Działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. -Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego i stwierdza, co następuje:

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że prowadzi działalność gospodarczą na zasadach ogólnych i rozlicza się z tytułu podatku od towarów i usług. W dniu 01.02.2004 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł umowę dzierżawy samochodu ciężarowego marki Mercedes Sprinter 208 o ładowności 880 kg i liczbie miejsc 2, określone zgodnie z dowodem rejestracyjnym pojazdu. Umowa ta nie została zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym. Jest to samochód bezspornie ciężarowy, w samochodzie tym nie dokonywano żadnych zmian konstrukcyjnych w wyniku których zmieniłby swój charakter bądz przeznaczenie, nie jest to więc „samochód z kratką.”

Według podatnika brak wyciągu ze świadectwa homologacji albo decyzji zwalniającej z jej posiadania nie skutkuje tym, że samochód ten należy uznać za samochód osobowy, skoro ładowność dzierżawionego samochodu jest wyższa od określonej według wzoru zawartego w art. 86 ust.3 ustawy. W związku z powyższym podatnik stoi na stanowisku, że przysługuje mu w całości prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturach dotyczących zakupu paliwa jak również prawo do odliczenia w 100 % podatku VAT wykazanego w fakturach dotyczących dzierżawy samochodu.

Według podatnika w związku z prawem do odliczenia 50 % kwoty podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących dzierżawę samochodu osobowego, podatnik uważa, że w deklaracji VAT-7 w poz. 43 należy ująć kwotę netto w pełnej wysokości, natomiast w poz. 44 wykazać kwotę podatku naliczonego stanowiącą 50 % kwoty podatku naliczonego od rat dzierżawy samochodu osobowego.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego stwierdza, że stanowisko podatnika jest prawidłowe w zakresie pytania 1 i 2, natomiast jest nieprawidłowe w zakresie pytania 3.

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący.

Ad 1.

Art. 88 ust. 1 pkt 3 wymienionej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr. 54, poz. 535) stanowi, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanego do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i ust. 5 ustawy.

W myśl art. 86 ust. 3 i 5 w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona za pomocą formuły: DŁ = 357 kg+n x 68 kggdzie: DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscami dla kierowcy,- kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, - nie więcej jednak niż 5000 zł.

Według zaś art. 86 ust. 5 dopuszczalną ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń) o których mowa w ust. 3 określa się na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisie decyzji, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności, lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe o których mowa w ust. 3.

Wyjątkiem od powyższego jest sytuacja, gdy dany pojazd nie posiada w/w dokumentów, ale jest bezspornie autem ciężarowym. Charakter auta ciężarowego powinien wynikać z konstrukcji danego pojazdu, jego rodzaju oraz przeznaczenia, co powinno być potwierdzone wpisem w dowodzie rejestracyjnym auta. Jeśli w omawianej sprawie taka sytuacja ma miejsce to za samochód ciężarowy należy uznać samochód wymieniony we wniosku, który charakteryzuje się następującymi parametrami:- dopuszczalna ładowność 880 kg, liczba miejsc 2, rodzaj pojazdu ciężarowy uniwersalny.

Pomimo więc braku świadectwa homologacji lub decyzji zwalniającej z obowiązku posiadania takiego świadectwa przysługuje Panu prawo do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikajacego z faktur dokumentującychnabycie paliw do napędzania przedmiotowego pojazdu na mocy przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, co oznacza, że norma prawna wynikajaca z art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy nie ma zastosowania.

Ad. 2

Przepis art. 86 ust. 7 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku usługobiorców użytkujących samochody, o których mowa w ust. 3 i ust. 5, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 50 % kwoty podatku od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodu, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu, nie może jednak przekroczyć 5000 zł.

Art. 154 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że przepisu art. 86 ust. 7 nie stosuje się do samochodów będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, zgodnie z przepisami podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, obowiązującymi przed dniem 1 maja 2004 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy.

Ust. 2 stanowi, że przepis ust. 1 ma zastosowanie:
• w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie ustawy, oraz
• pod warunkiem, że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 14 maja 2004 r.

W sytuacji, gdy podatnik zawarł umowę dzierżawy samochodu ciężarowego marki Mercedes Sprinter o dopuszczalnej ładowności większej niż ładowność określona na podstawie wzoru z art. 86 ust. 3, cytowany art. 154 nie ma w tym przypadku zastosowania, gdyż dotyczy on wyłącznie samochodów osobowych wymienionych w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy.

Zgodnie z powyższym użytkując samochód ciężarowy przysługuje Panu prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego wykazanego w fakturach dotyczących rat z tytułu dzierżawy w/w samochodu, pomiomo faktu, iż umowa dzierżawy nie została zarejestrowana w urzędzie skarbowym do dnia 14.05.2004 r.

Ad. 3

Na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 89, poz. 852 ze zm.) i objaśnień dotyczących tych deklaracji, w częsci D deklaracji VAT-7 wykazuje się wyłącznie wartość towarów i usług oraz kwotę podatku naliczonego (z uwzględnieniem korekt), w takiej wysokości w jakiej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego.

Tak więc w przypadku dzierżawy samochodu osobowego zastosowanie ma cyt. art. 86 ust. 7 ustawy ograniczający prawo odliczenia do 50 % kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty). Zgodnie z powyższym w deklaracji VAT - 7 w poz. 43 należy ująć 50% wartości netto, natomiast w poz. 44 należy ująć 50 % kwoty podatku naliczonego od rat dzierżawy samochodu osobowego.