Stan faktyczny:

Małżeństwo nie posiada rozdzielności majątkowej. Podatniczka prowadzi działalność gospodarczą, mąż jest pełnomocnikiem w prowadzonej przez małżonkę firmie. Małżonek jako osoba prywatna uzyskał kredyt konsumpcyjny. Kwota kredytu zostanie w całości przekazana rzeczonej firmie w celu dokonania zakupów towarów handlowych. Podatniczka zobowiązuje się do zabezpieczenia wszelkich dokumentów które będą zaświadczały, iż środki uzyskane kredytu będą rzeczywiście wydane na zakup towarów handlowych.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Pojęcie kosztu określone zostało w treści art. 22 ust. l ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 1993r. Nr 90, poz. 416 z późn. zm.). Przepis ten stanowi, że kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła dochodu są wszelkie koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodu z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Z unormowania tego wynika, że kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła dochodu są wszelkie koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodu. Pojęcie celu definiuje słownik języka polskiego PWN Warszawa 1995r. wydanie I - „celowość” to odpowiedniość środków do celów; przydatność do założonego celu, do jakiś potrzeb; świadome zmierzanie do celu.”

Zatem warunkiem zaliczenia wydatku w poczet kosztów uzyskania przychodu jest istnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a uzyskanym przychodem. Z ugruntowanego orzecznictwa NSA, w tym przykładowo z wyroku z dnia 18 lutego 1998r. ( sygn. akt I SA/Ka 1241/96) wynika że „...Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu...”. Z kolei w wyroku z dnia 6 grudnia 2001r. sygn. akt I SA/Gd 329/99 NSA stwierdził: „Podatnik zobligowany jest wykazać wpływ kosztu na wielkość osiągniętego przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem zakwalifikowanie poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodu uzależnione jest jednocześnie od ustalenia, czy podatnik wykaże zaistnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy jego poniesieniem, a uzyskaniem przychodu, tj. czy udowodni, iż jest to wydatek celowy w prowadzonej działalności”.

Rozpatrując powyższą sprawę należy mieć także na uwadze art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), oraz pkt 32 tego artykułu który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Zgodnie z powyższym do kosztów uzyskana przychodów można zaliczyć skapitalizowane odsetki od pożyczek (kredytów) przy czym odsetki te muszą być faktycznie zapłacone.

Zatem jeśli podatniczka w sposób bezsporny będzie mogła udowodnić, że kredyt konsumpcyjny otrzymany przez jej męża został w całości przeznaczony na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej wówczas zapłacone odsetki, prowizje i ubezpieczenie będą stanowiły koszty uzyskania przychodu w tej działalności gospodarczej.