Sposób opodatkowania usług transportu towarów uregulowany jest w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) w przepisach art. 28 ust. 1-3. Przepisy te weszły w życie dnia 1 maja 2004 r. - zgodnie z postanowieniem przepisu art. 176 pkt 3 cyt. ustawy.

Jednocześnie na mocy art. 175 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. - z dniem 1 maja 2004 r. traci moc ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), z wyłączeniem art. 9, który traci moc z dniem, o którym mowa w art. 176 pkt 2.

W zakresie usług transportowych nie zostały wydane przepisy przejściowe.

W świetle powyższego nie jest zatem możliwe stosowanie po dniu 30 kwietnia 2004 r. przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r., która utraciła swą moc prawną, podatnik winien natomiast od dnia 1 maja 2004 r. stosować się do uregulowań zawartych w ustawie z dnia 11 marca 2004 r.

Nadmienić należy, że podatnik świadczący usługi transportu wewnątrzwspólnotowego nie jest obowiązany do rejestracji jako podatnik VAT UE. Zaś fakt, czy nabywca wewnątrzwspólnotowej usługi transportowej poda numer VAT UE świadczącemu usługę, ma wpływ na sposób opodatkowania tej usługi.

W przypadku wewnątrzwspólnotowego transportu towarów, co do zasady miejscem świadczenia usługi (i zarazem opodatkowania) jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna (art. 28 ust. 1 ww. ustawy o VAT). Jeżeli jednak nabywca tej usługi podał - dla tej czynności - świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia (a co za tym idzie opodatkowania) tej usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy numer (art. 28 ust. 3).