Załączona do zapytania faktura z dnia 31.12.2003 r. nr 64/T/DZ/03 dotyczy czynszu inicjalnego w kwocie netto 20.000 zł (24.400 zł brutto), wynikającego z umowy dzierżawy ciągnika siodłowego zawartej 31.12.2003 r. Podatnik pyta, czy faktura ta „została prawidłowo zakwalifikowana jako koszt”.

W myśl art.23b ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 z późn. zm.) opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1)została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne (...), oraz

2) suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Stosownie do przepisu ust.2 ww. art.23b jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1) art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324),

2) przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,

3) art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 101, poz. 1178)

- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h (leasing finansowy).

Stosownie do art. 23l ww. ustawy do opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub na czas oznaczony, lecz niespełniającej warunków, określonych w art. 23b ust. 1 pkt 2 lub art. 23f ust. 1, lub art. 23i ust. 1, stosuje się przepisy, o których mowa w art. 11, 22 i 23, dla umów najmu i dzierżawy. Zatem w przypadku umowy dzierżawy ciągnika siodłowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej, wydatek poniesiony na opłacenie czynszu inicjalnego, warunkującego korzystanie z tego ciągnika i nie podlegającego zwrotowi, należy uznać za poniesiony w celu uzyskania przychodu i zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Należy jednak zwrócić uwagę, że sama faktura z dnia 31.12.2003 r. nie stanowi dowodu poniesienia wydatku w kwocie netto 20.000 zł w dniu 31.12.2003 r. Z faktury tej wynika, że terminy płatności są zgodne z zawartą umową dzierżawy. Zaś w umowie dzierżawy postanowiono, że czynsz inicjalny będzie płatny w sześciu ratach. Zatem czynsz inicjalny może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w dacie jego faktycznego uiszczenia (w dacie płatności poszczególnych rat), na podstawie dowodu zapłaty (przelewu).