W odpowiedzi na pismo z dnia 29.07.2004 dotyczące udzielenia informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Makowie Mazowieckim, zgodnie z dyspozycją art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) informuje:

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa wart. 86 ust. 3 i 5 w/w ustawy. W związku z powyższym odliczenie podatku naliczonego nie jest możliwe w odniesieniu do paliw wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona wg wzoru przewidzianego w ust. 3 art. 86:

Dł = 357 kg + n x 68 kg, gdzie Dł - oznacza dopuszczalną ładowność, n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy.

Biorąc pod uwagę brzmienie ust. 5 art. 86 w/w ustawy dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3 określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji. W ust. 5 art. 86 ustawodawca przewidział również, iż pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Miejski Zakład Wodociągów i Kanalizacji w ramach prowadzonej działalności gospodarczej użytkuje samochody STAR 3 W 200 rok produkcji 1979 o ładowności 4.000 kg, ilość miejsc w kabinie 2 oraz STAR 200 rok produkcji 1989 o ładowności 6.000 kg, ilość miejsc w kabinie 2. Samochody te nie posiadają świadectwa homologacji bądź decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji.

Z przytoczonych powyżej przepisów nie wynika, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem danego pojazdu za samochód osobowy.

Biorąc pod uwagę wykładnię celowościową powołanych przepisów w opinii tut. organu podatkowego należy uznać, iż ustawodawca nie zamierzał pozbawić wszystkich podatników nie posiadających wyciągu ze świadectwa homologacji, bądź decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy nabyciu paliw służących do napędu tych pojazdów. Wiązałoby się to bowiem z nieracjonalną sytuacją, w której właściciele pojazdów typowo ciężarowych nie mogliby korzystać z ww. uprawnienia.

Posiadane przez jednostkę samochody spełniają ustawowe wymogi dotyczące ładowności i znacznie je przewyższają.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, iż podatnikowi będzie przyysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu do samochodów będących przedmiotem zapytania.