Spółka zwróciła się pismem z dnia 1.04.2004 roku (data wpływu 1.04.2004r.) do Naczelnika Lubuskiego Urzędu Skarbowego - o udzielenie informacji w zakresie stosowania prawa przedstawiając wątpliwości w następującym stanie faktycznym.

Spółka w miesiącu kwietniu wystawiła faktury dokumentujące sprzedaż towarów do Republiki Czeskiej. Faktyczny wywóz towarów nastąpił dopiero w miesiącu maju i z racji tej nie posiada dokumentu SAD (potwierdzającego wywóz towaru poza państwową granicę Rzeczpospolitej Polskiej), który w trakcie obowiązywania ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług był dokumentem niezbędnym do zastosowania stawki 0% podatku. W miesiącu maju już po złożeniu deklaracji VAT-7 za miesiąc kwiecień otrzymała dokumenty przewozowe poświadczające wywóz towarów z kraju.

Na tle opisanego stanu faktycznego i w świetle przywołanych powyżej przepisów Spółka przedstawiła następujące pytania:
1. W którym miesiącu należy wykazać sprzedaż, jeżeli w kwietniu to z jaką stawką?
2. Czy posiadając dokumenty o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 zwana dalej ustawą o VAT) możemy zastosować stawkę 0% podatku VAT do wyżej opisanej transakcji?
3. Czy Spółka winna na fakturach kwietniowych, gdy towar opuści granicę Polski w maju umieszczać numery identyfikacyjne dla transakcji wewątrzwspólnotowych?

Na tle przedstawionego stanu faktycznego Spółka sformułowała swoje stanowisko, iż zerową stawkę podatku VAT może zastosować, gdy będzie posiadała dokumenty o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1-4 oraz ust. 11 pkt 1-3 ustawy o VAT. Zdaniem Spółki dokonana sprzedaż winna zostać wykazana w kwietniu jako dostawa krajowa ze stawką 22%, gdyż zgodnie z art. 42 ust. 12 nie został spełniony warunek posiadania odpowiednich dowodów, że towary będące przedmiotem dostawy zostaną wywiezione z terytorium kraju i dostarczone nabywcy. Następnie w miesiącu otrzymania dokumentów o których mowa w art. 42 ust. 3 będzie mogła dokonać korekty deklaracji za miesiąc kwiecień zgodnie z art. 42 ust. 13. Ze względu na to, że faktyczna dostawa odbywa się po 1 maja 2004 roku uważamy, że na fakturze mimo że została wystawiona z datą kwietniową należałoby umieścić numery unijne.

Działając w oparciu o art. 14a § 1 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926, ze zm.) Naczelnik Lubuskiego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze wyjaśnia.

Przedstawiony powyżej problem nie znalazł uregulowania w przepisach przejściowych ustawy o VAT. Brak zaliczki w przedmiotowej transakcji wyeliminował z zastosowania art. 149 ustawy o VAT, który uprawniałby potraktowanie wyżej opisanego stanu faktycznego jak eksport towarów.

Rozstrzygnięcie zostało zawarte w treści § 41 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz.970 – zwane dalej rozporządzeniem), który uprawnia do objęcia transakcji dokonanej na przełomie kwietnia i maja stawką 0%, gdy są spełnione łącznie warunki określone w ust. 1 przedmiotowego paragrafu w pkt 1-3. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w późniejszym terminie (po złożeniu deklaracji za miesiąc kwiecień) uzupełniono dokumenty określone w pkt 3 opisanej normy, natomiast brak jest wzmianki, iż wywożone towary zostały objęte procedurą wywozu przez wewnętrzny urząd celny przed dniem 1 maja 2004r. Użycie słowa łącznie oznacza, że tylko wtedy gdy towary zostały objęte procedurą wywozu w wewnętrznym urzędzie celnym przed 1 maja 2004r., a wywóz tych towarów z terytorium kraju nastąpił po dniu 30 kwietnia 2004r. (warunek spełniony) oraz gdy podatnik przed złożeniem deklaracji dla podatku od towarów i usług za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji określone przepisami dowody, że towary objęte procedurą wywozu zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (warunek spełniony również) - wówczas na podstawie § 41 ust. 1 powołanego wyżej rozporządzenia, podatnik będzie mógł zastosować stawkę podatku od towarów i usług obniżoną do wysokości 0%.

Zasada ta ma zastosowanie do czynności podlegających opodatkowaniu na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym obowiązujących przed dniem 1 maja 2004r., z wyłączeniem eksportu i importu towarów i usług w rozumieniu tych przepisów, jeżeli w wyniku tych czynności nastąpił wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego, inne niż terytorium kraju.

Jeżeli określone wyżej warunki nie zostały spełnione przed dniem złożenia deklaracji dla podatku od towarów i usług za dany okres rozliczeniowy, podatnik wykazuje te czynności jako czynności wykonane na terytorium kraju (§ 41 ust. 2 rozporządzenia). Może natomiast dokonać korekty złożonej deklaracji dla podatku od towarów i usług, w której wykazał te czynności, w terminie późniejszym, jeżeli spełnione zostały wszystkie warunki, o których mowa wyżej (§ 41 ust. 3 wyżej opisanego rozporządzenia).

Należy zauważyć, iż w opisanej sytuacji nie mogą mieć zastosowania przepisy dotyczące eksportu towarów, gdyż od 1 maja 2004r. z eksportem towarów mamy do czynienia, gdy wywóz towarów następuje poza terytorium Wspólnoty. Ponieważ w przedstawionej sytuacji wywóz towarów nastąpił już po 30 kwietnia 2004r. do Republiki Czeskiej (kraju Wspólnoty), to jest na terytorium innego państwa członkowskiego - nie można uznać takiej transakcji za eksport towarów.

Zgodnie z ust. 2 § 41 rozporządzenia, Spółka winna przedmiotową transakcję wykazać w miesiącu kwietniu jako czynność wykonaną na terytorium kraju i opodatkować ją stawką 22%, gdyż nie zostały spełnione warunki do zastosowania stawki 0%.

Późniejsze otrzymanie dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT nie daje prawa do opodatkowania stawką 0% przedmiotowej transakcji, gdyż w art. 42 stanowi o objęciu stawką 0% tylko wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, a wyżej opisana czynność w świetle przedstawionego stanu faktycznego nie może być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towaru.

Ponadto Spółka nie powinna na fakturach kwietniowych umieszczać numerów identyfikacyjnych dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, gdyż w kwietniu pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym takowe transakcje nie miały miejsca.

Zgodnie z przepisami art. 97 ust. 10 ustawy o VAT, podmioty zarejestrowane jako podatnicy VAT UE, które uzyskały potwierdzenie faktu zarejestrowania jako podatnika VAT-UE przez Naczelnika Urzędu Skarbowego (art. 97 ust. 9) przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub przy nabyciu usług, o których mowa w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 podają numer, pod którym są zidentyfikowani na potrzeby podatku, są zobowiązane do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonej kodem PL.

Wobec regulacji przyjętych w ustawie o VAT oraz rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971) numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL obligatoryjnie winna zawierać ta faktura, która potwierdza dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, co wynika z § 12 ust. 10 w związku z § 12 ust. 1 pkt 2 cytowanego rozporządzenia, natomiast faktura potwierdzająca dokonanie transakcji na terenie kraju lub poza Wspólnotą powinna zawierać co najmniej elementy określone w § 12 ust. 1 cytowanego rozporządzenia.