Ad. 1) art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) stanowi, iż w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Jeśli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w przytoczonym wyżej przepisie, podatnik może zgodnie z treścią art. 90 ust. 2 pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Proporcję, o której mowa ustala się zgodnie z art. 90 ust. 3 jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Stosownie do postanowień art. 90 ust. 6 do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku Nr 4 do ustawy w poz. 3, tj. usług pośrednictwa finansowego o symbolu PKWiU (65-67) z wyłączeniem usług określonych w tej pozycji, w zakresie, w jakim czynności te są wykonywane sporadycznie.
Ad.2) użyte w tym przepisie sformułowanie “czynności dokonywane sporadycznie” nie jest zdefiniowane w ustawie o podatku od towarów i usług. Również VI Dyrektywa posługując się w art. 19(2) pojęciem “transakcje sporadyczne” nie definiuje go. W związku z tym przy interpretacji przedmiotowego pojęcia należy posiłkowo odwołać się do orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Jego analiza pozwala stwierdzić, że transakcje sporadyczne to takie, które nie są związane z zasadniczą działalnością podatnika, a przychody z ich tytułu nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem tej działalności.
W związku z tym, w sytuacji, gdy świadczenie usług pośrednictwa finansowego nie jest przedmiotem działalności gospodarczej przychody uzyskane ze świadczenia tych usług nie podlegają uwzględnieniu przy obliczaniu współczynnika proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego.
Należy jednakże podkreślić, iż regulacja art. 90 ust. 6 ustawy wyłącza z ustalanej proporcji tylko transakcje finansowe, które mają, sporadyczny charakter w powyższym rozumieniu.