Zgodnie ze stanem faktycznym spółka w dniu 17 stycznia 2002 r. zawarła ze sp. z o.o. z/s w Poznaniu umowę upoważnienia inkasowego Nr 42/01/02/AB, zgodnie z którą zobowiązała się do odzyskania wierzytelności od jej dłużnika.

Z treści § 4 pkt 1 ww. umowy wynika, iż wierzytelności objęte upoważnieniem inkasowym odzyskane w jakikolwiek sposób od dłużnika w trakcie trwania umowy uważane są za skutecznie odzyskane w wyniku działań spółki jawnej.

Z opisanego przez jednostkę stanu faktycznego wynika, iż w miesiącu kwietniu 2002 r. spółka doprowadziła do podpisania porozumienia z dłużnikiem, w wyniku którego sp. z o.o. zaczęła odzyskiwać swoje wierzytelności. Jednakże z tego tytułu sp. z o.o nie dokonała wpłaty żadnego wynagrodzenia określonego w niniejszej umowie na rzecz podatnika. Dopiero we wrześniu 2002 r. po wniesieniu pozwu przez podatnika do sądu właściwego dla upoważnionego – wierzyciel sp. z o.o. zapłaciła wynagrodzenie wynikające z umowy, na którą to kwotę wystawiona została przez jednostkę faktura VAT Nr 305/09/2002-INK z 03.10.2002 r.

Opisana powyżej usługa windykacji należności, która polega na egzekwowaniu na zlecenie należności zgłaszanych przez podmioty gospodarcze (z wyjątkiem postępowania sądowego) zakwalifikowana jest w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod numerem 74.84.12 – 00.00 „usługi świadczone przez agencję inkasa” (wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 roku Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.)

Usługa ta, zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%, natomiast obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r. Nr 11 poz. 50 ze zm.) zasadą jest, iż obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług powstaje z chwilą wydania (dostarczenia), przekazania, zamiany, darowizny towaru lub wykonania usługi (...).

Stosownie do art. 6 ust. 4 ww. ustawy o podatku VAT, jeżeli sprzedaż powinna być potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7 dniu od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Ponadto zgodnie z § 38 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22.03.2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.) zasadą jest, że fakturę wystawia się nie później niż 7 dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Ponadto z treści art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r. Nr 11 poz. 50 ze zm.) wynika, iż podatnicy podatku VAT dokumentują sprzedaż towarów i świadczenie usług jedynie fakturami, które wystawiają wszystkim swoim nabywcom, przy czym osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej – wystawiają je na ich żądanie.

Zatem słuszne jest stanowisko spółki, że podstawą do rozliczenia podatku od towarów i usług pomiędzy podatnikami podatku VAT jest faktura - a nie wyrok sądu - wystawiona zgodnie z wyżej opisanymi zasadami.

Nadmienia się, iż powyższej interpretacji udzielono na podstawie podanego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego do dnia 30.04.2004 r.