Działając stosownie do art. 14a § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w oparciu o przedstawiony stan faktyczny, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Tryb. informuje:
Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.W myśl art. 86 ust. 3 wymienionej ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:DŁ= 357 kg + n x 68 kggdzie: DŁ- oznacza dopuszczalną ładowność, n- oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcykwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 5.000 zł.Dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3 określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji (o której mowa w zdaniu pierwszym) nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3 - art. 86 ust 5 powołanej ustawy .Przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy pojazdów samochodowych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika takie przeznaczenie – art. 86 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z kolei stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5.
Natomiast wg § 13 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm) podatnikom nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od nabytych części składowych lub usług wykorzystanych do wytworzenia przez podatnika samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, zaliczonych przez podatnika do środków trwałych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w kwocie przekraczającej 50% sumy kwot podatku określonych w fakturach, kwot podatku należnego od wewnątrzwspólnotowego nabycia tych części i ich importu, kwot podatku należnego od importu usług oraz kwot podatku należnego od dostawy, dla której podatnikiem jest nabywca. W przypadku gdy suma kwot podatku od nabytych części składowych lub usług wykorzystanych do wytworzenia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 1, przekroczy 10.000zł dla jednego samochodu- podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w kwocie wyższej niż 5.000zł dla jednego samochodu.

Obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wprowadzono od dnia 1 stycznia 1984r. zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 1 lutego 1983r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6, poz. 35) . Pierwsze świadectwa homologacji typu zostały wydane przez Ministra Komunikacji z datą 31 stycznia 1984r. Zarówno w okresie wcześniejszym jak i obecnie świadectwa te wydaje Minister właściwy ds. transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych. Świadectwa te są przechowywane w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez producenta lub importera, dla których zostały wydane.

Od 1984r. producent lub importer nowych pojazdów zobowiązany był dołączyć do sprzedawanych pojazdów wyciągi ze świadectw homologacji, stanowiące dla organu rejestrującego źródło informacji o danych technicznych pojazdów. W sytuacji, kiedy podatnik posiada używany samochód ciężarowy z państw członkowskich Unii Europejskiej należy wyjaśnić, że np. europejskie świadectwa homologacji przechowują odpowiednie władze homologacyjne państw członkowskich, które to świadectwa wydały oraz producent danego typu pojazdu.

Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie wynika, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem tego pojazdu za samochód osobowy. Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało, że ładowność przedmiotowego samochodu jest wyższa niż określona powyższym wzorem.Jak podał Pan, zakupiony samochód ciężarowy posiada dopuszczalną ładowność powyżej 900 kg. Jest to więc bezspornie samochód ciężarowy dla którego musiało być producentowi lub importerowi wydane świadectwo homologacji i nawet nieposiadanie przez Pana tego świadectwa nie powoduje utraty prawa do odliczenia podatku naliczonego przy jego zakupie lub paliwie nabytym do jego eksploatacji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika jednakże, iż zakupiony samochód ciężarowy o ładowności powyżej 900 kg zostanie przerobiony na autobus. Nastąpi więc zmiana rodzaju pojazdu nie poparta świadectwem homologacji, bowiem z treści art. 68 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. - Prawo o ruchu drogowym – (j.t. Dz. U. z 2003r. Nr 58, poz. 515 ze zm.) wynika, iż świadectwo homologacji zobowiązany jest uzyskać producent lub importer nowego pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, motoroweru, tramwaju lub przyczepy oraz przedmiotów ich wyposażenia lub części.

Z kolei art. 66 ust. 4 pkt 6 tej ustawy stanowi, że zabrania się dokonywania zmian konstrukcyjnych zmieniających rodzaj pojazdu, z wyjątkiem:a) pojazdu, na którego typ zostało wydane świadectwo homologacji lub decyzja zwalniającą pojazd z homologacji,b) pojazdu, w którym zmian konstrukcyjnych dokonał przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w tym zakresie. Natomiast § 14 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 21 sierpnia 2002r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów (Dz. U. Nr 133, poz. 1123 ze zm.) stanowi, iż w przypadku zawiadomienia o zmianie stanu faktycznego wymagającej zmiany danych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym, wynikającej z wprowadzenia w pojeździe zarejestrowanym zmian konstrukcyjnych zmieniających rodzaj pojazdu, do zawiadomienia dołącza się:a) dokument potwierdzający, że dokonane zmiany konstrukcyjne zmieniające rodzaj pojazdu wykonane zostały przez przedsiębiorcę, o którym mowa w art. 66 ust. 4 pkt 6 lit. b ustawy,b) zaświadczenie o pozytywnym wyniku badania technicznego potwierdzające, że dokonane zmiany są zgodne z przepisami określającymi warunki techniczne pojazdów.

Tak więc w wydatkach poniesionych na przerobienie samochodu ciężarowego na autobus, która to przeróbka powoduje wytworzenie autobusu i nie jest poparta zmianą świadectwa homologacji ( brak takiego obowiązku) podatek naliczony może być odliczony w myśl powołanego § 13 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w wysokości 50% sumy kwot podatku określonego w fakturach za zakup towarów i usług, nie więcej niż 5.000zł.Warunkiem odliczenia wydatków w tej części jest zaliczenie autobusu do środków trwałych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Końcowo organ podatkowy informuje, iż stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, których nabycie zostało udokumentowane fakturami otrzymanymi przed dniem utraty zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub 9 albo przed dniem rezygnacji z tego zwolnienia, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 113 ust. 5 i 7.Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 – art. 88 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem chcąc skorzystać z odliczenia podatku naliczonego, winien Pan zrezygnować ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oraz zarejestrować się jako podatnik VAT czynny.Zasady zwrotu różnicy podatku VAT na rachunek bankowy zostały określone w art. 87 ustawy o podatku od towarów i usług.