Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), jeżeli podatnik w roku poprzedzającym rok podatkowy nie uzyskał przychodu z działalności, o której mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z dniem uzyskania przychodów z tych rodzajów działalności i od tego dnia opłaca podatek dochodowy na zasadach ogólnych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wynika, iż w dniu 31 marca 2004 r. uzyskał Pan pierwszy w tym roku przychód z wynajmu powierzchni warsztatowych a uzyskane z tego tytułu przychody są przychodami z działalności gospodarczej, w związku z tym powinien Pan od tego dnia opłacać podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Zatem pierwszą deklarację na zaliczkę miesięczną na podatek dochodowy PIT-5 obejmującą łączny przychód osiągnięty w dniu 31 marca 2004 r. tj. z najmu i działalności gospodarczej jako z jednego źródła – pozarolnicza działalność gospodarcza, winien Pan złożyć za miesiąc marzec. Termin złożenia deklaracji upłynął 20 kwietnia 2004 r., o ile wystąpił dochód powodujący obowiązek zapłaty podatku tj. po przekroczeniu kwoty 2.789,90 zł.

Ponadto przepis art. 22 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, że w razie utraty warunków do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, podatnik jest obowiązany, poczynając od dnia, w którym nastąpiła utrata tych warunków, zaprowadzić właściwe księgi chyba że jest zwolniony z tego obowiązku – i opłacać podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Powyższy przepis potwierdza opodatkowanie dochodów na zasadach ogólnych od dnia 31 marca 2004 r. oraz nakłada obowiązek zaprowadzenia od tego dnia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Jednocześnie zauważa się, iż przepis art. 22 ust. 2 powołanej ustawy dotyczy sytuacji, w których dochodzi do określenia podatku dochodowego. Zgodnie z tym przepisem – w stosunku do podatników o których mowa w ust. 1, podlegających za część roku opodatkowaniu na ogólnych zasadach, za podstawę do określenia podatku dochodowego przyjmuje się dochód osiągnięty po utracie warunków do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zaś przepisy regulujące kwestię określenia podatku zostały uregulowane odpowiednio:

• w art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zgodnie z którym, podatek dochodowy wynikający z zeznania jest podatkiem należnym od dochodów podatnika uzyskanych w roku podatkowym, chyba że właściwy organ podatkowy lub właściwy organ kontroli skarbowej wyda decyzję, w której określi inną wysokość podatku. W razie niezłożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu, właściwy organ podatkowy lub właściwy organ skarbowy wyda decyzję określającą wysokość zobowiązania w podatku dochodowym;
• w art. 21 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) zgodnie z którym, jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, że podatnik, mimo ciążącego na nim obowiązku, nie zapłacił w całości lub w części podatku, nie złożył deklaracji albo że wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w deklaracji, organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa wysokość zobowiązania podatkowego.

Mając na uwadze powyższe uregulowania winien Pan opłacać podatek dochodowy na zasadach ogólnych od dnia 31 marca 2004 r.