Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju
2) eksport towarów
3) import towarów
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 27 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy w przypadku gdy usługi świadczone są na rzecz:

1) osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego lub
2) podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę,

- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Powyższy przepis dotyczy (zgodnie z art. 27 ust. 4 ustawy) następujących usług:

1) sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji prawautorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używaniawspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw:
2) reklamy;
3) prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1); przetwarzania danych i dostarczania informacji; architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1 (dotyczącego usług związanych z nieruchomościami, gdzie miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości); tłumaczeń;
4) bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiemwynajmu sejfów przez banki;
5) dostarczania (oddelegowania) personelu;
6) wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu;
7) telekomunikacyjnych;
8) nadawczych radiowych i telewizyjnych;
9) elektronicznych;
10) polegających na zobowiązaniu się do powstrzymania się od dokonania czynności lubposługiwania się prawem, o których mowa w pkt 1-9 i 11;
11) agentów, pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą w zapewnieniu świadczenia usług, o których mowa w pkt 1-10.

Powyższe oznacza, że w przypadku gdy polski podatnik świadczy usługę wymienioną wyżejna rzecz podatnika mającego siedzibę na terytorium Wspólnoty (ale w kraju innym niż krajświadczącego usługę) usługa ta podlega opodatkowaniu w kraju Wspólnoty, a do naliczaniapodatku i jego rozliczenia zobowiązany jest nabywca usługi. Natomiast polski podatnik niewykazuje podatku należnego z tytułu wykonania tej usługi.
Należy przy tym zaznaczyć, iż powyższa zasada ma jedynie zastosowanie gdy usługa taświadczona jest na rzecz podmiotu ze Wspólnoty będącego podatnikiem VAT.
W przypadku świadczenia usług na rzecz zleceniodawcy ze Wspólnoty niebędącegopodatnikiem VAT, zastosowanie ma ogólna zasada zawarta w art. 27 ust. 1 ustawy, zgodnie zktórą miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a wprzypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi -miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności. Wprzypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejscestałego zamieszkania.
Jednocześnie tut. organ podatkowy zauważa, że z przedstawionej kserokopii zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym regon wynikają symbole PKD 2224Z - składanie tekstu i wytwarzanie płyt drukarskich oraz EKD 2224 - składanie tekstu. Wskazane symboleklasyfikacyjne nie są symbolami Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Organem uprawnionym do wydawania opinii klasyfikacyjnych usług jest Urząd Statystyczny w Łodzi -Ośrodek Interpretacji Klasyfikacyjnych przy ul. Suwalskiej 29.
Obowiązek posiadania numeru identyfikacyjnego VAT UE obejmuje na podstawie art. 97 ustawy podatników VAT czynnych, którzy mają zamiar dokonywać wewnątrzwspólnotowej dostawy lub wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz podatników VAT czynnych będących nabywcami usług wymienionych w:

1) art. 28 ust. 3 tj. wewnątrzwspólnotowej usługi transportu,
2) art. 28 ust. 4 tj. usług pomocniczych do usług transportu (załadunek, rozładunek,przeładunek itp.),
3) art. 28 ust. 6 tj. usług pośrednictwa i spedycji związanych z wewnątrzwspólnotowymiusługami transportu towarów oraz wykonywanych przez pośredników działających w imieniu i na rachunek osób trzecich, związanych bezpośrednio z usługami pomocniczymi do usługtransportu lub usługami innymi niż pośrednictwo, spedycja oraz wskazanymi w art. 27 ust. 3ustawy,
4) art. 28 ust. 7 np. usług wyceny majątku rzeczowego ruchomego lub usług na ruchomym majątku rzeczowym (np. Uszlachetniania).

Zatem w przypadkach innych niż wymienione wyżej podatnicy VAT nie mają obowiązku posiadania numeru identyfikacyjnego VAT UE.
Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu.
Wzory deklaracji dla celów podatku od towarów i usług określone zostały w drodze rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 89 poz. 852).
Organ podatkowy ponadto informuje, iż podatnikom świadczącym usługi określone we wcześniej cytowanym art. 27 ust. 4 ustawy, dla których miejscem świadczenia usług jest miejsce gdzie nabywca usługi posiada siedzibę (a zatem u usługodawcy nie powstaje podatek należny z tytułu wykonania tych usług) przysługuje, na podstawie art. 87 ust. 5 w związku z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, zwrot kwoty podatku naliczonego związanego z tymi usługami.
Warunkiem uzyskania zwrotu kwoty podatku naliczonego jest złożenie deklaracji VAT-7 wraz z umotywowanym wnioskiem.
Ponadto tutejszy organ informuje, że zgodnie z art. 168 ust. 2 ustawy do podatników, którzy utracili prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnowali z tego zwolnienia przed dniem 1 maja 2004 r., stosuje się odpowiednio przepisy art. 113 ust. 11 ustawy. W oparciu o art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może dopiero po upływie 3 lat, licząc od końca miesiąca, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 tego przepisu, oczywiście przy spełnieniu warunku w nim wymienionego, tj. nieprzekroczeniu w poprzednim roku podatkowym, obrotu uprawniającego do tego zwolnienia (10.000 euro).