Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, których dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż określona wg wzoru DŁ = 357 kg + n x 68 kg, gdzie n oznacza ilość miejsc, łącznie z miejscem dla kierowcy.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 5 ustawy o VAT dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc w ww. wzorze określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji. Przepis ten stanowi również, że pojazdy, które w ww. dokumentach nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się za samochody osobowe.

Z ograniczenia prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, zgodnie z art. 86 ust. 4 wyżej cytowanej ustawy wyłączono m.in.:

• pojazdy specjalne, jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika że jest to pojazd specjalny,
• pojazdy samochodowe do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika takie przeznaczenie.

Z przedmiotowego pisma z dnia 21.06.2004 r. wynika, że Spółka posiada samochody „typowo” ciężarowe o ładowności powyżej 3,5 ton oraz samochody specjalne, natomiast z przedłożonego wraz z wnioskiem wykazu pojazdów samochodowych wynika, że posiada również autobus oraz ciągniki rolnicze. Spółka nie dysponuje świadectwami homologacji na te pojazdy, jednakże z wyżej cytowanych przepisów nie wynika aby sam brak u podatnika świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z odpisu uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem pojazdu za samochód osobowy. Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi, tj. w przypadku samochodu ciężarowego, że ładowność tego samochodu jest wyższa niż określona powyższym wzorem, w przypadku samochodu specjalnego, że jest to pojazd specjalny, natomiast w przypadku autobusu, że jest to pojazd do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.

W opinii tutejszego organu podatkowego przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT nie dotyczy samochodów będących bezspornie samochodami ciężarowymi czy pojazdami specjalnymi, a także autobusów. Przepis ten nie ma również zastosowania do ciągników rolniczych, gdyż według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług są to maszyny dla rolnictwa i leśnictwa, a nie pojazdy samochodowe. Zatem kwota podatku naliczonego zawartego w cenie paliw wykorzystywanych do napędu wymienionych w piśmie pojazdów, podlega odliczeniu na ogólnych zasadach określonych w ustawie o VAT.