Z przedstawionego w podaniu stanu faktycznego wynika, że od dnia 18.05.2004 r. do 19.07.2004 r. była Pani zatrudniona na umowę o pracę w Sp. z o.o., w dniu 1.06.2004 r. otrzymała wynagrodzenie za maj, natomiast w dniu 2.07.2004 r. za miesiąc czerwiec 2004 r. Zarówno w przypadku przychodu za maj, jak i za czerwiec płatnik zastosował koszty uzyskania przychodu oraz kwotę zmniejszającą podatek. Dnia 21.07.2004 r. - po ustaniu stosunku pracy – otrzymała Pani wynagrodzenie za miesiąc lipiec, jednak w tym przypadku od przychodu nie zostały potrącone koszty jego uzyskania oraz nie została zastosowana kwota zmniejszająca podatek.

Pani zdaniem płatnik w przypadku wynagrodzenia za lipiec powinien zastosować zarówno koszty uzyskania przychodu, jak i kwotę zmniejszającą podatek.

Na podstawie art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych podmiotów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy.

Stosownie do art. 32 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczki te wynoszą za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali – 19% dochodu uzyskanego w danym miesiącu.

Z kolei zgodnie z ust. 3 cytowanego artykułu zakład pracy, który oblicza i pobiera zaliczki na podatek dochodowy ma obowiązek dokonać ich pomniejszenia o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej (w skali przewidzianej na 2004 r. kwota ta wynosi 44,17 zł miesięcznie), jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru, w którym stwierdzi, że:

1. nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika,
2. nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną,
3. nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać zaliczki na podstawie art. 44 ust. 3 ustawy podatkowej,
4. nie otrzymuje świadczeń pieniężnych od organu zatrudnienia lub od biura terenowego Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
5. określa ten zakład pracy jako właściwy do stosowania odliczenia, o którym wyżej mowa, w przypadku, gdy równocześnie osiąga od innych zakładów pracy dochody ze stosunku służbowego, stosunku pracy lub wykonywania pracy nakładczej.

Zasady naliczania kosztów uzyskania przychodów reguluje m.in. art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku pracy w przypadku, gdy podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy, wynoszą 102,25 zł miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.227 zł.

Z wyżej przytoczonych przepisów jednoznacznie wynika, iż koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku pracy w danym miesiącu nie mogą przekroczyć kwoty 102,25 zł, co oznacza, że w Pani przypadku, gdy zakład pracy w jednym miesiącu (w lipcu) dokonał dwóch wypłat wynagrodzeń – za czerwiec i lipiec – do ustalenia zaliczki na podatek dochodowy można zastosować tylko koszty w wysokości 102,25 zł i pomniejszyć podatek o 1/12 kwoty wolnej, tj. o kwotę 44,17 zł.

Natomiast może Pani w zeznaniu o wysokości dochodów uzyskanych w 2004 r. wykazać koszty uzyskania przychodów za miesiące, w których faktycznie świadczyła Pani pracę, tj. za maj, czerwiec i lipiec, przy czym w skali roku koszty uzyskania przychodów nie mogą przekroczyć kwoty określonej m.in. w art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy podatkowej.