W myśl art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97 poz. 971) faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;
4. nazwę towaru lub usługi
5. jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;
6. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
7. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
8. stawki podatku
9. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
10. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
11. wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu;

Tak ujęty obowiązek w zakresie podmiotów obowiązanych do wystawiania faktur jak i określenie wymogów stawianych fakturom, w opinii Naczelnika Urzędu Skarbowego wykluczają możliwość ujęcia na jednej fakturze sprzedaży dokonywanej przez dwóch, różnych podatników podatku VAT.

Stanowisko takie znajduje wyraz w szczególności w zapisie ustawowym jak i w pkt 9, 10, 11 i 12 cytowanego rozporządzenia Ministra Finansów.

Opinia Naczelnika Urzędu Skarbowego zostaje potwierdzona zapisem art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu „w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty” i dalej w ust. 2 tegoż art.: „przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego”.

Przepis ten jednoznacznie wskazuje na podatnika, jednostkę czy osobę jako na podmiot wystawiający fakturę nie zaś na podatników, jednostki czy osoby wystawiające faktury. Inne rozumienie przepisów odnośnie podmiotów obowiązanych do wystawiania faktur jest niedopuszczalne w aspekcie odpowiedzialności podatnika za zapłatę wykazanej kwoty podatku.

W świetle przedstawionych przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, iż wystawienie łącznej faktury na sprzedaż towarów i usług przez dwa odrębne podmioty na rzecz jednego odbiorcy jest niedopuszczalne. Przedstawione przez Państwa stanowisko w tym zakresie jest zatem błędne.

W odniesieniu do sposobu regulowania należności wynikających z faktur (wspólna kasa z innym podmiotem, wspólne konto bankowe) przepisy prawa podatkowego nie regulują wskazanych zagadnień. Naczelnik Urzędu Skarbowego nie jest zatem właściwy do udzielenia państwu interpretacji w wskazanym zakresie.

Na marginesie przedmiotowej sprawy należy zaznaczyć, iż przepisy normujące zagadnienia związane z wystawianiem faktur regulują minimalny zakres danych jakie powinny zawierać faktury. Nic zatem nie stoi na przeszkodzie, by umieścić na nich dodatkowe informacje ułatwiające wzajemne rozliczenia, czy obsługę klientów.

Zgodnie z wymogami obowiązującego prawa (art. 14a § 1 i 2 cytowanej ustawy Ordynacja podatkowa) właściwy miejscowo Naczelnik Urzędu Skarbowego na żądanie podatnika jest obowiązany do udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w jego indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Przedstawiona powyżej interpretacja przepisów prawa podatkowego dotyczy zatem indywidualnej sprawy jednostki.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego informuje, iż właściwym miejscowo dla udzielenia interpretacji przepisów prawa podatkowego dla ...., tj. podmiotu z którym wspólnie wystąpili Państwo z wnioskiem o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, jest Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej, gdzie została przesłana kopia Państwa pisma z dnia 29 kwietnia 2004 r. i 25 maja 2004 r.