Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego Białogardzie, na pisemne zapytanie udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego i stwierdza, co następuje:

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że w Polsce zgłosił działalność gospodarczą opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym. W 2004r. prowadzi tę działalność w zakresie usług budowlanych jako podwykonawca w firmie budowlanej szwedzkiej, tylko i wyłącznie na terenie Szwecji. Mieszka tam przez większość roku, do Polski przyjeżdża na 2 - 3 miesięczny urlop, stałe zameldowanie natomiast ma w Polsce. Jak oświadczył, od wystawionych rachunków pobierany w Szwecji jest 25 % podatek, który jest wyszczególniony na rachunkach.

Na tle takich okoliczności podatnik formułuje swoje stanowisko, iż powołując się na art. 4 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, płacąc podatek w Szwecji 25 %, podatnik uważa, że nie powinien płacić zryczałtowanego podatku od przychodów z działalności gospodarczej wg. stawki 5,5 % w Polsce.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Białogardzie stwierdza, że stanowisko podatnika jest prawidłowe co do rozstrzygnięcia, pod warunkiem że w Szwecji z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej podatnik płaci podatek dochodowy.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego:

• art. 3 ust. 1 i art. 4a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.),
• art. 4, art. 5 i art. 7 w związku z art. 22 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisana w Sztokholmie dnia 5 czerwca 1975 r. (Dz. U z 1977 r., Nr 13, poz. 51).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący :

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) .

Artykuł 4a ww. ustawy stanowi, iż przepisy te stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryteria o podobnym charakterze, nie włączając jednak osób, które podlegają obowiązkowi podatkowemu w tym Państwie tylko w zakresie dochodu, jaki osiągają ze źródeł w nim położonych, albo z majątku, jaki posiadają w tym Państwie.

Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się następujące zasady:

1. Osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),
2. Jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze, albo jeżeli nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa,
3. Jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas będzie ona uważaną za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem,
4. Jeśli sytuacji tej osoby nie można uregulować zgodnie z postanowieniami litery c, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

W myśl art. 5 ust. 1 ww. umowy pojęcie - „ zakład” oznacza stałą placówkę, w której całkowicie albo częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa. Określenie „ zakład” obejmuje w szczególności budowę albo montaż, których okres prowadzenia przekracza 12 miesięcy.

Zgodnie z art. 7 ww. umowy zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

W myśl art. 22 ww. umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, wtedy pierwsze wymienione Państwo zezwala na:

1. Potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w tym drugim Umawiającym się Państwie,
2. potrącenie od podatku od majątku tej osoby kwoty równej podatkowi od majątku zapłaconemu w tym drugim Umawiającym się Państwie.

Reasumując, jeżeli w rozumieniu ww. przepisów ma Pan miejsce zamieszkania w Polsce podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Ponieważ działalność gospodarczą wykonuje Pan tylko na terenie Szwecji przez położony tam zakład (usługi budowlane wykonywane przez okres ponad 12 m-cy) podlega Pan zgodnie z ww. art. 7 opodatkowaniu z tytułu zysków osiąganych z tego zakładu w Szwecji. Z tego tytułu nie uiszcza Pan zryczałtowanego podatku dochodowego w Polsce. Natomiast po zakończeniu roku podatkowego składa Pan w polskim Urzędzie Skarbowym zeznanie wg. zasad ogólnych, gdzie wykazuje wszystkie dochody, w tym także osiągnięte w Szwecji i od należnego podatku w kraju potrąca podatek zapłacony za granicą zgodnie z art. 22 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku.