INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2012r. (data wpływu 24 maja 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 sierpnia 2012r. (data wpływu 20 sierpnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania, udokumentowania i rozliczenia w deklaracji VAT-7 sprzedaży własnych towarów na targowisku na terytorium Słowacji, które zostały uprzednio przywiezione z terytorium kraju – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania, udokumentowania i rozliczenia w deklaracji VAT-7 sprzedaży własnych towarów na targowisku na terytorium Słowacji, które zostały uprzednio przywiezione z terytorium kraju.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 sierpnia 2012r. (data wpływu 20 sierpnia 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 9 sierpnia 2012r. znak: IBPP4/443-220/12/LG.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży wyrobów tekstylnych (odzieży) zarejestrowaną jako czynny podatnik podatku od wartości dodanej a także jako podatnik VAT EU.

W kwietniu 2012r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży na targowisku na Słowacji na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (tzw. konsumenci indywidualni), nie będącymi podatnikami podatku od wartości dodanej, ani nie będącymi zarejestrowanymi jako podatnicy VAT EU. Wnioskodawczyni nie wystawiała faktur.

Na Słowacji Wnioskodawczyni jest zarejestrowana do celów podatkowych w zakresie podatku VAT (DPH). Posiada słowacką kasę fiskalną i tam będzie rozliczać się kwartalnie z tytułu podatku od wartości dodanej. Transport towarów z Polski na miejsce przeznaczenia (targowisko na Słowacji) odbył się własnym prywatnym samochodem wykorzystywanym w prowadzonej przeze Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Przemieszczając swój towar na Słowację Wnioskodawczyni do tej pory wystawiała dokument Wz na podstawie faktur zakupu wystawionych na swoją firmę w Polsce, podając ilość sztuk wywożonego towaru, środek transportu, swoją nazwę firmy.

Wracając z tym samym towarem do kraju (po sprzedaży części towaru na Słowacji) Wnioskodawczyni wystawiła nową Wz na taką ilość sztuk towaru jaka wracała do Polski. Na targowisku Wnioskodawczyni przebywała tylko parę godzin. Wyjeżdża i wraca do kraju w tym samym dniu.

Wnioskodawczyni nadmieniła, że sprzedaży towarów nabytych (zakupionych) w Polsce dokonuje także na targowiskach i bazarach w kraju. Tym samym ten sam towar sprzedaje w Polsce i na Słowacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak winna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług, dokumentowana oraz wykazana w deklaracji VAT-7 sprzedaż na rzecz indywidualnych konsumentów z terenu innego kraju Unii Europejskiej...

1. czy wartość sprzedaży na terytorium EU należy wykazać w poz. 21 deklaracji VAT-7...
2. jak prawidłowo dokumentować wywóz towarów z kraju na Słowację i przywóz ich do Polski...
3. czy dostawę towarów na Słowację można traktować jako sprzedaż wysyłkową a nie dostawę wewnątrzwspólnotową...
   
   

Stanowisko Wnioskodawczyni.

Zgodnie z obowiązującymi obecnie objaśnieniami do deklaracji VAT-7 w części C w poz. 21 nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju (Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r., zmienione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 21 listopada 2009r.). Jak wspomniała wcześniej Wnioskodawczyni podatek VAT będzie płacić na Słowacji. Tymczasowe przemieszczenie własnych towarów oraz inne przypadki przemieszczenia własnych towarów nie są uznawane za transakcje wewnątrzwspólnotowe. (ustawa z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, art. 13 ust. 4).

W przypadku wywozu własnego towaru, własnym środkiem transportu i przywozu go z powrotem w tym samym dniu do Polski na dokumencie przewozowym Wnioskodawczyni nie może napisać dokładnego adresu nabywcy pod który są przewożone towary - gdyż jest to targowisko na Słowacji - ani potwierdzenia przyjęcia towaru przez nabywcę.

Sprzedaż towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, mających miejsce zamieszkania na terytorium innego państwa Unii Europejskiej można traktować jako sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju. Nie wystąpi w tym przypadku wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (art. 2 pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług).

Pismem z dnia 16 sierpnia 2012r. Wnioskodawczyni uzupełniła własne stanowisko w następujący sposób:

Zgodnie z obowiązującymi obecnie objaśnieniami do deklaracji VAT-7 w części C, w poz. 21 nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju (Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług). Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni dokonuje zakupów na terytorium kraju zarówno na potrzeby własne związane z działalnością opodatkowaną w Polsce (sprzedaż na targowiskach) jak i ten sam towar sprzedaje na Słowacji, również na targowiskach. Na Słowacji Wnioskodawczyni jest zarejestrowana do celów podatkowych w zakresie podatku VAT (DPH), czyli podlega opodatkowaniu miejscowym podatkiem od wartości dodanej. Tam też rozlicza się kwartalnie w deklaracjach VAT. W związku z powyższym, mając na względzie powyższe objaśnienia do deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług oraz przedstawiony stan faktyczny Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana wykazywać obrotu z tytułu usług opodatkowanych na terytorium Słowacji w deklaracji VAT-7 w poz. 21 jako "Dostawa towarów oraz świadczenie usług, poza terytorium kraju".

Sprzedaż towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, mających miejsce zamieszkania na terytorium innego państwa Unii Europejskiej można traktować jako sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju. Nie wystąpi w tym przypadku wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (art. 2 pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług).

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy, w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, podlega ona opodatkowaniu na terytorium kraju przeznaczenia dla wysyłanych towarów, a więc w kraju do którego towary zostały wysłane z Polski. W takim przypadku, polski podatnik musi zarejestrować się jako podatnik VAT w tamtym kraju i na zasadach obowiązujących w tamtym kraju - opodatkować tę dostawę. Taka sprzedaż jest wykazywana wyłącznie w ewidencji prowadzonej w celu wyliczenia podatku dochodowego. Do „Ewidencji sprzedaży VAT” nie jest księgowana. Jeżeli towary są przemieszczane w ramach tzw. sprzedaży wysyłkowej lub towary mają być czasowo używane na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia, w celu świadczenia usług przez podatnika VAT z siedzibą lub miejscem zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego wysyłki, lub towary mają być czasowo używane na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące to określone wyżej wymienione przypadki tymczasowego przemieszczenia własnych towarów nieuznawane są za transakcje wewnątrzwspólnotowe (art.12, pkt 2, 5, 7; art. 13, pkt 4, pkt 2, 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku VAT)

W związku z powyższym jako podatnik podatku od wartości dodanej Wnioskodawczyni jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji przemieszczanych czasowo towarów zawierającej w szczególności datę ich przemieszczenia na terytorium kraju oraz dane pozwalające na identyfikację towarów. W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawczyni napisała, iż przemieszczając czasowo swój towar własnym środkiem transportu wystawiała dokument przewozu (Wz) podając ilość i rodzaj wywożonego towaru, środek transportu, swoją nazwę firmy.

Wracając z tym samym towarem (np. po sprzedaży tylko niewielkiej części towaru na Słowacji) Wnioskodawczyni wystawiała nowy dokument przewozu (Wz) na taką ilość towaru jaka wracała do Polski.

Wnioskodawczyni przypomina, iż ten sam towar sprzedaje w Polsce jak i na Słowacji. Nie magazynuje go na terenie Słowacji, pozostaje on tam tylko parę godzin i wraca do kraju.

Hipotetycznie: Wystawiając faktury na przewożony tam i z powrotem towar Wnioskodawczyni nie oddaje w pełni stanu faktycznego. Transportując towar na Słowację wystawia np. fakturę na 100 szt. bluzek. Sprzedaje na targowisku 5 szt. Wracając z towarem do Polski wystawia fakturę na 95 szt. bluzek. Stawka podatku VAT - 0%... Według Wnioskodawczyni byłoby to nieprawidłowe księgowanie. Na kogo musiałaby wystawić fakturę... Sama na siebie... Dane wystawcy i nabywcy byłyby takie same. Sama sobie musiałaby potwierdzić przyjęcie towarów. Wystawienie faktury korygującej też nie rozwiązałoby problemu. Sprawa jest dość skomplikowana. W związku z powyższym Wnioskodawczyni prosi o jak najszybsze ustosunkowanie się do w/w kwestii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej również dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Jedną z transakcji podlegającą opodatkowaniu w kraju może być sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju, o której mowa w art. 2 pkt 23 ustawy przez którą rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa dokonywana jest na rzecz:

1. podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
2. innego niż wymieniony w lit. a podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej.
   
   

Co do zasady w art. 23 ust. 1 ustawy o VAT stwierdza się, że w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, z zastrzeżeniem ust. 2.

Stosownie do art. 23 ust. 2 i 3 ustawy w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów. Przepis powyższy stosuje się pod warunkiem, że całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

Ww. sprzedaż wysyłkowa ma miejsce wówczas, gdy transakcje dokonywane są pomiędzy podmiotami z różnych państw członkowskich, towar zaś jest faktycznie wysyłany czy też w inny sposób transportowany z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium drugiego państwa członkowskiego. Przemieszczenie towaru powinno nastąpić w ścisłym związku z dostawą lub w jej wyniku. Istotny jest też status nabywcy (są to bowiem podmioty niebędące podatnikami w ogóle lub będące podatnikami ale nie mającymi obowiązku rozliczania się z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży wyrobów tekstylnych (odzieży) zarejestrowaną jako czynny podatnik podatku od wartości dodanej a także jako podatnik VAT UE. W kwietniu 2012r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży na targowisku na Słowacji na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (tzw. konsumenci indywidualni), nie będącymi podatnikami podatku od wartości dodanej, ani nie będącymi zarejestrowanymi jako podatnicy VAT UE. Wnioskodawczyni nie wystawiała faktur.

Na Słowacji Wnioskodawczyni jest zarejestrowana do celów podatkowych w zakresie podatku VAT (DPH). Posiada słowacką kasę fiskalną i tam będzie rozliczać się kwartalnie z tytułu podatku od wartości dodanej. Transport towarów z Polski na miejsce przeznaczenia (targowisko na Słowacji) odbył się własnym prywatnym samochodem wykorzystywanym w prowadzonej przeze Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Przemieszczając swój towar na Słowację Wnioskodawczyni do tej pory wystawiała dokument Wz na podstawie faktur zakupu wystawionych na swoją firmę w Polsce, podając ilość sztuk wywożonego towaru, środek transportu, swoją nazwę firmy.

Wracając z tym samym towarem do kraju (po sprzedaży części towaru na Słowacji) Wnioskodawczyni wystawiła nową Wz na taką ilość sztuk towaru jaka wracała do Polski. Na targowisku Wnioskodawczyni przebywała tylko parę godzin. Wyjeżdża i wraca do kraju w tym samym dniu. Sprzedaży towarów nabytych (zakupionych) w Polsce dokonuje także na targowiskach i bazarach w kraju. Tym samym ten sam towar sprzedaje w Polsce i na Słowacji.

Odnosząc się do powyższej kwestii, należy stwierdzić, iż w świetle powołanych wyżej przepisów prawa w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, dokonywana przez Wnioskodawczynię sprzedaż wyrobów tekstylnych (odzieży) na rzecz osób fizycznych z terenu innego kraju Unii Europejskiej, nieprowadzących działalności gospodarczej, nie może być uznana za sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju, o której mowa w art. 2 pkt 23 ustawy o VAT. Wnioskodawczyni nie dokonuje bowiem przemieszczenia towarów z terytorium kraju na terytorium Słowacji w ścisłym związku z dostawą towarów dla konkretnego odbiorcy niebędącym podatnikiem w ogóle lub będącym podatnikiem ale nie mającym obowiązku rozliczania się z wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Odnośnie zaś określenia miejsca dostawy sprzedawanych przez Wnioskodawczynię na targowisku w Słowacji własnych wyrobów, które zostały przez Wnioskodawczynię uprzednio przemieszczone z terytorium Polski na terytorium Słowacji zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, zgodnie z którym miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych – jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż w przypadku sprzedaży na targowisku w Słowacji przez Wnioskodawczynię wyrobów tekstylnych (odzieży) na rzecz osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej, miejscem dokonania dostawy ww. towarów będzie miejsce, w którym towary te znajdują się w momencie dostawy, czyli terytorium Słowacji. Tym samym dostawa towarów (sprzedaż) dokonana przez Wnioskodawczynię na targowisku na terytorium Słowacji nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.), Minister Finansów określił m.in. wzór deklaracji VAT-7. Powyższe rozporządzenie zostało zmienione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 13 lipca 2011r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 153, poz. 906). Załącznik nr 1 tego rozporządzenia stanowi wzór deklaracji VAT-7, natomiast w załączniku nr 4 zawarto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D). Z objaśnień tych wynika, iż w poz. 21 „Dostawa towarów i świadczenie usług poza terytorium kraju” wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan prawny oraz opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, iż dokonywana przez Wnioskodawczynię sprzedaż wyrobów tekstylnych (odzieży) na targowisku na Słowacji, jako nie podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, nie powinna być wykazana w deklaracji VAT-7 w poz. 21, gdyż jak wyżej wskazano, w pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Mając powyższe na uwadze stwierdza się co następuje

Stosownie do art. 13 ust. 1 i ust. 2 przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej WDT), o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Powyższe stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

Ww. regulacje ustalają pewne ogólne zasady pozwalające rozpoznać daną transakcję jako WDT, a mianowicie musi wystąpić wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Wywóz ten musi być w wykonaniu w ramach przeniesienia, ze sprzedającego na nabywającego, prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Jak również konieczne jest aby nabywca spełniał ww. warunki opisane w art. 13 ust. 2 tej ustawy.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje zatem, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowanym jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7 – art. 13 ust. 6 ustawy.

Na podstawie art. 13 ust. 3 ww. ustawy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Powyższy przepis uznaje za wewnątrzwspólnotową dostawę także czynności, w przypadku których podatnik przemieszcza towary należące do swego przedsiębiorstwa z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa. Można mówić w tym przypadku o wewnątrzwspólnotowym przemieszczeniu towarów. Przy czym towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika przez którą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepis ten rozszerza zatem pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności nie mające charakteru czynności dwustronnych (czynionych za wynagrodzeniem), polegające na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju wspólnotowego, w którym mają posłużyć wykonywanym przez podatnika czynnościom opodatkowanym.

W tym przypadku nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel na inny podmiot.

Stosownie jednak do art. 13 ust. 4 ww. ustawy przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy:

1. towary są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, dla których miejscem dostawy zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli towary te są przemieszczane przez tego podatnika dokonującego ich dostawy lub na jego rzecz;
2. przemieszczenie towarów następuje w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju;
3. towary są przemieszczane na pokładach statków, samolotów lub pociągów w trakcie transportu pasażerskiego wykonywanego na terytorium Unii Europejskiej z przeznaczeniem dokonania ich dostawy przez tego podatnika na pokładach tych pojazdów;
4. towary mają być przedmiotem eksportu towarów przez tego podatnika, pod warunkiem że podatnik posiada dokument celny potwierdzający objęcie tych towarów procedurą wywozu;
5. towary mają być przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonanej przez tego podatnika, jeżeli przemieszczenie towarów następuje na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, do którego dokonywana jest ta wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;
6. na towarach mają zostać wykonane usługi na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, na rzecz tego podatnika, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium kraju;
7. towary mają być czasowo używane na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące, w celu świadczenia usług przez tego podatnika;
8. towary mają być czasowo używane przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące, pod warunkiem że import takich towarów z terytorium państwa trzeciego z uwagi na ich przywóz czasowy byłby zwolniony od cła;
9. przemieszczeniu podlega gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej.
   
   

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do dysponowania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja WDT w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Natomiast, gdy dla wywożonych towarów nie jest jeszcze znany nabywca lub towary mają służyć innym niż ich dostawa czynnościom, wówczas występuje u podatnika WDT w ramach przemieszczenia własnych towarów, której odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez ten sam podmiot na terytorium państwa członkowskiego zakończenia transportu lub wysyłki.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawczyni dokonuje przemieszczenia własnych towarów z terytorium kraju na targowisko na terytorium Słowacji, z którego następnie dokonywana jest sprzedaż do finalnego nabywcy.

Zatem w momencie wywozu towarów z Polski i ich transportu na terytorium Słowacji, właścicielem towarów jest Wnioskodawczyni. Prawo własności towarów będzie zaś przechodziło na klienta odbiorcę finalnego, dopiero w momencie dokonania dostawy na targowisku na terytorium Słowacji. Inaczej mówiąc w analizowanej sytuacji mamy do czynienia z przypadkiem, kiedy wywóz towarów z Polski na Słowację nie występuje w wykonaniu sprzedaży, a jedynie przemieszczenia tych towarów na własną rzecz na terytorium Słowacji do celów dalszej sprzedaży (czynności dokonywanej na terytorium Słowacji).

Stosownie do powyższego Wnioskodawczyni dokonując przemieszczenia własnych towarów na targowisko na Słowacji, gdzie dokonuje następnej dostawy finalnemu odbiorcy, dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecia – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Powyższe oznacza, iż w przypadku przemieszczenia własnych towarów z terytorium kraju na targowisko na terytorium Słowacji, gdzie dopiero następuje dalsza dostawa towarów finalnemu odbiorcy przez Wnioskodawczynię zarejestrowaną na terytorium Słowacji dla potrzeb podatku od wartości dodanej, miejscem dokonania tej dostawy jest miejsce rozpoczęcia transportu towarów tj. terytorium Polski z którego Wnioskodawca przemieścił własne towary na terytorium Słowacji.

Należy tutaj zauważyć, że stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16 Przez sprzedaż rozumie się o odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o VAT).

Mając na uwadze, że przemieszczenie towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa, jak wynika z powyższego, stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę, tym samym na gruncie przepisów o VAT stanowi sprzedaż, która winna być udokumentowana fakturą VAT.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 20a i 20b.

W przypadku gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, podatnik wystawił fakturę obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury – art. 20 ust. 2 ustawy.

Tym samym przedmiotowa transakcja winna zostać ujęta w deklaracji VAT-7 oraz VAT-UE za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Natomiast jak już przedstawiono wcześniej transakcja sprzedaży towarów na terytorium Słowacji nie podlega opodatkowaniu na terytorium kraju, gdyż zgodnie z zgodnie z art. 5 opodatkowaniem na terytorium kraju podlegają tylko czynności wymienione w pkt 1-5 tego artykułu. Do sprzedaży tej znajdą więc zastosowanie regulacje słowackie obowiązujące na jej terytorium.

Adekwatnie będzie się miała sprawa z powrotnym przywozem niesprzedanych towarów do kraju. Jak wynika z art. 11 ust. 1. ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

W tym przypadku zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Tym samym mając na uwadze, że powrotne przemieszczenie wyrobów tekstylnych (odzieży) na terytorium kraju stanowi dla Wnioskodawczyni wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w związku z powyższym Wnioskodawczyni winna wystawić fakturę wewnętrzną zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy.

Reasumując dokonywana przez Wnioskodawczynię, zarejestrowaną dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terytorium Słowacji, sprzedaż wyrobów tekstylnych (odzieży) na targowisku na Słowacji na rzecz indywidualnych konsumentów, nie jest opodatkowana na terytorium kraju i nie powinna być wykazywana w poz. 21 deklaracji VAT-7. Jednakże Wnioskodawczyni obowiązana jest udokumentować wywóz ww. towarów z kraju na Słowację fakturą VAT, natomiast przywóz ich z terytorium Słowacji do Polski – fakturą wewnętrzną. Zaś dostawę (przemieszczenie) ww. wyrobów tekstylnych (odzieży) na terytorium Słowacji Wnioskodawczyni nie może traktować jako sprzedaż wysyłkową, gdyż transakcja ta powinna bowiem być rozpoznana przez Wnioskodawczynię jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (przemieszczenie własnych towarów do celów prowadzenia działalności gospodarczej – dalszej sprzedaży) w oparciu o art. 13 ust. 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym przemieszczenie takie uznawane jest za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.