Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności

lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Uzyskane zatem w wyniku sporu sądowego, a przyznane na podstawie art. 207 k. c. pożytki cywilne od współwłaściciela nieruchomości z tytułu zajmowania przez niego lokalu użytkowego przypadają wszystkim współwłaścicielom w stosunku do wielkości ich udziałów. Ponieważ w przedmiotowej nieruchomości nie doszło do wyodrębnienia własności poszczególnych lokali mieszkalnych i użytkowych, zatem pożytki z lokalu użytkowego, z którego korzysta wyłącznie jeden

ze współwłaścicieli winny wchodzić do ogólnej puli pożytków podlegających podziałowi na poszczególnych współwłaścicieli w proporcji do ich udziału we współwłasności i tym samym winny być wliczane do limitu obrotu uprawniającego do zwolnienia od podatku od towarów i usług, ponieważ powyższe stanowi wartość sprzedaży usług w rozumieniu art. 8 ust. 1. pkt 1 ww. ustawy o VAT. W przypadku przekroczenia tegoż limitu (w 2003 r. była to kwota w wys. 45.700 zł) zwolnienie traci moc, powstaje obowiązek podatkowy, a opodatkowaniu podlega nadwyżka ponad ten limit (art. 113 ust. 5 ww. ustawy o VAT).

Natomiast uzyskane od zaległych pożytków odsetki nie stanowią czynności wymienionej w art. 2 ustawy o VAT, nie stanowią więc sprzedaży w świetle obowiązujących przepisów, a zatem nie wlicza się ich do kwoty obrotu uprawniającego do zwolnienia od podatku od towarów i usług. Ponadto tut. Urząd nadmienia, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje kwestii w jakiej formie ma być wystawione potwierdzenie zapłaty, należałoby w tej materii posiłkować się innymi aktami prawnymi, np. ustawa "Prawo działalności gospodarczej". Najczęściej stosowana przy sprzedaży towarów czy usług forma zapłaty to przelew czy dowód wpłaty „KP”.