Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie na podstawie art. 14 a § 1 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na pismo z dnia 23.08.2004 r. uprzejmie wyjaśnia.

Z Pani pisma skierowanego do tut. organu podatkowego wynika, że jest Pani inwalidką zaliczoną do pierwszej grupy inwalidów z ogólnego stanu zdrowia oraz do trzeciej grupy inwalidów ze względu na stan narządu wzroku. Powyższe informacje zostały potwierdzone przez załączony do pisma wypis z treści orzeczenia z dnia 20.11. 1993 r. obwodowej komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia. Wyjaśnia pani, iż inwalidztwo jest wynikiem „udaru mózgu” w wyniku, którego jest Pani osobą niepełnosprawną ruchowo i niedowidzącą. Wyjaśnia tez Pani, iż ponosi liczne wydatki wynikające z inwalidztwa jak: opłaty za taksówki, aby dojechać do lekarzy specjalistów i na rehabilitację, opłaty za opiekuna towarzyszącego w czasie w/w wyjazdów, opłaty za dodatkowe zabiegi rehabilitacyjne, opłaty za pobyt w szpitalu na oddziale opiekuńczo-leczniczym, zakup dwóch par okularów, zakup laski, kuli i obuwia ortopedycznego, zakup środków opatrunkowych (gaziki, bandaże itp.) oraz pampersów, zakup leków.

Pyta zatem Pani czy z powodu ww. wydatków przysługuje Pani ulga podatkowa na tzw. cele rehabilitacyjne?

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podstawę obliczenia podatku stanowi ustalony zgodnie z przepisami wyżej powołanej ustawy dochód, po odliczeniu wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych, poniesionych przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Wysokość wydatków ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Wydatki te podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub ze środków Państwowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Warunkiem odliczeń z tego tytułu jest zgodnie z przepisami art. 26 ust. 7 d ww. ustawy posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

• orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
• decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną albo
• orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
  
  

Zgodnie z art. 26 ust. 7 a w/cyt ustawy, stosownie do omówionych powyżej przepisów oraz wydatków ponoszonych ze względu na potrzeby wynikające z Pani inwalidztwa, może Pani dokonać w zeznaniu podatkowym (załącznik PIT-0), odliczenia udokumentowanych wydatków poniesionych w roku podatkowym na:

• odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne karetką transportu sanitarnego, jak również innymi środkami transportu niż karetka, np. taxi;
• zakup indywidualnego sprzętu, urządzeń technicznych, niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, np. zakup okularów, obuwia ortopedycznego, kuli, laski;
• zakup leków- jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że powinna Pani stosować określone leki (stale lub czasowo); odliczenie to będzie przysługiwało, gdy miesięczne wydatki przekroczą kwotę 100 zł, a odliczeniu będzie podlegała nadwyżka ponad tę kwotę (ponad 100 zł)
• odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.
  
  

Nie podlegają natomiast odliczeniu ponoszone przez Panią wydatki tytułem:

• opłaty za osobę towarzyszącą przy przejazdach na zabiegi rehabilitacyjne, ponieważ nie posiada pani orzeczenia inwalidztwa I grupy z tytułu narządów ruchu (tylko z ogólnego stanu zdrowia);
• pobytu w szpitalu na oddziale opiekuńczo-leczniczym bowiem przepisy przewidują odliczenia tylko wydatków poniesionych z tytułu odpłatności w zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych;
• zakup środków opatrunkowych i pampersów ponieważ takich wydatków nie przewiduje c/w przepis art. 26 ust. 1 pkt 7 a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych