INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2012 r. (data wpływu 13 lipca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 października 2012 r. (data wpływu 22 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz córką prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej w zakresie wynajmu lokali na własny rachunek. Wcześniejszymi uchwałami rady miejskiej z 1997 r. i 2001 r. zmieniono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego w taki sposób, że z terenu będącego w użytkowaniu wieczystym o powierzchni 5.514 m² ograniczono użytkowanie na ok. 1.607,5 m² powierzchni. Faktycznie gruntu tego nie wyłączono, nie wykonano tych uchwał, ale na ich podstawie spółka cywilna ma ograniczone prawo ich użytkowania (postawienia pawilonu, ogrodzenie nieruchomości). Jako wspólnik spółki cywilnej, Wnioskodawczyni ponosi koszty utrzymania całej nieruchomości o powierzchni 5.514 m², tj. opłaty za użytkowanie wieczyste od tej powierzchni. Z racji tej, że grunty objęte uchwałami są przeznaczone na drogi (zadanie własne gminy) w ramach których cel jest określony, wykorzystywanie praw Wnioskodawczyni do całości nieruchomości, ograniczone jest o powierzchnię 1.607,5 m². Wnioskodawczyni ponosi również w ramach spółki cywilnej koszty z tytułu opłat lokalnych od całości gruntu, gdy faktycznie użytkuje powierzchnię 3.906,5 m². Dotychczas powyższe koszty opłacane od pow. 1607,5m² nie były zaliczane do kosztów uzyskania przychodu z tytułu działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że z terenu, do którego uchwałami rady miejskiej, ograniczono Jej możliwość użytkowania, całkowicie wyłączono z użytkowania od 2004 r. – 800,05m² powierzchni działki, która w żaden sposób nie jest wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast w użytkowaniu Wnioskodawczyni, mimo wyłączenia na podstawie uchwał rady miasta pod drogi i place parkingowe, pozostało 807,15m² powierzchni działki, która to część wykorzystywana jest w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni na potrzeby drogi przejazdowej i parkingu. Prawo użytkowania wieczystego, nie zakłada ewentualności częściowego użytkowania wieczystego, jak również nie zakłada użytkowania wieczystego terenu do którego w ramach tego prawa Wnioskodawczyni nie ma prawa. Wnioskodawczyni nie może na powyższej części czynić nic poza utrzymywaniem porządku. Na ten teren Wnioskodawczyni ponosi koszty utrzymywania, które rozlicza w ramach działalności gospodarczej. Dla utrzymania porządku publicznego, Wnioskodawczyni zobowiązana jest do utrzymywania porządku, opróżniania koszy na śmieci, dbania o drzewostan parkowy, sprawność, czystość przejść, odśnieżania chodników, koszenia traw i ich wywóz, chirurgię drzew, zakup i zużycie narzędzi do ww. prac, prac malarskich i innych prac agrotechnicznych, ubezpieczenia od wszelkich zdarzeń możliwych na całym terenie oddanym w użytkowanie wieczyste.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy opłaty lokalne i wydatki ponoszone na utrzymanie ładu i porządku od wyłączonej z użytkowania wieczystego uchwałami rady miejskiej części nieruchomości gruntowej stanowią koszty uzyskania przychodu...

Czy koszty wydzielenia z całej nieruchomości części wyłączonej z użytkowania uchwałami rady miejskiej na drogi, stanowią koszty uzyskania przychodu Wnioskodawczyni...

Zdaniem Wnioskodawczyni, ponoszone opłaty lokalne od powierzchni wydzielonej uchwałami rady miejskiej na cele, które są zadaniami własnymi gminy, nie są dla podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych kosztem uzyskania przychodu. Gmina w ramach wykonywania zadań własnych w obszarze dróg, ich wykonywania, scalania gruntów pod te cele, ponosi koszty ustanowionych zmian i osiągnięcia celów publicznych. Wnioskodawczyni mając ustanowione ograniczenia prawa do użytkowanej nieruchomości, nie może ponosić kosztów – ciężarów, które nie wynikają z prawa dysponowania nieruchomością i uzyskania tej części przychodu. Tym samym Wnioskodawczyni nie użytkuje wydanego w całości gruntu, zgodnie z celem jego wydania, zaś zadania publiczne nie są kosztem uzyskania przychodu.

Ponieważ gmina nie wykonuje swej uchwały, Wnioskodawczyni zleciła geodecie, wydzielenie geodezyjne tej części nieruchomości jaka jest przeznaczona na drogi. Koszty tego wydzielenia zdaniem Wnioskodawczyni nie stanowią jej kosztu uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;
• musi być należycie udokumentowany.

Tak więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, jak i kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami - pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Wskazać jednak należy, że ciężar dowodu co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku. Podatnik bowiem musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Katalog wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów został zawarty w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Regulacja powyższego przepisu dotyczy wyraźnie wymienionych w niej przypadków.

Rozpatrywany wniosek dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów: opłat z tytułu użytkowania wieczystego, opłat lokalnych i kosztów utrzymania powierzchni części nieruchomości, co do której Wnioskodawczyni na podstawie uchwały rady miejskiej ograniczono jej użytkowanie, jak również wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię w związku z wydzieleniem z całości nieruchomości tej części, którą Wnioskodawczyni na podstawie uchwał rady miasta może użytkować w stopniu ograniczonym.

Możliwość zaliczenia ww. wydatków do ww. kosztów zależy zatem od spełnienia przesłanek określonych w ww. art. 22 ust. 1 ww. ustawy, w szczególności od oceny zasadności poniesienia tych wydatków

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, należy wskazać, że niewątpliwie tylko część nieruchomość, wykorzystywana jest w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, bowiem Wnioskodawczyni wskazała, że na podstawie uchwał rady miasta z 1997 r. i 2001 r., ograniczono jej prawo do użytkowania części nieruchomości. Z tym, że całkowicie wyłączone z używania na potrzeby działalności gospodarczej od 2004 r. jest 800,05m² powierzchni działki, natomiast powierzchnia 807,15m² wykorzystywana jest w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni na potrzeby drogi przejazdowej i parkingu.

Wobec powyższego, wydatki dotyczące tej części nieruchomości, która jest faktycznie wyłączona z użytkowania przez Wnioskodawczynię na potrzeby prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej, nie stanowią wydatków poniesionych w związku z uzyskiwanymi przez Wnioskodawczynię przychodami z działalności gospodarczej lub też zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zatem wydatki te, nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów tej działalności na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast wydatki, ponoszone przez Wnioskodawczynię na tę część nieruchomości, wobec której na mocy uchwał rad miasta przysługuje Wnioskodawczyni ograniczone prawo użytkowania - która jednak wykorzystywana jest przez Wnioskodawczynię na potrzeby działalności gospodarczej – na drogi przejazdowe i parkingi, mogą być zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, jako stanowiące wydatki poniesione w związku z uzyskiwanymi przez Wnioskodawczynię przychodami z działalności gospodarczej.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zatem, wydatki poniesione z tytułu opłat lokalnych i kosztów utrzymania ładu i porządku od wyłączonej z użytkowania na podstawie uchwał rady miasta części nieruchomości, która faktycznie, pomimo wyłączenia, użytkowana jest na potrzeby działalności gospodarczej (drogi przejazdowe, parkingi) – stosownie do udziału w zysku spółki – będą stanowiły dla Wnioskodawczyni koszty uzyskania przychodu.

W odniesieniu do wydatków poniesionych przez Wnioskodawczynię na wydzielenie z całości nieruchomości tej części, do której przysługuje Wnioskodawczyni ograniczone na podstawie uchwał rady miasta prawo do użytkowania w ramach działalności gospodarczej, stwierdzić należy co następuje.

Wnioskodawczyni nie wskazała, by wydzielenie części nieruchomości, którą nie może użytkować w pełnym zakresie ma wpływ na powstanie przychodu z działalności gospodarczej, ewentualnie zachowanie, czy też zabezpieczenie źródła przychodów. Zatem na podstawie wskazanego powyżej przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatek ten nie może zostać również uznany za koszt uzyskania przychodu z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.