W piśmie Podatnika sformułowany został następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność handlową w oparciu o własną sieć sprzedaży. W tym celu zawarła kilka umów dzierżawy samochodów ciężarowych na okres trzech lat. Płatności za wykorzystywane auta określono w EUR w równych kwotach przez cały czas trwania umowy i każdorazowo przeliczano na PLN wg kursu NBP z dnia wystawienia faktury. W sytuacji systematycznego osłabiania się kursu złotówki, takie rozwiązanie rodziło niekorzystne dla Firmy skutki finansowe. Kierując się dobrem Firmy w kwietniu br. wypowiedziano zawarte wcześniej umowy dzierżawy samochodów i podpisano nowe z inną spółką i na korzystniejszych warunkach.

Zgodnie z warunkami wcześniej podpisanych umów Spółka została obciążona opłatą z tytułu wcześniejszego rozwiązania umów w wysokości 20% sumy miesięcznych opłat pozostałych do zakończenia okresu dzierżawy.

Wobec powyższego, zrodziły się wątpliwości co do możliwości zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wspomnianej powyżej opłaty, uiszczonej wobec wcześniejszego rozwiązania umów dzierżawy.

W opinii Podatnika, opłaty poniesione w związku rozwiązaniem tych umów mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zawarcie przez Jednostkę nowych umów dzierżawy samochodów, w Jej opinii, nawet pomimo obowiązku poniesienia dodatkowej opłaty, przyczynia się do poprawy kondycji finansowej poprzez uwolnienie wymiernych środków finansowych i możliwości ich zaangażowania w bieżącą działalność. Tym samym zostaje spełniony warunek konieczny do uznania tego kosztu za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów art. 15 ust. 1. Spółka nadmienia również, że w bieżącym roku odnotowała faktyczny wzrost przychodów wynoszący 48% w porównaniu z rokiem ubiegłym.

W przedstawionym powyżej stanie faktycznym zastosowanie znajdą następujące przepisy:

- art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), który stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1(...),

- art. 707 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), stanowiący, iż jeżeli dzierżawa kończy się przed upływem roku dzierżawnego, dzierżawca obowiązany jest zapłacić czynsz w takim stosunku, w jakim pożytki, które w tym roku pobrał lub mógł pobrać, pozostają do pożytków z całego roku dzierżawnego.

Wobec przedstawionych regulacji ustawy podatkowej oraz okoliczności faktycznych sprawy stwierdzić należy, co następuje:

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, poniesione w celu uzyskania przychodów, które jednocześnie nie są enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1. Kosztami takimi są koszty zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio, związane z uzyskiwanymi przychodami oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatników, związane z ich funkcjonowaniem.

Podkreślić dodatkowo należy, iż adresatami normy prawnej zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej są podatnicy. To na nich spoczywa ciężar udowodnienia, że wydatki stanowią koszty uzyskania przychodu. Muszą oni wykazać, iż w momencie podejmowania decyzji o obciążeniu kosztów podatkowych przedmiotowym wydatkiem, mogli obiektywnie zakładać, iż wpłynie on na osiągnięcie przychodów podatkowych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika wynika, iż odstąpił On od umowy dzierżawy samochodów, ze względu na rodzące się niekorzystne dla Firmy skutki finansowe, wynikające z osłabiania się kursu złotówki (płatności za wykorzystywane auta określono w EUR w równych kwotach przez cały czas trwania umowy i każdorazowo przeliczano na PLN wg kursu NBP z dnia wystawienia faktury).

Należy zwrócić uwagę, iż kwestia ponoszenia dodatkowych opłat z tytułu zakończenia dzierżawy przed upływem roku dzierżawnego wynika z uregulowań art. 707 ustawy Kodeks Cywilny. Dzierżawca obowiązany jest zapłacić czynsz w takim stosunku, w jakim pożytki, które w tym roku pobrał lub mógł pobrać, pozostają do pożytków z całego roku dzierżawnego.

Zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów opłat z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy dzierżawy, uzależnione jest od spełnienia ogólnego warunku zaliczenia danych wydatków do kosztów uzyskania przychodu, czyli poniesienia kosztu w celu uzyskania przychodu.

Reasumując, opłata z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy dzierżawy, poniesiona przez Podatnika na rzecz kontrahenta z tytułu odstąpienia od tej umowy może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy wykaże On bezpośredni lub pośredni związek tego wydatku z prowadzoną przez siebie działalnością, oraz gdy udowodni, że poniesienie tegoż wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego w danym roku podatkowym przychodu.