Naczelnik Kujawsko-Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy w odpowiedzi na wniosek z dnia 9 lipca 2004 r., w sprawie udzielania pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, działając zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) uprzejmie informuje.

Spółka zwróciła się z zapytaniem do tut. Organu podatkowego dotyczącym następujących kwestii:

1. Strona w ramach wewnętrzwspólnotowych nabyć dokonuje zakupu towarów w firmach mających siedzibę na terytorium państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej. Wyznaczony w fakturach termin przewiduje możliwość wcześniejszej zapłaty i uzyskanie skonta. Spółka realizuje płatności w terminie 28- dniowym (skróconym), czyli płatności pomniejszone o 2% skonto. Wartość transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia jest niższe od wystawionej faktury, ponieważ Spółka rozlicza podatek od towarów i usług ustalając podstawę opodatkowania uwzględniającą przyznane skonto (zmniejszając kwotę podstawy o skonto). Zdaniem Spółki – jest to zgodne z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, który stanowi, iż podstawa opodatkowania nie obejmuje opustów udzielonych podmiotowi dokonującemu wewnątrzwspólnotowego nabycia.
2. Faktury wystawiane na rzecz Spółki przez kontrahentów (dostawców) z krajów Unii Europejskiej nie wykazują kwot podatku od wartości dodanej. Według Spółki – jest to prawidłowe.

Ponadto Spółka otrzymuje rachunki zawierające informacje, że dostawa ta jest zwolniona z podatku.

Zdaniem Strony – przepisy naszego kraju nie zobowiązują dostawców w ramach wewnątrzwspólnotowych nabyć do zamieszczania na fakturach w/w danych (patrz. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971).

Zgodnie z art. 31 ust. 1 w/w ustawy podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest zobowiązany zapłacić. Przede wszystkim będzie to zatem należność dla dostawcy wynikająca z faktury.

Jednakże kwotę tą należy powiększyć (zgodnie z art. 31 ust.2 w/w ustawy) o:

– podatki, cła, opłaty i inne należności płacone w związku z nabyciem towarów,

– wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Natomiast w myśl art. 31 ust.3 w/w ustawy - podstawa opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie obejmuje :

– rabatów za zapłatę z góry,

– opustów i zwrotów kwot z tytułu dokonanego nabycia udzielonych podmiotowi dokonującemu wewwnątrzwspólnotowego nabycia.

W odniesieniu do drugiej kwestii poruszanej w przedmiotowym zapytaniu, należy wziąć pod uwagę art. 9 w/w ustawy stanowiący, że przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które:

– w wyniku dokonanej dostawy wysyłane są lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu,

– przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1. dostawcą towarów jest podatnik – czy to podatku od towarów i usług prowadzący działalność gospodarczą (art. 15), czy też podatku od wartości dodanej u którego wysyłane towary służą czynnością wykonywanym przez niego jako podatnika,
2. nabywcą towarów jest:
   • podobnie jak w przypadku dostawcy, podatnik – czy to podatku od towarów i usług prowadzący działalność gospodarczą (art. 15), czy też podatku od wartości dodanej – u którego nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnik,
   • osoba prawna niebędąca podatnikem, o którym mowa powyżej.

   Nadmienia się, że firmy polskie, jak i zagraniczne są zobligowane do przestrzegania przepisów prawnych obowiązujących na terytorium kraju prowadzenia działalności.

   Nie mniej przepisy rozdziału 4 (w tym § 12 ust. 7) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 97, poz. 971) określające obowiązki związane z wystawianymi fakturami dotyczą podatników wymienionych w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004r., którymi z pewnością nie są podatnicy podatku od wartości dodanej – dostawcy z krajów Unii Europejskiej.

   Jak z powyższego wynika, słuszne jest stanowisko Spółki, że:

   1. przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podstawa opodatkowania nie obejmuje opustów udzielonych podmiotowi, dokonującemu wewnątrzwspólnotowego nabycia,
   2. dostawcy z krajów Unii Europejskiej w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia nie mają obowiązku stosować przepisów prawa polskiego określających szczególowe zasady wystawiania faktur VAT.

   Niniejsza odpowiedź udzielona została zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu jej wydania.