INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2012 r. (data wpływu 1 czerwca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 sierpnia 2012 r. (data wpływu 17 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu wystawienia faktury dokumentującej dokonanie dostawy Komory z kanałem spalin do Niemiec, powstania obowiązku podatkowego dla tej dostawy oraz obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania zaliczki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu wystawienia faktury dokumentującej dokonanie dostawy Komory z kanałem spalin do Niemiec, powstania obowiązku podatkowego dla tej dostawy oraz obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania zaliczki.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 sierpnia 2012 r. (data wpływu 17 sierpnia 2012 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego, brakującą opłatę oraz kwestie związane z reprezentacją.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

S.A. (zwana dalej Dostawcą) zamierza podpisać kontrakt na dostarczenie do Nabywcy (podmiot z Niemiec zarejestrowany dla potrzeb podatku VAT UE zwany dalej Nabywcą, który nie prowadzi działalności w Polsce i nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce) kompletnej dostawy w postaci Komory z kanałem spalin.

Odbiór elementów przez Nabywcę nastąpi zgodnie z kontraktem w siedzibie Dostawcy, odpowiednio zabezpieczone do wysyłki oraz zgodnie z Wytycznymi Wysyłki i Oznakowania Nabywcy.

Rozpoczęcie fizycznych wysyłek w ramach podpisanego kontraktu planowane jest na sierpień 2013 r., a zakończenie na listopad 2013 r. (kompletna dostawa obejmie wysyłkę około 25 specjalistycznych samochodów ciężarowych). Odbiór dostawy nastąpi po zakończeniu całości wysyłek i podpisaniu protokołu zdawczo-odbiorczego przez obydwie strony w listopadzie 2013 r. W zapisie planowanego kontraktu sprzedaż towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania) następuje dopiero po dokonaniu kompletnej dostawy (Komory z kanałem spalin – przewożonych około 25 samochodami) i dokonaniu odbioru tej kompletnej dostawy przez Nabywcę tj. listopad 2013 r. Nie dojdzie natomiast do sprzedaży jeżeli wysyłka będzie tylko częściowa (brak któregoś z elementów transportowanych powoduje bezużyteczność pozostałych części i niemożność dokonania odbioru) i nie zostanie zaakceptowana przez Nabywcę. Nie powstanie też do czasu zrealizowania kompletnej dostawy tytuł po stronie Dostawcy do żądania zapłaty i wystawienia faktury zgodnie z kontraktem a po stronie Nabywcy zobowiązanie do zapłaty. Zatem ostateczne przeniesienie praw do rozporządzania towarem nastąpi w listopadzie 2013 r. i to wówczas zgodnie z kontraktem ma zostać wystawiona faktura sprzedaży.

W piśmie z dnia 13 sierpnia 2012 r., będącym uzupełnieniem wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż:

1. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług pod numerem NIP:
2. jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE pod numerem NIP-UE:
3. dostawa Komory z kanałem spalin będzie odbywała się w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
4. wywóz ww. komory nastąpi z terytorium Polski na terytorium Niemiec,
5. przedmiotowa komora będzie instalowana na terytorium Niemiec, ale nie przez Wnioskodawcę, kontrakt dotyczy wyłącznie dostarczenia komory w częściach. Przeniesienie praw do rozporządzania towarem nastąpi po przetransportowaniu wszystkich części komory (tj. kompletnej dostawy). Instalacja komory nie jest czynnością prostą.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. W związku z faktem, że kolejne wysyłki w ramach podpisanego kontraktu będą obejmowały wysyłki poszczególnych części całego kotła transportowane kilkoma lub kilkunastoma samochodami ciężarowymi w ramach danego miesiąca, czy całość kontraktu może zostać zafakturowana po zakończeniu całości dostawy i podpisaniu protokołu zdawczo-odbiorczego jedną zbiorczą fakturą, czy też na końcu każdego miesiąca za wysyłki dokonane fizycznie w przeciągu tego miesiąca...
2. Jeżeli faktura sprzedaży zostanie wystawiona zgodnie z kontraktem po dokonaniu kompletnej dostawy tj. listopad 2013 r. to czy obowiązek podatkowy powstanie dopiero w tym miesiącu, czy też do 15. dnia miesiąca następnego po dokonaniu poszczególnych wysyłek...
3. Czy w przypadku otrzymania zaliczki na poczet dostawy obowiązek podatkowy powstanie w momencie jej otrzymania czy też dopiero w momencie wystawienia faktury...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej WDT), o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Moment powstania obowiązku podatkowego przy WDT został określony w art. 20 ustawy o VAT. Zgodnie z ust. 1 i 2 ww. artykułu w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 20a i 20b. W przypadku gdy przed upływem terminu, o którym mowa powyżej, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

W myśl art. 20 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku, gdy przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy podatnik otrzymał całość lub część ceny, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie całości lub części ceny.

Zatem z powołanych przepisów wynika, że WDT związane jest z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem. W zapisie planowanego kontraktu sprzedaż towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania) następuje dopiero po dokonaniu kompletnej dostawy (Komory z kanałem spalin - przewożonych około 25 samochodami) i dokonaniu odbioru tej kompletnej dostawy tj. listopad 2013 r. Nie dojdzie natomiast do sprzedaży jeżeli wysyłka będzie tylko częściowa (brak któregoś z elementów transportowanych powoduje bezużyteczność pozostałych części i niemożność dokonania odbioru) i nie zostanie zaakceptowana przez Nabywcę. Zatem ostateczne przeniesienie praw do rozporządzania towarem nastąpi w listopadzie 2013 r. i to wówczas zgodnie z kontraktem powinna zostać wystawiona faktura sprzedaży. Stąd obowiązek podatkowy od całości dostawy, tj. transportowanej 25 samochodami, powstanie w momencie wystawienia faktury, tj. listopad 2013 r. Gdyby jednak faktura nie została wystawiona to obowiązek powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, tj. w grudniu 2013 r.

W przypadku otrzymania przed dokonaniem sprzedaży zaliczki od zagranicznego kontrahenta moment obowiązku podatkowego uzależniony będzie od tego, czy Spółka wystawi fakturę dokumentującą tę zaliczkę, nie zaś od samego faktu jej otrzymania. Jeśli Spółka takiej faktury zaliczkowej nie wystawi to obowiązek podatkowy powstanie dopiero w listopadzie lub w grudniu 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pod pojęciem towaru rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Art. 13 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja – wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Przepis dotyczący wystawiania faktur, to art. 106 ustawy, gdzie w ust. 1 wskazuje się, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy)

Zasady wystawiania faktur zostały szczegółowo uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68 poz. 360), zwanym dalej rozporządzeniem.

Tak więc stosownie do § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, wystawiana przez podatnika faktura stwierdzająca sprzedaż powinna zawierać między innymi dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury.

Zgodnie z przepisem § 9 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

W myśl § 9 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż 7-ego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Stosownie do § 10 ust. 1 rozporządzenia, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W przypadku, o którym mowa w art. 20 ust. 3 ustawy, podatnik może wystawić fakturę potwierdzającą otrzymanie całości lub części ceny. W przypadku wystawienia faktury przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio - § 10 ust. 2 rozporządzenia.

Fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę) - § 10 ust. 3 rozporządzenia.

Stosownie zaś do § 10 ust. 5 i 6 rozporządzenia jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1-3, nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach określonych w § 5 i 7-9, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części należności; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1-3, obejmują całą cenę brutto towaru lub usługi, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi nie wystawia faktury w terminie określonym w § 9.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 20a i 20b.

Z kolei zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Z powołanych przepisów wynika, że dokonanie dostawy w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów rozpoczyna bieg szczególnego rodzaju terminu wyznaczającego moment powstania obowiązku podatkowego. Termin ten kończy bieg w 15-tym dniu miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy. Do czasu upływu tego terminu, wystawienie faktury dokumentującej przedmiotową transakcję, skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w momencie jej wystawienia. Jeśli jednak do 15-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy, faktura nie zostanie wystawiona, obowiązek podatkowy powstaje niezależnie od wystawienia faktury w tym właśnie dniu.

Odrębna regulacja w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dotyczy zaliczki na poczet WDT. Kwestię tą reguluje art. 20 ust. 3 ustawy, w myśl którego jeżeli przed dokonaniem dostawy, o której mowa w ust. 1, otrzymano całość lub część ceny, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie całości lub części ceny.

Zatem w sytuacji uzyskania przez dostawcę zaliczki na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie przed dokonaniem dostawy całości lub części ceny. Czyli moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku zaliczek został związany nie z chwilą ich otrzymania, lecz z chwilą wystawienia faktury dokumentującej otrzymanie zaliczki.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w przypadku zaliczek otrzymywanych na poczet dostaw wewnątrzwspólnotowych obowiązek podatkowy powstaje w związku z wystawieniem faktury dokumentującej otrzymaną zaliczkę. Jednocześnie zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi wystawiania faktur VAT podatnik może, lecz nie musi wystawić fakturę na otrzymaną zaliczkę na poczet dostawy wewnątrzwspólnotowej (§ 10 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów). Podatnik ma zatem wybór, co do tego, czy rozpoznać obowiązek podatkowy od zaliczki na poczet dostawy wewnątrzwspólnotowej.

W sytuacji gdy podatnik skorzysta z możliwości wystawienia faktur zaliczkowych na poczet dostaw wewnątrzwspólnotowych to z chwilą ich wystawienia powstanie obowiązek podatkowy z tego tytułu. Jeżeli natomiast nie zechce z tej możliwości skorzystać, to obowiązek podatkowy powstanie na zasadach określonych w art. 20 ust. 1 i 2 ustawy, tj. w związku z dokonaniem dostawy wewnątrzwspólnotowej towarów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz podatnik VAT UE, zamierza podpisać kontrakt na dostarczenie do Nabywcy (podmiot z Niemiec zarejestrowany dla potrzeb podatku VAT UE, który nie prowadzi działalności w Polsce i nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce) kompletnej dostawy w postaci Komory z kanałem spalin. Dostawa przedmiotowej komory będzie odbywała się w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Wywóz ww. komory nastąpi z terytorium Polski na terytorium Niemiec. Odbiór elementów przez Nabywcę nastąpi zgodnie z kontraktem w siedzibie Dostawcy, odpowiednio zabezpieczone do wysyłki oraz zgodnie z Wytycznymi Wysyłki i Oznakowania Nabywcy.

Rozpoczęcie fizycznych wysyłek w ramach podpisanego kontraktu planowane jest na sierpień 2013 r., a zakończenie na listopad 2013 r. (kompletna dostawa obejmie wysyłkę około 25 specjalistycznych samochodów ciężarowych). Odbiór dostawy nastąpi po zakończeniu całości wysyłek i podpisaniu protokołu zdawczo-odbiorczego przez obydwie strony w listopadzie 2013 r. W zapisie planowanego kontraktu sprzedaż towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania) następuje dopiero po dokonaniu kompletnej dostawy (Komory z kanałem spalin – przewożonych około 25 samochodami) i dokonaniu odbioru tej kompletnej dostawy przez Nabywcę, tj. listopad 2013 r. Nie dojdzie natomiast do sprzedaży jeżeli wysyłka będzie tylko częściowa (brak któregoś z elementów transportowanych powoduje bezużyteczność pozostałych części i niemożność dokonania odbioru) i nie zostanie zaakceptowana przez Nabywcę. Nie powstanie też do czasu zrealizowania kompletnej dostawy tytuł po stronie Dostawcy do żądania zapłaty i wystawienia faktury zgodnie z kontraktem a po stronie Nabywcy zobowiązanie do zapłaty. Zatem ostateczne przeniesienie praw do rozporządzania towarem nastąpi w listopadzie 2013 r. i to wówczas zgodnie z kontraktem ma zostać wystawiona faktura sprzedaży.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowa komora będzie instalowana na terytorium Niemiec, ale nie przez Wnioskodawcę, kontrakt dotyczy wyłącznie dostarczenia komory w częściach. Przeniesienie praw do rozporządzania towarem nastąpi po przetransportowaniu wszystkich części komory (tj. kompletnej dostawy).

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego należy wskazać, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nakładają na podatników obowiązek dokumentowania fakturą VAT każdej dostawy towarów.

Odnosząc się więc do wątpliwości Wnioskodawcy co do udokumentowania opisanej transakcji, to należy stwierdzić, iż – wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy w świetle postanowień umowy zawartej między kontrahentami – przeniesienie praw do rozporządzania towarem jak właściciel nie nastąpi po dokonaniu kompletnej dostawy, tj. po dokonaniu dostaw wszystkich elementów komory.

Należy bowiem podkreślić, iż jak wskazał Wnioskodawca – kontrakt dotyczy wyłącznie części (elementów) komory. Instalacji tych części (elementów) nie będzie dokonywał Zainteresowany. A zatem należy stwierdzić, iż Wnioskodawca zobowiązał się jedynie do dostaw poszczególnych części komory. W konsekwencji, w ocenie tut. Organu, w świetle przedstawionych okoliczności, przeniesienie praw do rozporządzania jak właściciel nastąpi po dokonaniu dostawy każdej części (elementu) komory.

Bez wpływu na powyższą ocenę tut. Organu, pozostają okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę, że zgodnie z kontraktem do czasu zrealizowania kompletnej dostawy po stronie Zainteresowanego nie powstanie tytuł do żądania zapłaty i wystawienia faktury, a po stronie Nabywcy zobowiązanie do zapłaty. Należy bowiem podkreślić, iż jakkolwiek w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy, to jednak poczynione ustalenia muszą mieścić się w granicach wyznaczonych przez prawo. Postanowienia umów cywilnoprawnych nie mogą natomiast znosić istniejących obowiązków bądź ograniczać praw wynikających z przepisów prawa.

Także twierdzenia Wnioskodawcy, iż ostateczne przeniesienie prawa do rozporządzania towarem nastąpi w listopadzie 2013 r. nie mają znaczenia dla istoty sprawy, gdyż przepisy prawa w zakresie o podatku od towarów i usług nie wprowadzają podziału na wstępne czy ostateczne przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Natomiast z okoliczności przedstawionych we wniosku nie wynika, że przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel nastąpi dopiero po dokonaniu dostaw wszystkich elementów komory.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż w przypadku dokonywanych przez Wnioskodawcę dostaw poszczególnych części Komory z kanałem spalin będziemy mieli do czynienia z odrębnymi dostawami, z których każda może być wyodrębniona co do daty i asortymentu. Z uwagi na fakt, iż przeniesienie praw do rozporządzania towarem jak właściciel nastąpi po dokonaniu dostawy każdego z elementów przedmiotowej komory, to tym samym dostaw tych nie będzie można fakturować na koniec każdego miesiąca jedną zbiorczą fakturą. Zatem Zainteresowany, zgodnie z wyżej powołanymi przepisami, zobowiązany będzie do wystawienia faktury po dokonaniu każdej z dostaw, nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest nieprawidłowe.

W przypadku natomiast, kiedy każda z poszczególnych dostaw będzie wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, to zgodnie z powołanym wyżej art. 20 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy, obowiązek podatkowy powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostanie dokonana dostawa poszczególnych części komory, przy czym, gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, podatnik wystawi fakturę, to obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż obowiązek podatkowy od całości dostawy powstanie w momencie wystawienia faktury, tj. listopad 2013 r., uznać należy za nieprawidłowe.

Z kolei odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania zaliczki należy wskazać, iż w przypadku otrzymania zaliczki na poczet przyszłej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku wystawienia faktury zaliczkowej. Zatem w sytuacji gdy otrzymanie przedmiotowej zaliczki nie zostanie przez Wnioskodawcę udokumentowane fakturą wówczas nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu jej otrzymania. Natomiast jeżeli Wnioskodawca wystawi przedmiotową fakturę potwierdzającą otrzymanie całości lub części ceny przed dokonaniem dostawy, to w myśl art. 20 ust. 3 ustawy obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury zaliczkowej.

Wobec powyższego tut. Organ wskazuje, iż jakkolwiek słuszne jest twierdzenie Wnioskodawcy, że w przypadku otrzymania przed dokonaniem sprzedaży zaliczki moment obowiązku podatkowego uzależniony będzie od tego, czy Spółka wystawi fakturę dokumentującą tę zaliczkę, nie zaś od samego faktu jej otrzymania, to jednak nie sposób się zgodzić, iż jeśli Spółka takiej faktury zaliczkowej nie wystawi to obowiązek podatkowy powstanie dopiero w listopadzie lub w grudniu 2013 r. Zatem oceniając całościowo stanowisko w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania zaliczki, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ wskazuje, iż okoliczność, że przedmiotowa transakcja stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, przyjęto jako element zdarzenia przyszłego i nie była przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż nie została objęta pytaniem.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.<

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.