Osoby fizyczne posiadające 100% udziałów w spółce z o.o. udzieliły tej spółce pożyczek, których łączna wartość nie przekracza trzykrotności kapitału zakładowego spółki. Umowa spółki zobowiązuje wspólników do dopłat w granicach cyfrowo oznaczonej wysokości w stosunku do udziałów. Udziałowcy spółki wnieśli do spółki dopłaty do kapitału w trybie art. 177-178 Kodeksu spółek handlowych. Łączna wartość dopłat i pożyczek przekracza trzykrotność kapitału zakładowego spółki.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy z dnia15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (...) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (...) tej spółki albo udziałowców (...) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (...) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (...) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (...) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (...) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek (...).

Przepisu tego nie stosuje się do odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez podatnika lub podatników, o których mowa w art. 3 ust. 1, z wyjątkiem gdy taki podatnik lub podatnicy podlegają zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 (art. 16 ust. 7a ustawy z dnia 15.02.1992r.).

Pojęcie „zadłużenia” nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego. Posługując się zaś znaczeniem tego słowa przyjętym w języku potocznym, zadłużenie jest rozumiane jako ogólna suma długów danej osoby lub przedsiębiorstwa. Dług z kolei oznacza zaciągniętą pożyczkę zwykle pieniężną, obowiązek dłużnika do spełnienia oznaczonego świadczenia, zobowiązanie do określonych świadczeń pieniężnych lub w naturze.

Dopłaty uregulowane przepisami art. 177-178 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z póżn. zm.), których obowiązek może zostać nałożony na wspólników w drodze uchwały wspólników, są wkładami stanowiącymi część majątku spółki, nie powiększającymi udziałów wspólników w kapitale zakładowym. Są one sposobem dostarczenia spółce kapitału wykorzystywanego np. jako kapitał obrotowy, na zakupy inwestycyjne, na zwiększenie wiarygodności spółki w jej stosunkach z bankiem, na pokrycie strat spółki. Cechą charakterystyczną dopłat jest to, że nie są one bezwzględnie bezzwrotne. Zgodnie bowiem z treścią art. 179 § 1 Kodeksu spółek handlowych dopłaty mogą być zwracane wspólnikom, jeżeli nie są wymagane na pokrycie straty wykazanej w sprawozdaniu finansowym.

Reasumując instytucja dopłaty do kapitału przewidziana w treści art. 177-178 Kodeksu spółek handlowych nie jest co do zasady tożsama z długiem spółki. Zatem do wartości zadłużenia, o której mowa w treści art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy z dnia 15.02.1992r. nie wlicza się wartości dopłat do kapitału wniesionych do spółki przez wspólników w trybie art. 177-178 Ksh, o ile dopłaty te nie zostaną zwrócone wspólnikom.