Zgodnie z art. 19 ust.10 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są lokale i budynki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wydania.

Jeżeli zatem przedmiotem sprzedaży jest lokal lub budynek obowiązek podatkowy powstaje z momentem otrzymania całości lub części zapłaty za przedmiot sprzedaży. Istotną okolicznością przy sprzedaży nieruchomości jakimi są lokale i budynki jest sporządzenie umowy w formie aktu notarialnego, przenoszącej własność przedmiotu umowy na nabywcę, ponieważ bez zawarcia takiej umowy i dokonania jakiejkolwiek zapłaty samo wydanie lokalu lub budynku nabywcy nie powoduje powstania obowiązku podatkowego, ani przeniesienia prawa własności.

Wnoszone przez podmiot w 2001-2003 zapłaty częściowe – ustalone na podstawie umowy wstępnej obejmujące należność za lokal mieszkalny jak i nabycie praw do części wspólnych budynku i przypisaną częścią gruntu z prawem wieczystego użytkowania rodziły obowiązki podatkowe, które wynikały z obowiązującej przed 1 maja 2004 roku ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zmianami), gdzie w art. 6 ust. 7b powyższe zagadnienie zostało jednoznacznie unormowane i określone.Zatem całkowite uregulowanie należności jak i odbiór i wydanie przedmiotu transakcji nabywcy nastąpiło jeszcze w 2003 roku.

Zarówno w obecnie obowiązującej ustawie jak i przepisach regulujących stan prawny przed 01 maja 2004 roku określaniu powstania obowiązku podatkowego przy sprzedaży lokalu mieszkalnego lub budynku towarzyszy wyłącznie kwestia uiszczenia zapłaty, która jest zdarzeniem powodującym jego powstanie. Zawarcie umowy notarialnej przenoszącej prawo własności ma więc jedynie znaczenie dla oceny skutków prawnych i podatkowych.

Jak więc wynika z powyższego dokonanie całości zapłaty za lokal mieszkalny przed 01 maja 2004 rodziło obowiązek podatkowy na bieżąco równomiernie z dokonywanymi wpłatami, które wynikały z zawartej umowy wstępnej. Stąd w przypadku zawarcia umowy notarialnej już po 01 maja 2004 roku naliczenie podatku VAT skutkowałoby dwukrotnym opodatkowaniem tych samych zdarzeń, bądź jak w przypadku gruntu opodatkowaniem czegoś co w chwili faktycznych zdarzeń było wyłączone spod opodatkowania. Należałoby więc przyjąć w oparciu o powyższe , iż samo podpisanie umowy notarialnej w tym przypadku nie rodzi ponownie obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT, a będzie jedynie zdarzeniem potwierdzającym finalizację umowy przenoszącej tytuł własności i potwierdzającej stan prawny określonego stosunku gospodarczego.