Na podstawie przedstawionego przez Spółkę opisu stanu faktycznego stwierdzono, iż w miesiącu maju 2004 r. dokonano częściowego odbioru robót budowlanych wykonywanych na podstawie umowy zawartej przed 1 maja 2004 r. Zgodnie z obowiązującą od dnia 1 maja 2004 r. ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535) obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych – art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d. Jednocześnie stawka podatku dla robót budowlanych wynosi 22% i jest określona w art. 41 tej ustawy. Wyjątek stanowią roboty budowlano-montażowe, remonty i roboty konserwacyjne związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, które do dnia 31.12.2007 r. korzystają z regulacji zawartej w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług z 11.03.2004 r., to jest stawki 7%.
Tym samym, o ile obowiązek podatkowy nie powstał od wykonanych robót budowlanych dotyczących obiektu oświaty i wychowania (PKOB 1263) w miesiącach poprzedzających maj 2004 r. np. z tytułu otrzymanych zaliczek, podatnik miał obowiązek wystawić fakturę w zgodzie z obowiązującymi przepisami na dzień powstania obowiązku podatkowego, według stawki 22%.
W zakresie zagadnienia dotyczącego możliwości rejestracji w urzędzie skarbowym umowy, zawartej na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 50 ze zm.), na wykonanie robót budowlanych, ustawodawca nie przewidział takiej możliwości zagwarantowania stawki podatkowej w ustawie o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535), zatem organy skarbowe nie mają uprawnień do ich rejestracji, a tym bardziej do zmniejszenia obciążeń podatkowych narzuconych nowym aktem prawnym.
Odnosząc się natomiast do kolejnych zgłoszonych przez Podatnika zagadnień, tutejszy organ podatkowy wyjaśnia. Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535), podstawą opodatkowania w podatku od towarów i usług jest obrót. Obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.
Jednocześnie zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 Nr 97, poz. 1050 ze zm.) ceny towarów i usług uzgadniają strony zawierające umowę, (...), zaś art. 3 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy definiuje cenę – jako wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.
Sposób, w jaki podatnik zawiera umowy cywilnoprawne, w zakresie zasad ustalania ceny za wykonywane usługi nie jest przedmiotem prawa podatkowego.
Organy podatkowe na pisemne zapytanie podatnika, zgodnie z art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, są obowiązane do udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach. Tak zakreślone ramy kompetencji ograniczają uprawnienia organów podatkowych wyłącznie do wyjaśnienia brzmienia przepisu, jego znaczenia dla poprawności rozliczenia podatkowego czy też istnienia wzajemnych relacji między poszczególnymi przepisami prawa podatkowego. Nie mieści się w kompetencji organu podatkowego dokonywanie, w ramach interpretacji przepisów prawa podatkowego, wykładni prawa cywilnego, a w szczególności analiz umów zawieranych przez przedsiębiorców w ramach prowadzonej działalności.