Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Choszcznie, na pisemne zapytanie z dnia 27.09.2004 r. udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego i stwierdza, co następuje:

Wnoszący zapytanie przedstawiła stan faktyczny z którego wynika, że podatnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży materiałów ozdobnych (roślin, kwiatów) rozliczając się na zasadach ogólnych oraz prowadzi gospodarstwo rolne w zakresie uprawy roślin, które używane są do produkcji tych materiałów. W związku z powyższym zwraca się z prośbą o udzielenie informacji czy może:

• zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów nasiona, którymi obsiewa ziemię, środki chemiczne wykorzystywane przy uprawie oraz urządzenia pomocne przy uprawie,
• zebrane rośliny sam wycenić bez naliczenia podatku VAT i wprowadzić dowodem wewnętrznym do podatkowej księgi przychodów i rozchodów jako towar handlowy do dalszej sprzedaży.

Na tle takich okoliczności faktycznych podatnik formułuje stanowisko, iż przepisy prawa podatkowego skutkują w ten sposób, że wydatki związane z nabyciem nasion, środków chemicznych oraz urządzeń pomocnych przy ich uprawie stanowią koszty uzyskania przychodów. Natomiast wprowadzenie do obrotu handlowego roślin z własnej produkcji, może być dokumentowane wystawionymi przez siebie dowodami wewnętrznymi, w których podatnik sam wyceni zebrane rośliny bez podatku od towarów i usług.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Choszcznie stwierdza, że stanowisko podatnika jest prawidłowe jedynie w zakresie sposobu wprowadzenia do obrotu handlowego roślin z własnej produkcji i ich wyceny, natomiast w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nabycie nasion, środków chemicznych oraz urządzeń pomocnych przy ich uprawie roślin jest nieprawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawne prawa podatkowego:

• art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.),
• § 14 ust. 1, ust. 2 pkt 3 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.),
• art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:

Z brzmienia § 14 ust. 1 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) wynika, że udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające przy zakupie - nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku).

Przy czym dowody takie między innymi zgodnie z § 14 ust. 2 pkt 3 wyżej cytowanego rozporządzenia, mogą dotyczyć wyłącznie wartości produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli prowadzonej przez podatnika.

W świetle powyższego podatnik będący producentem produktów rolnych pochodzących z własnej uprawy ma możliwość sporządzenia dowodu wewnętrznego na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących przekazania roślin na potrzeby prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wartość wykazana w dowodzie wewnętrznym będzie miała znaczenie dla celów podatkowych. W przypadku bowiem, gdy przedmiotem działalności gospodarczej jest sprzedaż materiałów ozdobnych produkowanych przede wszystkim z roślin z własnej produkcji, rośliny należy traktować jako materiał podstawowy, gdyż przy produkcji tego typu wyrobów stają się głównym materiałem wyroby finalnego.

Z uwagi na fakt, że przekazanie produktów pochodzących z własnej uprawy czy hodowli na potrzeby działalności gospodarczej nie stanowi czynności zakupu tych materiałów, ma zastosowanie art. 22 ust. 6a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym w celu ustalenia wartości zużytych m.in. w prowadzonej działalności gospodarczej surowców i materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej lub zwierzęcej oraz z własnej gospodarki leśnej stosuje się odpowiednio art. 11 ust. 2 ustawy. Powyższe oznacza, że wyceny należy dokonać na podstawie cen rynkowych, stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu oraz czasu i miejsca uzyskania.

Odnosząc się do tego zapytania w kwestii naliczenia podatku od towarów i usług przy wycenie tychże produktów roślinnych tut. organ podatkowy pragnie zauważyć, że zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności wymienione w art. 5 ust. 1. Wśród wymienionych tam czynności nie występuje przekazanie, ani też zużycie towarów na potrzeby wewnętrzne.

W związku z tym przekazanie przez podatnika towaru z własnej działalności rolniczej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej nie powoduje wystąpienia obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT – zatem nie może być tu mowy o wystawieniu faktury VAT z podatkiem VAT.

Przechodząc do drugiego zapytania Naczelnik Urzędu Skarbowego w Choszcznie wyjaśnia, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Za działalność rolniczą uznaje się działalność w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy. Najogólniej można przyjąć, że zgodnie z tym przepisem jest to działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonych.

Skoro więc przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, to należy przyjąć, że koszty poniesione do produkcji rolnej również nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Reasumując powyższe zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Choszcznie w przypadku gdy podatnik prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów przekazuje produkty (rośliny, kwiaty) pochodzące z własnej uprawy na potrzeby działalności gospodarczej, przekazanie to może udokumentować dowodem wewnętrznym, w którym wykaże wartość roślin i kwiatów według cen rynkowych bez naliczenia podatku VAT, natomiast poniesione wydatki zakupu nasion, środków chemicznych oraz urządzeń pomocnych przy uprawie związanej z ww. produkcją rolną nie stanowią kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej.