Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 26a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (jednolity tekst Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów aktualizujących, z tym że kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 12 ust. 3 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust. 2a pkt. 1.

Z powyższego wynika, że odpisy aktualizujące wartość należności, dokonywane na mocy art. 35 b ustawy o rachunkowości (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r., Nr 76, poz. 694 ze zm.) w określonych warunkach tzn. jeżeli dotyczą przychodów należnych oraz ich nieściągalność została uprawdopodobniona, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu. Wówczas nie będą podlegały opodatkowaniu.

Jeżeli jednak dotyczą przychodów innego rodzaju lub ich nieściągalność nie jest uprawdopodobniona, a więc gdy nie spełniają warunków określonych przepisem art. 16 ust. 1 pkt 26a, nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

Z uwagi na fakt, iż wszystkie udziały w kapitale zakładowym Spółki posiada Parafia, Spółka korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na mocy w art. 17 ust. 1 pkt 4b Ustawy o podatku dochodowym, zgodnie z którym wolne od podatku są dochody spółek, których jedynymi udziałowcami (akcjonariuszami) są kościelne osoby prawne - w części przeznaczonej na cele wymienione w pkt 4a lit. b.

W art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b wymienia się cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.

Stosownie do postanowień ustawy zwolnione od podatku dochodowego są dochody uzyskane przez Spółkę w takiej części, w jakiej zostały przez Spółkę wydatkowane w roku podatkowym lub przeznaczone do wydatkowania w latach po nim następujących na cele wymienione w przepisie w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b. Dochodem w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym.

Wobec powyższego wydatki nie będące jej kosztami uzyskania przychodu staną się elementem dochodu na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy. Należy ustalić, czy zostały wydatkowane lub przeznaczone do wydatkowania na cele wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy.

Wartość należności zgodnie z art. 35b ustawy o rachunkowości aktualizuje się uwzględniając stopień prawdopodobieństwa ich zapłaty, a właściwie prawdopodobieństwo utraty należności. Odpisu dokonuje się

w sytuacji przewidywania poniesienia straty. Wartość dochodu, odpowiadająca wartości dokonanych odpisów, nie może w związku z tym zostać uznana za dochód przeznaczony na cele wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b, bowiem dokonując odpisu wskazano, że ta wartość dochodu została utracona i nie zostanie nigdy przekazana na cele objęte zwolnieniem. Dlatego też odpisy aktualizujące wartość należności nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów stanowią wartość dochodu nie objętego zwolnieniem ustawowym i podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.