I. Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) „przez wewątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2 - 8”. Zgodnie z art. 7 ust. 1 „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)”.
Powyższa regulacja wskazuje jednoznacznie, iż wewnątrzwspólnotowa dostawa ma miejsce, jeśli następuje przemieszczenie towarów z jednego państwa członkowskiego do drugiego, które to przemieszczenie następuje w związku z przeniesieniem prawa do rozporządzania rzeczami jak właściciel przez jednego podatnika na rzecz drugiego podatnika.
W przedmiotowej sprawie taka sytuacja może wystąpić, gdy wydanie towaru usługodawcy (podmiot trzeci) związane jest wyłącznie z koniecznością wykonania na rzeczach usługi. Dostawą towarów jest bowiem przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel. Natomiast wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów następuje wskutek przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, które to prawo przechodzi z podatnika podatku VAT na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej i towary są transportowane z państwa siedziby podatnika do państwa siedziby nabywcy.
W przedmiotowej sprawie dla uznania przeniesienia towaru za wewnątrzwspólnotową dostawę towaru rozstrzygająca będzie możliwość identyfikacji towarów z faktury wystawionej na rzecz podatnika od wartości dodanej. Towary określone w fakturze muszą być towarami, które są przemieszczane do państwa rejestracji podatnika podatku od wartości dodanej. Jeżeli więc podatnik podatku VAT dokonuje dostawy towarów lub wyrobów po wykonaniu na nich przedmiotowej usługi i takie towary wskazane są w fakturze - podatnik dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Natomiast inną kwestią jest prawo podatnika do zastosowania stawki podatku 0%, które wynika ze spełnienia warunków określonych w art. 42 ust. 1 powołanej ustawy. Ponadto, jak stanowi art. 42 ust. 3 ww. ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0% jeżeli podatnik posiada dowody potwierdzające dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Tymi dowodami - jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju - są następujące dokumenty:

1. dokumenty przewozowe otrzymane przez przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi);
2. kopia faktury dostawy;
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku;
4. dokument potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;
2. adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby lub miejsca zamieszkania nabywcy;
3. określenie towarów i ich ilości;
4. potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
5. rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary lub numer lotu – w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 25 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw towarów nabywanych przez podmioty mające siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium państwa trzeciego, niebędące podatnikami w rozumieniu art. 15, jeżeli towary te są przeznaczone do przerobu, uszlachetniania lub przetworzenia na terytorium kraju, a następnie do wywozu z terytorium Unii Europejskiej, w przypadku gdy podatnik:

1. przekaże nabyty przez podmiot towar podatnikowi, który dokonuje przerobu, uszlachetniania lub przetworzenia tego towaru;
2. posiada dowód, że należność za towar została zapłacona i przekazana na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju, przy czym zapłata musi nastąpić nie później niż 40 dnia, licząc od dnia wydania towaru. Jeżeli zapłata nie nastąpi w terminie 40 dni, podatnik jest obowiązany opodatkować dostawę według stawki właściwej dla dostawy w kraju. Późniejsze otrzymanie zapłaty (po 40 dniach), gdy podatnik opodatkował już usługę stawką krajową, uprawnia podatnika do dokonania korekty kwoty podatku należnego.

Zatem ustawa o podatku od towarów i usług w sposób jednoznaczny określa możliwość zastosowania stawki 0% w przypadku, kiedy podatnik krajowy w imieniu nierezydenta spoza
Unii Europejskiej przekazuje towar do krajowych podatników w celu dokonania przerobu uszlachetniającego.
Natomiast odnosząc się do zapytania podatnika co do możliwości stosowania stawki 0% w sytuacji częściowej zapłaty proporcjonalnie do dokonanej zapłaty wskazać należy, że taka wykładnia regulacji art. 83 ust. 1 pkt 25 byłoby wykładnią rozszerzającą co w przedmiotowej sprawie nie znajduje uzasadnienia.
Korekty podatku należnego w sytuacji otrzymania zapłaty po upływie 40 dni należy dokonać w miesiącu otrzymania zapłaty.
Zgodnie z art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) w przypadku usług wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rachunek osób trzecich, związanych bezpośrednio z usługami innymi niż wymienione w pkt 1 i 2 lit. a oraz art. 27 ust. 3 - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce ich wykonania, z zastrzeżeniem ust. 6. Przepis art. 28 ust. 6 stanowi, że w przypadku gdy nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 5 ma miejsce świadczenia usługa, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.
W przytoczonym przez podatnika stanie faktycznym rozstrzygające znaczenie będzie miało stwierdzenie czy pośrednictwo będzie dotyczyć usług wskazanych w art. 27 ust. 4 pkt 3) „usługi w zakresie działalności gospodarczej”. Zgodnie z regulacją zawartą w art. 27 ust. 3 ww. ustawy w przypadku gdy usługi doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę miejscem świadczenia tych usług jest miejsce gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona.
Należy również wskazać, że zgodnie z regulacją zawartą w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku usług wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z dostawą towarów, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce dokonania dostawy towarów.
Natomiast w przypadku, gdy nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku zgodnie z art. 97 ust. 10 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 1 ma miejsce świadczenia usługa - miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.
Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego zauważa, że organy podatkowe nie są właściwe w sprawach klasyfikowania usług świadczonych przez podatnika do właściwego grupowania PKWiU. To podatnik winien dokonać właściwej klasyfikacji świadczonych przez siebie usług zgodnie z klasyfikacją PKWiU, a w razie wątpliwości zwrócić się do właściwego organu statystycznego z zapytaniem, jak ma zaklasyfikować swoje usługi. Organy podatkowe są natomiast uprawnione do udzielania wyjaśnień o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.
Wobec powyższego, jeśli przedstawiona przez podatnika usługa będzie usługą, o której mowa w art. 27 ust. 4 pkt 3) to zgodnie z art. 27 ust. 3 usługi będą świadczone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i na podstawie art. 17 ust. 2. będzie to import usług. W przeciwnym wypadku – gdy będą to usługi inne, niż wymienione w art. 27 ust. 4 pkt 3) - miejscem świadczenia usługi będzie miejsce, gdzie usługi te są faktycznie wykonywane. Jeśli przedmiotowa usługa będzie związana bezpośrednio z dostawą towarów zastosowanie znajdzie § 4 powołanego rozporządzenia.
III. Miejsce świadczenia usług transportu wewnątrzwspólnotowego, a zarazem miejsce ich opodatkowania zostało określone w art. 28 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3. Zgodnie z regulacją art. 28 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług przy świadczeniu usług transportowych w sytuacji, gdy nabywca poda dla potrzeb wewnątrzwspólnotowej usługi transportu numer identyfikacji podatkowej, pod którym jest zidentyfikowany dla potrzeb podatku VAT na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.
W przedmiotowej sprawie podatnik chcąc zrefakturować 50% kosztów usługi transportowej winien zastosować stawkę podatku 22%. Podatnik nie może korzystać ze stawki 0%, gdyż stawka 0% zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 dotyczy transportu międzynarodowego. Transportem międzynarodowym jest zgodnie z art. 83 ust. 3 przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

a) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
b) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
c) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
d) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.

Transportem międzynarodowym jest także przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego w sytuacjach określonych w ust. 2 powołanego przepisu oraz usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w ust. 1 i 2.