Stan faktyczny:

Podatnik prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą (bez zatrudniania pracowników) – książka przychodów i rozchodów. Działalności podatnika polega głównie na serwisie urządzeń ważąco-etykietujących w halach produkcyjnych zakładów przemysłu mięsnego i mleczarskiego. Zakłady te podlegają ostrym wymaganiom sanitarnym, co zobowiązuje podatnika do zachowania szczególnej higieny. Usługi te podatnik wykonuje osobiście.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jt. Dz.U.z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zwrot „w celu osiągnięcia przychodów” oznacza, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma lub zakładając racjonalnie może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź na funkcjonowanie źródła przychodu. Ciężar udowodnienia, że poniesiony wydatek ma związek z prowadzoną działalnością i został poniesiony w celu uzyskania przychodu – spoczywa na podatniku.

Jak stwierdził NSA w wyroku z dnia 13 lutego 1998r. sygn. I SA/Gd 1228/96 zagadnienie zakupu odzieży jako środka służącego do wykonywania działalności gospodarczej, z punktu widzenia zdania pierwszego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy ocenić na tych samych zasadach zarówno w przypadku zakupu odzieży dla pracowników podmiotu gospodarczego jak i dla osoby prowadzącej działalność (właściciela podmiotu). Punktem wyjścia dla wszystkich rozważań muszą być tu przepisy prawa pracy, z których wynika zasada wykonywania pracy przez pracownika we własnej odzieży.

Zgodnie z art. 2377 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) pracodawca jest zobowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach:

1. jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu,
2. ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego podatnik prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą pracuje w specyficznych warunkach, świadcząc usługi w zakresie serwisu urządzeń w zakładach przemysłu mięsnego i mleczarskiego.

Jeżeli ze względu na wymagania sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy podatnik jest zobowiązany do wykonywania pracy w odzieży ochronnej, to wydatki poniesione na jej zakup i konserwację można uznać za wydatki niezbędne do uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.

Wydatki te będą kosztami uzyskania przychodów pod warunkiem, że to na podatniku ciąży obowiązek zapewnienia koniecznej odzieży ochronnej.