Ze stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu wynika, że Spółka, na podstawie umowy zawartej z gminą i wspólnotami mieszkaniowymi, jest zarządcą nieruchomości stanowiących w całości własność gminy oraz nieruchomości wspólnych stanowiących współwłasność osób fizycznych i gminy. Część lokatorów otrzymuje dodatek mieszkaniowy wypłacany przez Ośrodek Pomocy Społecznej. Pieniądze z tego tytułu OPS przekazuje, na podstawie art. 8 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734), na rachunek bankowy Spółki, która następnie, w ciągu 7-10 dni przekazuje je na konta wspólnot mieszkaniowych i gminy, przy czym owe środki, do czasu ich przekazania, pozostają w obrocie bieżącym Spółki.

Spółka stoi na stanowisku, że taki stan faktyczny powoduje powstanie u Niej przychodów z nieodpłatnych świadczeń podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Według Spółki pieniądze z wymienionego tytułu OPS powinien przekazywać, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), bezpośrednio na rachunki wspólnot i gminy, a nie na konto Spółki zarządzającej.

Zdaniem tut. organu, opisanej przez Spółkę operacji przepływu środków pieniężnych z tytułu dodatków mieszkaniowych nie należy, w tym konkretnym przypadku, rozpatrywać w kategoriach nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Aby, w świetle tego przepisu, można było zaliczyć określone świadczenie do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie. Dla celów podatkowych, przez nieodpłatne świadczenie należy zatem rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy.

Natomiast w opisanej przez Spółkę sytuacji, wpływające na jej konto środki z tytułu dodatków mieszkaniowych nie mają charakteru nieekwiwalentnego świadczenia rozumianego w prezentowany wyżej sposób. Pośredniczenie Spółki w przekazywaniu owych środków jest bowiem przez Nią wykonywane w ramach podstawowej działalności gospodarczej polegającej na zarządzaniu i administrowaniu nieruchomościami. Tym samym po stronie Spółki nie wystąpi z omawianego tytułu przychód z nieodpłatnych świadczeń. Zwłaszcza, że dokonywanie wypłaty dodatku mieszkaniowego zarządcy domu wynika wprost z przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, który to przepis, w tym przypadku, jest przepisem szczególnym i jako taki ma pierwszeństwo przed stosowaniem normy ogólnej sformułowanej we wskazanym przez Spółkę art. 6 ust. 1 ustawy o rachunkowości.

Ponieważ jednak przekazywanie gminie i wspólnotom mieszkaniowym omawianych środków nie następuje natychmiast po ich wpływie na konto Spółki, lecz po upływie 7-10 dni, przychodem, stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są w takim przypadku - jako otrzymane pieniądze - odsetki wypłacone przez bank od owych środków przechowywanych na rachunku bankowym Spółki do czasu ich przekazania gminie i wspólnotom. Przychód ten wystąpi w dniu wypłaty odsetek przez bank.