W myśl wskazanego przez podatnika przepisu § 67 ust. 1 pkt 1 lit. l rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27 poz. 268 ze zm.) - do dnia 30 kwietnia 2004 r. - zwolnieniu od podatku podlegały usługi związane z wypoczynkiem świadczone przez zakłady pracy na rzecz pracowników i ich rodzin oraz innych osób, jeżeli usługi te były finansowane co najmniej w 30% z funduszy specjalnych, tworzonych na podstawie odrębnych przepisów. Zatem zwolnieniu od podatku VAT podlegały usługi związane z wypoczynkiem takie jak kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży, jeżeli finansowane były, co najmniej w 30%, z ZFŚS. W przypadku nie spełnienia przedmiotowego warunku ww. usługi podlegały opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie.
Natomiast w obowiązującej od dnia 1 maja 2004 r. ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535) oraz rozporządzeniach wykonawczych wydanych na podstawie tej ustawy usługi finansowane z ZFŚS nie zostały wymienione jako usługi zwolnione od podatku VAT.
Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Spółka przekazuje pracownikom nabyte usługi związane z wypoczynkiem takie jak skierowania na kolonie i obozy dla dzieci.
Przedmiotowe usługi przekazywane są pracownikom za częściową odpłatnością, w pozostałej części dofinansowywane są one z funduszu socjalnego.
Stosownie do przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zgodnie z regulacją art. 8 ust. 1 ustawy z 11.03.2004 r. przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz odbiorcy które nie stanowi dostawy towarów. Zgodnie z kolei z art. 8 ust. 2 ww. ustawy, jako odpłatne świadczenie usług traktuje się nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników (...) i ich domowników, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.
Sprzedaż przez zakład pracy na rzecz pracownika zakupionych wczasów (od innego podatnika świadczącego usługi w powyższym zakresie) stanowi świadczenie usług i podlega opodatkowaniu. Zgodnie z regulacją art. 119 ust. 1 ustawy z 11-03-2004 r. podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, natomiast przez marżę rozumie się różnicę między kwotą należności którą ma zapłacić nabywca a ceną nabycia usługi przez podatnika. Przy nabywanych usługach dla bezpośredniej korzyści turysty podatnikom nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony związany z nabywanymi usługami.
Zauważyć jednakże należy, iż do usług związanych z wypoczynkiem dzieci i młodzieży zasad określonych w art. 119 nie stosuje się. Mają natomiast zastosowanie poniższe zasady.
W sytuacji natomiast kiedy zakład pracy dokonując zakupu usługi innej niż w zakresie turystyki sfinansuje ten zakup bezpośrednio z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych wskazać należy, iż taki zakup nie stanowi kosztu uzyskania przychodu (kosztem są dokonywane odpisy na fundusz socjalny w myśl odrębnych uregulowań), zatem zakład pracy nie będzie uprawniony do pomniejszenia kwoty podatku należnego z uwagi na regulację art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy. W tym przypadku odpłatne świadczenie na rzecz pracownika stanowi bez wątpienia świadczenie usług podlegające opodatkowaniu, przy czym podstawę opodatkowania stanowi wyłącznie kwota otrzymana od pracownika – odbiorcy usługi.
Sprzedaż na rzecz pracowników usług związanych z wypoczynkiem takich jak kolonie i obozy o wskazanym przez stronę symbolu PKWiU 55.23.11 podlega opodatkowaniu stawką podatku właściwą dla tych usług tj. 7% - zał. Nr 3 do ustawy poz. 140.
Natomiast w sytuacji, gdy podatnik z tytułu nabycia towaru nie wykazał ich jako kosztów uzyskania przychodu i nie korzystał z prawa odliczenia (zakup nie był kosztem uzyskania przychodu), a zakupiony towar przekazał nieodpłatnie na rzecz swoich pracowników to wówczas czynność taka nie podlega opodatkowanie, gdyż z punktu widzenia ustawy o VAT jest ona czynnością neutralną.
Jeżeli natomiast podatnik z tytułu nabycia towaru wydatek taki zaliczył do kosztów uzyskania przychodów to czynność nieodpłatnego przekazania towaru z uwagi na wcześniejsze skorzystanie z prawa do odliczenia określonego w art. 86 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu.