Naczelnik Urzędu Skarbowego w Golubiu-Dobrzyniu na podstawie przepisu art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) w odpowiedzi na Pana pisemne zapytanie z dnia 13 lipca 2004 r. (uzupełnione pismem z dnia 29 lipca 2004 r.), informuje o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Pan usługi noclegowe oraz gastronomiczne. Wskazał Pan, że zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności główny przedmiot Pańskiej działalności gospodarczej to:

• miejsca krótkotrwałego zakwaterowania pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane,

• sprzedaż detaliczna w nie wyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych,

• sprzedaż detaliczna napojów alkoholowych, bezalkoholowych i wyrobów tytoniowych,

• bary, stołówki, placówki gastronomiczne pozostałe.

W związku z tym zwrócił się Pan do tutejszego organu z zapytaniem o zasady prowadzenia księgi przychodów i rozchodów oraz rozliczania podatku od towarów i usług dla potrzeb prowadzonej przez Pana działalności.

Pismem z dnia 29 lipca 2004 r. sprecyzował Pan przedmiotowy wniosek, wyczerpująco przedstawiając stan faktyczny oraz własne stanowisko w sprawie. Odrębnym pismem, również z dnia 28 lipca 2004 r., wycofał Pan żądanie dotyczące udzielenia pisemnej informacji o stosowaniu przepisów prawa podatkowego w zakresie prowadzenia księgi przychodów i rozchodów.

Pana zdaniem, zgodnie z załącznikiem nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, w odniesieniu do usług noclegowych, hotelowych PKWiU 55.2 należy stosować obniżoną stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 7%. Natomiast usługi gastronomiczne nie są wymienione w załącznikach do ustawy, co wskazuje, że są opodatkowane stawką 22%. W dalszej części podania przedstawił Pan swoje stanowisko w kwestii opodatkowania sprzedaży produktów nieprzetworzonych, a także stawki podatku VAT w odniesieniu do usług związanych z prowadzeniem baru, podawaniem napojów alkoholowych, bezalkoholowych i gorących (PKWiU 55.40.10). Pana zdaniem produkty nieprzetworzone, jak np. napoje alkoholowe, bezalkoholowe, wyroby tytoniowe oraz produkty żywnościowe (paluszki, chipsy), należy sprzedawać w takiej samej stawce, w jakiej zostały nabyte od dostawcy. W przypadku świadczenia usług związanych z prowadzeniem baru, takich jak podawanie napojów alkoholowych, bezalkoholowych i gorących (PKWiU 55.40.10), ma zastosowanie podstawowa stawka podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Treść art. 2 pkt 6 wyżej cytowanej ustawy wskazuje, że pod pojęciem „towary” rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy mówi, że przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zarówno towary jak i usługi identyfikowane są zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. przy pomocy klasyfikacji statystycznych (art. 2 pkt 6 i art. 8 ust. 3 ustawy).

Zastosowanie prawidłowej stawki podatku od towarów i usług jest uzależnione od zaklasyfikowania usług do odpowiedniego grupowania statystycznego. Obowiązującą w zakresie towarów i usług jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 89, poz. 844).

Również w piśmie Ministerstwa Finansów z dnia 21 maja 2004 r. wskazano, iż w przepisach o podatku od towarów i usług zawartych w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. nie uległy zmianie zasady dotyczące określenia towarów i usług, w stosunku do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Zarówno w nieobowiązującej już ustawie z 1993 r. jak i nowej z 2004 r. identyfikacja towarów i usług następuje poprzez klasyfikacje statystyczne. Obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania wykonanych czynności ciąży na podatniku, gdyż właśnie producent lub świadczący usługę posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania statystycznego. W związku z powyższym tutejszy organ udzieli informacji o stosowaniu przepisów prawa w oparciu o podany przez Pana symbol PKWiU.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania statystycznego podatnik może się zwrócić o pomoc do organu właściwego w tej sprawie. Od 1 stycznia 1997 r. kwalifikacji statystycznych wyrobów i usług dokonuje wyłącznie Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29.

Pod pozycją 140 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług wymieniono usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania (PKWiU ex 55.2) z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU ex 55.23.15). Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług dla tych usług stosuje się stawkę podatku w wysokości 7%. Zatem zawarte w Pana wniosku stanowisko jest słuszne.

Z treści art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. c) cytowanej ustawy wynika, że w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do usług gastronomicznych, z wyłączeniem:

• sprzedaży napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2 % oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5 %,

• sprzedaży kawy i herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, a także sprzedaży w stanie przetworzonym innych towarów opodatkowanych stawką 22 %.

W wyjaśnieniach Ministerstwo Finansów wskazało, że powyższy przepis ma zastosowanie do usług gastronomicznych, a nie do sprzedaży detalicznej towarów, toteż wyłączenie ma zastosowanie:

• do wszystkich towarów opodatkowanych stawką 22%, sprzedawanych w stanie nieprzetworzonym, np. batoników, czekolady lub innych wyrobów cukierniczych trwałych w fabrycznych opakowaniach (są to towary handlowe i o stawce podatku dla tych towarów nie może decydować miejsce ich sprzedaży),

• pozostałych towarów, które nie są wprost wymienione w tym przepisie, opodatkowanych stawką 22%, sprzedawanych w stanie przetworzonym, który jednocześnie pozwala na bezpośrednią identyfikację tego wyrobu z produktem wyjściowym.

Z treści wniesionego zapytania wynika, że w ramach działalności gospodarczej prowadzi Pan sprzedaż w postaci nieprzetworzonej napojów alkoholowych, bezalkoholowych, wyrobów tytoniowych oraz produktów żywnościowych, które nabył Pan ze stawką 22%. Ponieważ sprzedaż następuje w postaci nieprzetworzonej nie można jej uznać za usługę gastronomiczną.

Przepis § 40 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 97 z późn. zm.) stanowi, że w okresie do 31 grudnia 2007 r. obniżoną do wysokości 7 % stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do usług związanych z podawaniem napojów (PKWiU 55.4) oraz usług stołówkowych i usług dostarczania posiłków dla odbiorców zewnętrznych (PKWiU ex 55.5) z wyłączeniem:

• sprzedaży napojów alkoholowych o zawartości alkoholu pow. 1,2 % oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,

• sprzedaży kawy i herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych, wód mineralnych, a także sprzedaży w stanie przetworzonym innych towarów opodatkowanych stawką 22%.

Powyższe przepisy jednoznacznie wskazują na konieczność stosowania 22% stawki dla sprzedawanej herbaty, czy kawy wraz z dodatkami oraz innych towarów opodatkowanych stawką 22 % a sprzedawanych w stanie przetworzonym w ramach usługi gastronomicznej czy tez stołówkowej. Poza wyłączeniami dla tychże usług stosuje się 7% stawkę podatku VAT.

Odpowiadając na pytanie dotyczące zasad posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym prefiksem PL tutejszy organ informuje, że zgodnie z art. 96 ust.11 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny jest obowiązany umieszczać numer identyfikacji podatkowej na fakturach oraz ofertach. Zaś z treści art. 97 ust. 10 cytowanej ustawy wynika, że podmioty o których mowa w ust. 1 i 2, zarejestrowane jako podatnicy VAT UE, które uzyskały potwierdzenie zgodnie z ust. 9, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub przy nabywaniu usług, o których mowa w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 (usług związanych z transportem), podają numer, pod którym są zidentyfikowane na potrzeby podatku, są obowiązane do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL.

Podatnicy VAT UE w przypadku dokonywania przez nich wewnatrzwspólnowego nabycia towarów lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów mają prawny obowiązek posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL. Natomiast w przypadku nabycia przez podatnika VAT UE usług wymienionych w przepisie art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy VAT UE podają numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL. Przy czym określenie „podają” użyte przez ustawodawcę w przepisie art. 97 ust. 11 cytowanej ustawy, należy rozumieć tak, iż podatnicy VAT UE przy nabyciu wyżej wskazanych usług są uprawnieni do zastosowania numeru identyfikacji podatkowej poprzedzonego kodem PL, ale nie mają takiego obowiązku. Powyższe wynika z brzmienia w/w art. 28 ust.3, 4, 6 i 7 ustawy o podatku od towarów i usług, które przewidują dla nabywcy wymienionych tam usług, wybór co do podania numeru, pod którym nabywca ten jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od towarów i usług. Skutkiem podania NIP PL jest opodatkowanie tych usług w Polsce.

W transakcjach krajowych, podobnie jak w transakcjach z krajami trzecimi (nie będącymi członkami UE), podatnik nie posługuje się kodem PL przed swoim numerem NIP.

Odpowiedzi udzielono w oparciu o stan prawny z dnia datowania niniejszej odpowiedzi i stan faktyczny wynikający z rozpatrywanego pisma.