W odpowiedzi na pismo z dnia 8.06.2004 r., z datą wpływu do tut. urzędu 9.06.2004 r., Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie uprzejmie wyjaśnia:

Podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem, usług wykonanych we własnym zakresie przez podatnika, świadczonych w ramach usług turystyki, gdzie podstawę opodatkowania ustala się na ogólnych zasadach (tj. zasadniczo od kwoty należnej za świadczone usługi) - zasady te uregulowane zostały w art. 119 ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535). Kasa rejestrująca jest urządzeniem służącym do ewidencjonowania obrotów ze sprzedaży i kwot podatku należnego. Zapisów należy dokonywać zgodnie z obowiązkiem podatkowym, a ten został określony w § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 27.04.2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) Na podstawie § 5 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4.07.2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 ze zm.) podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników. W celu ustalenia podstawy opodatkowania (marży) i kwoty podatku należnego należy prowadzić odpowiednią ewidencję, w której znajdzie się: podstawa opodatkowania (bez względu na to, czy to są krajowe, czy zagraniczne usługi biur podróży), to jest marża pobierana przez biuro, obliczana jako różnica między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi a ceną nabycia przez biuro podróży - podatnika podatku od towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty (tj. usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (art. 119 ust. 1 - 3 ww. ustawy).

Nabijając na kasę wartość świadczonych usług turystycznych, trzeba pamiętać o wyodrębnieniu usług turystycznych obcych, dla których podstawą opodatkowania jest marża od tych świadczonych przez podatnika usług własnych, dla których podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z art. 29 ustawy. Do tych ostatnich trzeba przyporządkować właściwą stawkę podatku VAT zgodnie z przepisami i wykazać ją na paragonie. W ten sposób w kasie wykazana zostaje cała wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników – co jest zgodne z § 5 ust. 5 rozporządzenia MF w sprawie kas rejestrujących

W świetle art. 119 ust. 10 ustawy o VAT podatnik świadczący usługi turystyczne opodatkowane „od marży” w wystawionych przez siebie fakturach nie wykazuje kwot podatku. Wprawdzie przepisy nie regulują zasad wystawiania paragonów fiskalnych w przypadkach, gdy dokumentują one sprzedaż usług turystycznych w systemie „marży”, ale wydaje się, że zasada niewykazywania kwot podatku w systemie marży na fakturach dotyczy także paragonów fiskalnych. Ponieważ ustawa ani wydane na jej podstawie przepisy wykonawcze nie zawierają informacji, w jaki sposób ewidencjonować za pomocą kasy fiskalnej opisywane usługi w przypadku ich sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych, wydaje się, że należy przyporządkować kolejną „literę” stawek podatkowych w kasie fiskalnej dla usług opodatkowanych od marży, przyjmując w tym przypadku stawkę np. 0-procentową. Serwisant, programując tę stawkę zgodnie z wytycznymi podatnika odnotowałby w książce serwisowej, że stawka ta jest przyporządkowana wyłącznie do usług turystycznych opodatkowanych zgodnie z treścią art. 119 ust. 10 powoływanej ustawy o podatku od towarów i usług. Za pomocą kasy ewidencjonowane byłyby więc wartości brutto usługi natomiast w deklaracji podatkowej wykazywana byłaby kwota marży i należny podatek wynikające z prowadzonych przez podatnika ewidencji.