkt 1 bez względu na czas ich poniesienia.

Stosownie do art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem lub stratą z odpłatnego zbycia przedmiotowych środków trwałych jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy dokonanych od tych środków.Słuszne jest zatem stanowisko wyrażone we wniosku, że uzyskany dochód ze sprzedaży nieruchomości w tym gruntów w wieczystym użytkowaniu wraz z ogrodzeniem oraz stojącą na tych gruntach wiatą stalową, będących środkami trwałymi winien zostać opodatkowany na zasadach ogólnych.