Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku działając na podstawie art.14 a § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( DzU Nr 137,poz.926 ze zm.) informuje :

Ad1. Zgodnie z art. 23 ust.1 pkt.46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych (u.p.d.o.f)(DzU z 2000 r. Nr 14,poz.176 z pózn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków poniesionych z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osobyprowadzącej działalność gospodarczą ,dla potrzeb tej działalności - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu,określonej odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra.W celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.Zatem może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów niektóre wydatki związane z używaniem pojazdu tzn. wymianę opon ,oleju,naprawy pojazdu,ubezpieczenia,badania technicznego tylko do wysokości kwoty określonej przez pomnożenie liczby faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km.

Ad.2 Podstawowe znaczenie w ustalaniu wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów ma art.22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.o podatku dochodowym od osób fizycznych (u.p.d.o.f) ( DzU z 2000 r. Nr 14,poz.176 ze zm.), z którego wynika,iż kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego żródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów , z wyjątkiem tych,które zostały wymienione w art.23 w/w ustawy .Aby uznać wydatek za koszt podatkowy muszą być spełnione równocześnie dwa podstawowe warunki ,a mianowicie koszt musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu oraz nie może być wymieniony w katalogu negatywnym,tj. w ustawowym wykazie kosztów nie uznawanych za koszty podatkowe czyli w art.23 u.p.d.o.f.Art.23 ust.1 pkt.49 cyt.ustawy stanowi,iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników przedsiębiorstwa , nie zaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do srodków trwałych - w przypadku stwierdzenia,że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej,lecz służącelom osobistym podatnika ,pracowników lub innych osób ,albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.Ponadto należy zauważyć,że ustawa nie zawiera wykazu wydatków,które przesądzają o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.Dlatego przyjmuje się,że kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu.Z oceny związku z prowadzoną działalnością gospodarczą winno wynikać,że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczyniać się do osiągnięcia przychodu z danego żródła.

Reasumując w ocenie organu podatkowego,rodzaj zgłoszonej dziaałalności gospodarczej oraz bezpośredni wpływ na wysokość uzyskanego przychodu z tej działalności umożliwia ,w myśl przytoczonych przepisów na zaliczenie poniesionych wydatków związanych z używaniem samochodu oraz zakupu pralki do kosztów uzyskania przychodu.