Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-193/13-4/MW
z 29 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2013 r. (data wpływu 15 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2013r. (data wpływu 24 maja 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia z opodatkowania świadczonych usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy – jest prawidłowe,

• zwolnienia z opodatkowania świadczonych usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 19-20 rozporządzenia – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczonych usług.

Wniosek został uzupełniony w dniu 24 maja 2013r. w zakresie prawa do reprezentacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Znowelizowana ustawa z dnia 27 lipca 2005 roku Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. 2012.572.j.t.) całkowicie zmodyfikowała system świadczenia usług edukacyjnych na poziomie studiów wyższych i bezpośrednio z nim związany system kształcenia ustawicznego. Wspomniana ustawa jako warunek sine qua non sprawnie funkcjonującej edukacji dostosowanej do potrzeb rynku pracy, wprowadziła rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 2 listopada 2011 r. w sprawie Krajowych Ram Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego nowy standard kształcenia daleko odbiegający od dotychczasowego toku, w którym to ustawodawca narzucił tryb nauki wymagany, by ukończyć studia na konkretnym kierunku. Zmiana metodyki a co za tym idzie organizacji studiów wyższych spowodował, że to student aktualnie dobiera sobie przedmioty czy specjalizacje, które w rezultacie przeliczenia na punkty ECTS, umożliwiają mu ukończenie studiów na wybranym przez siebie kierunku. Meritum nowego systemu są już nie treści programowe ale efekty kształcenia, czyli kompetencje, jakie student nabywa po ukończeniu któregoś z wybranych przez siebie „modułów”. Moduły to albo jednostkowe zajęcia albo bloki zajęć.

Przechodząc już do meritum zapytania wskazać należy, że aktualny model edukacji na poziomie wyższym to nie odgórnie ustalony ciąg zajęć i wykładów, z których student musi się rozliczyć, a powiązane merytorycznie moduły, które student samodzielnie wybiera, gromadząc punkty ECTS i pozyskując jednocześnie przypisane modułom efekty kształcenia. Rezultat prawny sprowadza się więc do tego, że aktualnie można expressis verbis „nie studiować”, a jedynie wybierać poszczególne moduły według swoich zainteresowań i planów zawodowych, a w efekcie zgromadzić ich metodologiczny i merytoryczny zakres udokumentowany punktami ECTS i efektami kształcenia, by na koniec ukończyć studia na konkretnym czy konkretnych kierunkach studiów.

Ad minori ad maius studia to bardzo rozproszony zespół modułów, które studenci wybierają i zaliczają egzaminami, by w efekcie uzyskać wykształcenia wyższe w ramach I czy II stopnia.

Ustawa prawo o szkolnictwie wyższym wyznaczyła w ww. zakresie tylko jeden reżim, iż ukończenie studiów w ramach nowej metodologii, nie może nastąpić wcześniej niż po 3 latach edukacji. Kształcenie ustawiczne, czyli nauka przez całe życie „life long learning” jako podstawa nowego systemu edukacji, powoduje, że można wraz z upływem czasu i niejednokrotnie potrzeb zawodowych dokładać czy składać „te modułowe klocki” w niewyznaczonym odgórnie czasie jak to było dotychczas: licencjat – 3 lub 3,5 roku mgr – 5 lat, i w efekcie zebrania konkretnej liczby punktów ECTS otrzymać dyplom licencjata czy magistra danego kierunku.

W efekcie nowelizacji ustawy a w związku z tym przemodelowania oferty świadczenia usług edukacyjnych, uczelnie wyższe wychodząc im naprzeciw, dostosowują niejako system świadczenia usług do nowych realiów. I tak każdy moduł, wg starej nomenklatury przedmiot czy szkolenie, stanowią twór całkowicie samoistny i samodzielny ale zawsze powiązane z głównym numerem edukacji jakim jest kierunek czy specjalizacja. Zmiany mentalne w tym przypadku powodują także bardzo istotne konsekwencje finansowo – podatkowe. Ofercie „sprzedaży” usług edukacyjnych towarzyszy wątpliwość w zakresie odprowadzenia podatku od towarów i usług. Moduły to samodzielne usługi i w uproszczeniu mogą dla naszych studentów czy klientów stanowić szkolenie czy swego rodzaju kurs specjalizujący i uszczegóławiający ich wiedzę. W ofercie usług Uczelni niejednokrotnie będzie do „kupienia” właśnie samoistny moduł, którym zostanie przyznana konkretna liczba punktów ECTS.

W przyszłości zatem, studenci, absolwenci, czy osoby całkiem obce, będą chciały się rozwijać i dokształcać zbierając poszczególne kompetencje wynikające z modułów. Może się też okazać, że z tych cząstkowych ukończonych przez siebie modułów, zgromadzą wystarczającą liczbę punktów ECTS by uzyskać dyplom I lub II stopnia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku w związku z § 13 ust. 1 pkt 19 – 20 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnione z odprowadzenia podatku VAT są uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym. Zwolniony system szkolnictwa wyższego, który zorganizowany jest wokół gromadzenia punktów ECTS poprzez ukończenie z wynikiem pozytywnym konkretnych modułów edukacyjnych, jak najbardziej stanowi usługę edukacyjną na poziomie wyższym. Wnioskodawca jest Uczelnią niepubliczną wpisaną do rejestru uczelni niepublicznych pod nr 144 więc podmiotowy i przedmiotowy zakres przesłanek w pełni Wnioskodawca realizuje. Zgodnie z art. 6 ust. 6 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym Uczelnia ma prawo do „prowadzenia kształcenia na studiach pierwszego stopnia, studniach drugiego stopnia, jednolitych studniach magisterskich i studiach doktoranckich zgodnie z przysługującymi jej uprawnieniami, w tym: ustalania planów studiów i programów kształcenia, uwzględniających efekty kształcenia zgodnie z Krajowymi Ramami Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego, zwanymi dalej „Krajowymi Ramami Kwalifikacji”, dla obszarów kształcenia określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust 1 pkt 2. Nowy model kształcenia to wymóg wynikający z przepisów unijnych i stanowi następstwo akceptacji przez Rzeczpospolitą Polskę koncepcji Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego (EOSW). Efektem prac są wprost Europejskiej Ramy Kwalifikacji, których implementację stanowi wskazane na wstępie rozporządzenie w sprawie Krajowych Ram Kwalifikacji. Chodzi tutaj o mobilność studentów oraz umożliwienie im uzyskiwania efektów kształcenia i przypisanych temu procesowi punktów ECTS na każdej uczelni na świecie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zatem samodzielne moduły, którym zostaną przypisane konkretne punkty ECTS i nabyte efekty kształcenia, z racji swojej samoistności i charakteru „quasi szkoleniowo – konkursowe”, należy obciążyć podatkiem od towarów i usług czy też nie?

Reforma dotknie stopniowo całe szkolnictwo. Wnioskodawca wychodząc naprzeciw „nowej lepszej” metodzie kształcenia pragnie jak najszybciej wprowadzić opisywany wcześniej system. Grupa docelowa jest szeroka: to są aktualni i przyszli studenci, osoby z zewnątrz, które w myśl kształcenia przez całe życie będą chciały dalej się rozwijać.

Założeniem modułów jest także ich szeroka dostępność. Grupy studentów/słuchaczy będą więc zwykle mieszane: od aktualnego studenta, przez absolwenta aż po osobę z zewnątrz, która zainteresowała się konkretnym modułem i chce się nauczyć akurat tego konkretnego zakresu merytorycznego, powiększając tym samym swoje kwalifikacje zawodowe na poziomie wyższym.

Zdaniem Wnioskodawcy, to wprost realizacja nowej koncepcji edukacji. Wnioskodawca wprowadza system samodzielnych i samoistnych modułów dla jak najszerszego kręgu zainteresowanych nauką w Uczelni Wnioskodawcy. Według Wnioskodawcy koncepcja Krajowych Ram Kwalifikacji to ewolucja systemu szkolnictwa wyższego. Moduły i ich realizacja to studia wyższe zorganizowane w inny niż dotychczas sposób. A z racji, że ich stopniowe odbywanie i zbieranie punktów ECTS, może w efekcie prowadzić do uzyskania dyplomu licencjata lub magistra ergo jest to poziom studiów wyższych, a zatem spełnia pozytywnie przesłanki art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku w związku z § 13 ust. 1 pkt 19 – 20 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, wg Wnioskodawcy od opisanych powyżej modułów, które stanowić będą meritum oferty edukacyjne Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Administracji, podatku VAT nie należy odprowadzać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe – w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczonych usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy,
  

• nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczonych usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 19-20 rozporządzenia.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Na podstawie ust. 17 cyt. wyżej artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013r. poz. 247), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
  

• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak również aktów wykonawczych do niej brak jest definicji „kształcenia”. Posiłkując się zatem internetowym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN S.A. stwierdzić należy, że „kształcić” to przekazywać komuś wiedzę, umiejętności, czynić starania aby ktoś zdobył wiedzę, rozwijał umiejętności, rozwijać cechy charakteru.

Przyjmuje się powszechnie, że kształcenie to całość doświadczeń składających się na proces zdobywania przez jednostkę umiejętności, wiedzy oraz rozumienia otaczającego ją świata. Kształcenie obejmuje zarówno proces nauczania, jak i uczenia się. Pojęcie kształcenie często utożsamia się z formalnym kształceniem w instytucjach systemu szkolnictwa

Powyższe regulacje stanowią implementację przepisów prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. Urz. UE L. Nr 347), państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, iż usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja „interesu publicznego”, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać „w interesie publicznym”. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa, jak i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu „interesu publicznego”.

W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest niepubliczną wyższą uczelnią wpisaną do rejestru uczelni niepublicznych. Wnioskodawca, dla osób zainteresowanych nauką w tejże uczelni, wprowadza system samodzielnych i samoistnych modułów. Moduły i ich realizacja to studia wyższe zorganizowane w inny niż dotychczas sposób. Aktualny model edukacji na poziomie wyższym to nie odgórnie ustalony ciąg zajęć i wykładów, z których student musi się rozliczyć, a powiązane merytorycznie moduły, które student samodzielnie wybiera, gromadząc punkty ECTS i pozyskując jednocześnie przypisane modułom efekty kształcenia. Rezultat prawny sprowadza się więc do tego, że aktualnie można expressis verbis „nie studiować”, a jedynie wybierać poszczególne moduły według swoich zainteresowań i planów zawodowych, a w efekcie zgromadzić ich metodologiczny i merytoryczny zakres udokumentowany punktami ECTS i efektami kształcenia, by na koniec ukończyć studia na konkretnym czy konkretnych kierunkach studiów. Ad minori ad maius studia to bardzo rozproszony zespół modułów, które studenci wybierają i zaliczają egzaminami, by w efekcie uzyskać wykształcenia wyższe w ramach I czy II stopnia. Przedmiotowy sposób kształcenia na poziomie wyższym jest przewidziany przepisami prawa.

Zgodnie z definicją ustawową zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r., poz. 572, z późn. zm.), uczelnią jest szkoła wyższa prowadząca studia wyższe, utworzona w sposób określony w przedmiotowej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. b ww. ustawy, uczelnia ma w szczególności prawo do prowadzenia kształcenia na studiach pierwszego stopnia, studiach drugiego stopnia, jednolitych studiach magisterskich i studiach doktoranckich zgodnie z przysługującymi jej uprawnieniami, w tym ustalania planów studiów i programów kształcenia, uwzględniających efekty kształcenia zgodnie z Krajowymi Ramami Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego, zwanymi dalej "Krajowymi Ramami Kwalifikacji", dla obszarów kształcenia określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 2.

Z art. 159 ww. ustawy wynika, że studia w uczelni są prowadzone jako studia pierwszego, drugiego stopnia lub jako jednolite studia magisterskie.

Z kolei art. 160 ust. 1ww. ustawy stanowi, że organizację i tok studiów oraz związane z nimi prawa i obowiązki studenta określa regulamin studiów.

Stosownie do art. 164a ust. 1 i 2 ww. ustawy, wynikającym z planu studiów i programu kształcenia zajęciom zaliczonym przez studenta przypisuje się punkty ECTS. W celu uzyskania dyplomu ukończenia studiów pierwszego stopnia student jest obowiązany uzyskać co najmniej 180 punktów ECTS, studiów drugiego stopnia - co najmniej 90 punktów ECTS, jednolitych studiów magisterskich - co najmniej 300 punktów ECTS w systemie studiów pięcioletnich oraz 360 punktów ECTS w systemie studiów sześcioletnich.

Zgodnie z ww. wymienionym przepisem art. 43 ust.1 pkt 26 lit. b) ustawy, zwolnione od podatku są usługi świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Przepis § 13 ust. 1 pkt 19 ww. rozporządzenia, poszerza zakres zwolnienia od podatku, o świadczenie usług kształcenia innych niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, a więc dotyczy usług innych niż w zakresie kształcenia na poziomie wyższym, oraz świadczenia usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że organizowane przez Wnioskodawcę jako uczelnię wyższą, usługi edukacyjnie w formie samoistnych modułów, jako kształcenie na poziomie wyższym, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy.

Reasumując, samodzielne moduły, którym zostaną przypisane konkretne punkty ECTS i nabyte efekty kształcenia, jako usługi świadczone przez uczelnię wyższą w zakresie kształcenia na poziomie wyższym podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy.

W świetle powyższego, z uwagi na fakt, że ww. usługi świadczone przez Wnioskodawcę, jako uczelnię wyższą w zakresie kształcenia na poziomie wyższym, będą podlegały zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, to tym samym nie będą korzystały ze zwolnienia na podstawie § 13 ust. 1 pkt 19-20 ww. rozporządzenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczonych usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 19-20 rozporządzenia, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.