Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność m. in. usługową w zakresie świadczenia usług projektowania – opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych oraz działalność rolniczą – niepodlegającą opodatkowaniu tym podatkiem.

Wątpliwości Spółki dotyczą zastosowania przepisu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 15.02.1992 r.

o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54 z 2000 r., poz. 654 ze zm.) do wyodrębnienia z kosztów uzyskania przychodów kosztów pośrednich w tym kosztów ogólnych zarządu, dotyczących obu tych źródeł przychodów, w sytuacji gdy działalność rolnicza prowadzona jest poza siedzibą zarządu Spółki w oddziale tzw. samobilansującym.

Ponadto Spółka stwierdza, iż w związku ze spadkiem sprzedaży opodatkowanej wzrasta kwota kosztów pośrednich do wyłączenia z kosztów podatkowych jako dotyczących działalności rolniczej, zatem właściwym byłoby dla Spółki ustalenie wielkości tych kosztów poprzez wyliczenie ich lub oszacowanie na podstawie analizy danych z 7 lat istnienia oddziału.

Z powyższym stanowiskiem organ podatkowy się nie zgadza.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie dopuszczają możliwości traktowania jako podatników wyodrębnionych organizacyjnie zakładów osób prawnych bądź zakładów – oddziałów tzw. samobilansujących. Podatnikiem jest osoba prawna– w rozpatrywanej sprawie – Spółka, w rozliczeniach której uwzględniony jest oddział.

W przypadku, gdy poniesione przez Spółkę koszty uzyskania przychodów dotyczą kilku źródeł przychodów, a nie jest możliwe ich bezpośrednie ustalenie na każde z tych źródeł wówczas Spółka winna stosować przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów zasadę określoną w art. 15 ust. 2 cytowanej wyżej ustawy podatkowej.

Zgodnie z tym przepisem, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasadę tę stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania, w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio (art. 15 ust. 2a dodany do ustawy z dniem 1 stycznia 2003 r.).

Należy podkreślić, że wskaźnikowe ustalanie kosztów, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ww. ustawy może mieć zastosowanie tylko i wyłącznie w tym przypadku, gdy brak jest możliwości ustalenia kosztów uzyskania przychodów przypadających na poszczególne źródła przychodów na podstawie prowadzonej ewidencji podatkowej: wynagrodzenia zarządu i głównego księgowego (z narzutami) oraz kosztów obsługi prawnej. Natomiast koszty zarządu dot. podróży służbowych do oddziału oraz rozmów telefonicznych z oddziałem jako koszty związane z działalnością rolniczą nie powinny być uwzględnione przy ustaleniu proporcji kosztów zarządu przypadających na źródło dochodu Spółki podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym.