Interpretacja Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty
I USB XVI-412/1585/2004
z 18 października 2004 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego
Sygnatura
I USB XVI-412/1585/2004
Data
2004.10.18
Autor
Pierwszy Urząd Skarbowy Łódź-Bałuty
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Słowa kluczowe
odliczenie od dochodu
rehabilitacja
rehabilitacja niepełnosprawnych
wydatki na rehabilitację
Pytanie podatnika
W związku ze złożonym w dniu 22.09.2004 r. zapytaniem, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty działając na podstawie art. 14a §1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) informuje: Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne poniesionych przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Za wydatki ponoszone na cele rehabilitacyjne uważa się m.in. wydatki poniesione na:
Przepis art. 26 ust. 7b w/w ustawy stanowi, że wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacyjnego osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie. Zgodnie z art. 26 ust. 7c ustawy wysokość wydatków na cele rehabilitacyjne ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem m.in. wydatków na używanie samochodu stanowiącego własność osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Reasumując, wydatek poniesiony przez Panią na używanie samochodu osobowego dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne w wysokości 2.280,00 zł, podlega odliczeniu. Może Pani również dokonać odliczenia części wydatków (nie sfinansowanych ze środków funduszu osób niepełnosprawnych), poniesionych na adaptację i wyposażenie mieszkania, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Natomiast siostra nie będzie mogła skorzystać z odliczenia wydatków poniesionych na adaptację mieszkania, mimo że Pani pozostaje na jej utrzymaniu, ponieważ siostra nie dysponuje dowodem poniesienia tych wydatków. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.