Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), dokonuje zmiany interpretacji przepisów prawa podatkowego udzielonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Mielcu w piśmie z dnia 20.08.2004 r. (znak: US.VI/443-48/04/I):

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów podatnik wysyła towary do odbiorców na terenie Unii Europejskiej, którzy są podatnikami podatku od wartości dodanej w swoich krajach. Towary powyższe są przewożone przez przewoźników ekspresowych (firmy kurierskie), którzy posiadają umowy z takimi samymi firmami w innych krajach i za granicą doręczają je odbiorcom. Jako dostawca towarów podatnik ma dostęp do informacji zamieszczonej na stronie internetowej przewoźnika o aktualnym miejscu, w którym znajduje się przesyłka o danym numerze oraz o jej doręczeniu. List przewozowy wydawany jest podatnikowi w chwili odbioru przesyłki. Pytanie podatnika dotyczy możliwości zastosowania stawki 0-procentowej w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, jeśli dysponuje on listem przewozowym potwierdzającym nadanie przesyłki i wydrukiem ze strony internetowej potwierdzającym doręczenie przesyłki.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0 % pod warunkiem, że podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podał ten numer oraz swój numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL na fakturze stwierdzającej dostawę towarów, zaś przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem ww. dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Według zaś ust. 3 tegoż artykułu dowodami takimi są:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. kopia faktury dostawy,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (może być zamieszczona na fakturze),
4. dokument potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Dokumenty powyższe powinny wystarczająco potwierdzać dostarczenie towarów do nabywcy. Natomiast w razie gdy jednoznacznie tego nie czynią, zgodnie z art. 42 ust. 11 ww. ustawy, podatnik może również dowodzić, iż dostawa rzeczywiście się odbyła, gromadząc inne dokumenty, m.in.:

1. korespondencję handlową z nabywcą, w tym jego zamówienie,
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar lub inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania.

Zatem przy zachowaniu warunku, iż posiadane przez podatnika dowody łącznie potwierdzają wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz wymienionego na wstępie nabywcy do transakcji tej ma zastosowanie 0-procentowa stawka podatku od towarów i usług.