Stosownie do przepisów art. 24 ust. 3 wyżej cytowanej ustawy brzmieniu: w razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej dochód ustala się przy zastosowaniu do wartości ustalonej według cen zakupu pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczywistych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, nie będących środkami trwałymi - takiego wskaźnika procentowego, jaki wynika z udziału dochodu w przychodach w okresie ostatnich trzech miesięcy, w którym nastąpiła likwidacja działalności, a jeżeli w tym okresie dochód nie wystąpił – w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym nastąpiła likwidacja. Za datę likwidacji działalności gospodarczej uważa się datę określoną w zawiadomieniu, o którym mowa wyżej. Nie ustala się jednak dochodu na dzień likwidacji, jeżeli:

• w wyniku zmiany formy prawnej lub połączenia przedsiębiorstw składniki majątku objęte remanentem zostały wniesione w formie wkładu lub aportu do nowo powstałego lub istniejącego przedsiębiorcy,
• nastąpiła całkowita lub częściowa zmiana branży,
• osoba fizyczna wniosła w formie wkładu lub aportu do spółki cywilnej albo spółki handlowej składniki majątku objęte remanentem,
• nastąpiło przekształcenie spółki cywilnej w spółkę handlową lub osobowej spółki handlowej w inną osobową spółkę handlową albo w kapitałową spółkę handlową.

Z przedstawionego przez Panią stanu faktycznego wynika, iż w dalszym ciągu będzie Pani prowadziła działalność w zakresie pomocy prawnej. A zatem nie wystąpiła żadna z ww. okoliczności, w związku z tym nie mają do niej zastosowania przepisy art. 24 ust. 3 powyższej ustawy Należy podkreślić, że wyżej cytowanym przepisie został określony tryb ustalania dochodów w przypadku zawiadomienia przez podatnika naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej.

Ponadto nadmienia się, iż przepisy art. 1 ust. 1, art. 4 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (tekst jednolity Dz. U z 2002 r. Nr 123, poz. 1058 ze zm.) oraz art. 4 i 6 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tekst jednolity Dz U. z 2002 r. Nr 123 poz. 1059 ze zm.) precyzują co należy rozumieć pod pojęciem wykonywania zawodu adwokata jak również radcy prawnego a mianowicie:

• adwokatura powołana jest do udzielenia pomocy prawnej współdziałania w ochronie praw i wolności obywatelskich oraz w kształceniu i stosowaniu prawa,
• zawód adwokata polega na świadczeniu pomocy prawnej, a w szczególności na udzieleniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowaniu projektów aktów prawnych przed sądami i urzędami Pomoc ta świadczona jest dla osób fizycznych i podmiotom gospodarczym oraz jednostkom organizacyjnym,
• wykonywanie zawodu radcy prawnego polega na świadczeniu pomocy prawnej podmiotom gospodarczym, jednostkom organizacyjnym oraz osobom fizycznym, z wyłączeniem spraw rodzinnych, opiekuńczych i prawnych,
• zawód radcy prawnego polega na świadczeniu pomocy prawnej, a w szczególności na udzieleniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami.

Zgodnie z cytowanymi wyżej przepisami, zarówno zawód radcy prawnego jak i zawód adwokata polega na świadczeniu usług - pomocy prawnej. Usługi te Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), (Dz. U. z 2004 r. Nr 33, poz. 289) zostały zaklasyfikowane w sekcji K, grupa 74.1, klasa 74.11, podklasa 74.11.Z – działalność prawnicza. Podklasa ta obejmuje: reprezentowanie interesów jednej strony przeciw drugiej stronie przed sądem lub innym ciałem orzekającym, prowadzone przez adwokatów, radców prawnych lub pod ich nadzorem.

Reasumując, zmiana Kancelarii Radcy Prawnego na Kancelarię Adwokacką zdaniem tut. Organu podatkowego nie rodzi skutków likwidacji działalności gospodarczej.

Ponadto nadmienia się, że w przypadku osiągania przychodów z działalności wykonywanej osobiście, za które stosownie do zapisu art. 13 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym (...), należy je wykazać i opodatkować w zeznaniu rocznym niezależnie od dochodów osiąganych z prowadzenia powyższej działalności gospodarczej.