Usługi turystyczne są opodatkowane w kraju, w którym agent (biuro podróży) posiada swoje przedsiębiorstwo lub stałe miejsce prowadzenia działalności, z którego wykonał usługę. Podatnicy, którzy korzystają z opodatkowania marży według zasad art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 05.04.2004r. Nr 54 poz. 535), mają obowiązek dysponowania siedzibą lub miejscem zamieszkania w Polsce.
Od 1 maja 2004r. organizowanie imprez i świadczenie usług turystycznych w Polsce opodatkowane jest stawką 22%. Natomiast usługi hotelowe, usługi gastronomiczne (do 31.12.2007r. zgodnie z art. 146 ust 1 pkt 2 lit. C), usługi świadczone przez obiekty turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, transportowe (pasażerskie) – są opodatkowane stawką 7%.
Zgodnie z art. 119 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 05.04.2004r. Nr 54 poz. 535) usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Wspólnoty, usługi świadczone przez krajowego agenta – podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%.
Natomiast gdy usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści nabywcy usługi (turysty) są świadczone zarówno na terytorium Wspólnoty, jak i poza nim, to usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% tylko w tej części, która dotyczy usług świadczonych poza terytorium Wspólnoty (art. 199 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług). Dla obydwu części tej usługi (na terytorium Wspólnoty oraz poza nią) podatnik musi ustalić odrębnie podstawę opodatkowania.
W związku z zastosowaniem art. 119 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 05.04.2004r. Nr 54 poz. 535) ewidencjonowanie wpłat na kasach rejestrujących za usługi transportu osób przez państwa nie należące do Wspólnoty powinno być z zastosowaniem stawki 0%.

Przy organizowaniu wycieczek, w których ma zastosowanie marża zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 05.04.2004r. Nr 54 poz. 535) podstawą opodatkowania usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę podatku należnego.
Przez marżę należy rozumieć różnicę między kwotą należności którą ma zapłacić nabywca usługi, a cenę nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty (przez usługi dla bezpośredniej korzyści należy rozumieć usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie) atr. 119 ust. 2 ustawy o VAT.
W przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, zwanym dalej „usługami własnymi”, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty (art. 119 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług).
W celu określenia prawidłowej podstawy opodatkowania usług własnych ma zastosowanie art. 29 ustawy o VAT.

W art. 109 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 05.04.2004r. Nr 54 poz. 535) zostały określone ogólne zasady prowadzenia ewidencji. Dla potrzeb opodatkowania usług turystycznych nie zostały określone szczególne obowiązki prowadzenia ewidencji. Ogólnie ewidencja powinna gwarantować prawidłowe ustalenie przedmiotu i podstawy opodatkowania, kwoty podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego, wysokość podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej. Podatnik rozliczający się na zasadach określonych w art. 119 ww. ustawy musi prawidłowo wyliczać marżę, ujmować ją w ewidencji i od wyliczonej marży naliczyć podatek należny, który również musi zostać ujęty w ewidencji. Ponadto, jeżeli podatnik rozlicza usługi turystyczne na zasadach ogólnych, ma obowiązek prowadzenia dodatkowo stosownej ewidencji zakupów i sprzedaży, uwzględniającej kwoty mające wpływ na wysokość obrotów i kwotę podatku należnego.

Szczególnymi elementami ewidencji usług turystycznych są:
#61623; wartość usług turystycznych,
#61623; wartość usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty,
#61623; kwota marży,
#61623; kwota podatku ustalonego od marży,
#61623; wartość usług własnych,
#61623; podstawa opodatkowania dla usług własnych,
#61623; część należności za usługę przypadająca na usługi nabyte od innych podatników,
#61623; część należności za usługę przypadająca na usługi własne,
#61623; określenie rodzaju i wartości nabywanych usług świadczonych poza terytorium Wspólnoty (stawka 0%).
#61623; określenie w jakiej części nabyte usługi są świadczone na terytorium Wspólnoty a w jakiej poza terytorium Wspólnoty.
Ważnym jest, aby na paragonach fiskalnych oraz wystawionych fakturach dokumentujących usługi turystyczne rozliczane według opodatkowania marży nie wykazywać kwot podatku (art. 119 ust. 10 ustawy o VAT).