Działając na podstawie przepisu art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997r. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w oparciu o przedstawiony stan faktyczny w piśmie z dnia 23.09.2004r. (data wpływu 24.09.2004r.) uzupełnionym pismem z dnia 06.10.2004r., Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź – Bałuty udziela pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczącego ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Z pisma wynika, iż Jednostka przystąpiła do przebudowy istniejącego węzła cieplnego. Powyższe zdarzenie spowodowane jest koniecznością dostosowania istniejącego węzła do wymogów stawianych przez Zespół Elektrociepłowni S.A zgodnie, z którymi wszystkie węzły cieplne muszą być automatyczne. Jednostka ma wątpliwości czy wykonane prace należy zaliczyć do kosztów remontu i zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, czy też zaliczyć je do modernizacji i zwiększyć wartość środka trwałego.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Oznacza to, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod tym warunkiem, iż wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą a ich poniesienie ma lub będzie miało wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W zależności od kwalifikacji wydatków na remont czy na modernizację występują różne skutki podatkowe tzn. wydatki na remont są zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, natomiast wydatki na modernizację obciążają koszty dopiero poprzez odpisy amortyzacyjne.

Istotą remontu jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, niezmieniające jego charakteru i funkcji. Tak więc są to wszystkie zmiany trwałe przywracające pierwotny poziom techniczny danego środka trwałego, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji, przy czym pojęcie to nie obejmuje zwykłych zabiegów konserwacyjnych.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu użycia środków trwałych (odpisy amortyzacyjna) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a – 16m, z uwzględnieniem art. 16. Stosownie do art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową środków trwałych powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie. Treść przepisu art. 16g ust. 13 ww. ustawy wskazuje na istnienie trzech normatywnych warunków zaliczenia wydatków na ulepszenia do takich, które zwiększają wartość początkową środka trwałego. Warunek pierwszy to ulepszenie środka trwałego, którym jest: przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja oraz modernizacja. Ulepszenie konkretnego środka trwałego może obejmować prace dające się zakwalifikować do jednej bądź też kilku wymienionych tu kategorii. Dla uznania prac (ich rezultatów) za ulepszenie w rozumieniu art. 16g ust. 13 ustawy, wystarczy stwierdzenie wykonania jednego spośród wykazanych wyżej rodzajów prac. Warunek drugi to wzrost wartości użytkowej środka trwałego w stosunku do takiej wartości z dnia jego przyjęcia do używania. Nie chodzi więc o każdy wzrost tej wartości, ale w stosunku do stanu, jaki istniał w momencie przyjęcia środka trwałego do używania. Należy więc badać cechę normatywną zjawiska czyli wzrost wartości użytkowej w stosunku do tej wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania. Trzecim warunkiem jest mierzalność ulepszenia, która wyraża się wydłużeniem okresu używania albo zwiększeniem zdolności wytwórczej lub poprawą jakości produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych, albo zmniejszonymi kosztami ich eksploatacji bądź też innymi pożądanymi cechami.

O tym, czy dany wydatek może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w całości jako remont czy poprzez odpisy amortyzacyjne decyduje zakres rzeczowy wykonanych prac. W przypadku zaś wątpliwości co do prawidłowej kwalifikacji poniesionego wydatku (inwestycja, modernizacja, czy remont) koniecznym jest zasięgnięcie opinii biegłego ds. budowlanych, który w oparciu o stosowną dokumentację, oględziny wypowie się co do charakteru poniesionych nakładów.

W ocenie tutejszego organu podatkowego z przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego wynika, iż celem i istotą planowanych prac jest przebudowa węzła cieplnego. Zatem spełniony został jeden z trzech normatywnych warunków uznania wydatków za ulepszenie środka trwałego. Modernizowany węzeł cieplny pozostanie w pomieszczeniu istniejącego węzła cieplnego c.o. i c.w.u. - budynek A. Węzeł bezpośredni i hydroelewatory obsługujące budynek B zostaną zlikwidowane, a w budynku A będzie węzeł dla całego obiektu. Do instalacji centralnego ogrzewania zostaną zamontowane nowe zawory. Nowy węzeł będzie kompaktowy i dwufunkcyjny. Zatem zdaniem organu podatkowego nastąpi wzrost wartości użytkowej środka trwałego (warunek drugi) w stosunku do stanu, jaki istniał w momencie przyjęcia środka trwałego do używania oraz zmodernizowana instalacja będzie posiadała znaczne lepsze parametry techniczne czyli nastąpi mierzalność ulepszenia (warunek trzeci).

W świetle powyższego, zajęte przez Jednostkę stanowisko, iż wartość poniesionych wydatków na dostosowanie istniejącego węzła cieplnego można ująć na koncie „Rozliczenia międzyokresowe kosztów” z odpisami miesięcznymi w koszty remontów bieżących jest nie prawidłowe.