Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz. U. Nr 137 , poz. 926 ze zm./ Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie udziela następującej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie przedstawionej w piśmie Spółki.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że pracownik Spółki, który samotnie wychowuje małoletnie dziecko, złożył oświadczenie na podstawie którego, zgodnie z art. 32 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnik ma prawo obniżyć progi podatkowe z 40% na 30% i z 30% na 19%.

Zgodnie z art. 32 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm./ jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie, że za dany rok zamierza się opodatkować dochody łącznie z małżonkiem bądź na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 w/w ustawy, a za rok podatkowy przewidywane, określone w oświadczeniu :

1. dochody podatnika nie przekroczą górnej granicy pierwszego przedziału skali, a odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskają żadnych dochodów z wyjątkiem renty rodzinnej – zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego wynoszą 19% dochodu uzyskanego w danym miesiącu i są dodatkowo pomniejszane za każdy miesiąc o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej,
   
2. dochody podatnika przekroczą górną granicę pierwszego lub drugiego przedziału skali, a odpowiedni małżonek lub dziecko nie uzyskają żadnych dochodów z wyjątkiem renty rodzinnej lub dochody małżonka mieszczą się w niższych przedziałach skali – zaliczki za miesiące od początku roku włącznie do miesiąca, w którym dochód podatnika przekroczył górną granicę drugiego przedziału skali, wynoszą 19%, a za miesiące następujące po tym miesiącu 30% dochodu uzyskanego w danym miesiącu.

Z powyższego wynika, że płatnik ma prawo obniżyć progi podatkowe przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy jeżeli pracownik złoży oświadczenie o treści określonej w cytowanym przepisie w tym w szczególności, że zamierza dochody za rok podatkowy opodatkować wg zasad określonych w art. 6 ust. 4 ustawy.

Cytowany wyżej art. 32 ust. 1a wyżej powołanej ustawy stanowi zatem, że oświadczenie pracownika jest podstawą wystarczającą płatnikowi dla obliczania zaliczek w zmniejszonej wysokości. Jednocześnie zgodnie z art. 32 ust. 1c w/w ustawy – w razie faktycznej zmiany stanu upoważniającego do obniżki zaliczek lub utraty możliwości do opodatkowania dochodów zgodnie z art. 6, podatnik jest zobowiązany poinformować o tym płatnika; w tym przypadku od miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik przestał spełniać warunki do obniżki zaliczek, zaliczki są pobierane według zasad określonych w ust. 1.

Zgodnie z art. 30 § 5 ustawy – Ordynacja podatkowa płatnik nie odpowiada za podatek niepobrany z winy podatnika. W takim przypadku organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatnika.

Jeżeli w wyniku złożonego oświadczenia zaliczki zostały obliczone w zmniejszonej wysokości, a podatnikowi faktycznie nie służy prawo do obliczania podatku za rok podatkowy wg zasad określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uprawnienie do weryfikacji stanu faktycznego oraz określenie wysokości zobowiązań podatkowych podatnika wraz z odsetkami posiada organ podatkowy.

Jednocześnie wyjaśnia się, że podatnikowi, który ma wątpliwości, czy może dokonać rozliczenia wg zasad określonych w art. 6 ust. 4 w/w ustawy służy prawo wystąpienia z zapytaniem w trybie art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, w jego indywidualnej sprawie do właściwego organu podatkowego przedstawiając wyczerpujący stan faktyczny oraz własne stanowisko w sprawie.