Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie, odpowiadając na pismo z dnia 27.04.2004 r., które wpłynęło do Izby Skarbowej w dniu 11.05.2004 r. w sprawie dotyczącej możliwości zakwalifikowania do kosztów podatkowych wydatków z tytułu różnic kursowych, stwierdza co następuje. Informacja Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie, wynikającą z pisma z dnia 23.04.2004 r. znak: US.II.PDF/415/46/04 o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, do którego odwołuje się Pani w swoim wniosku jest zgodna z obowiązującym w tym zakresie prawem.

Analiza przedłożonych dokumentów w szczególności umowy kredytowej Nr KR/R2/499/01 z dnia 13.11.2001 r. oraz wyciągów bankowych wskazuje, że w stanie faktycznym niniejszej sprawy nie mamy do czynienia z powstaniem różnic kursowych w rozumieniu przepisów art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt.(...). Zgodnie natomiast z art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów) z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

W przedstawionym stanie faktycznym i prawnym, różnice związane ze spłatą kredytu powstałe na skutek zmiennych kursów EURO między dniem otrzymania kredytu, a dniem spłaty - wbrew Pani przekonaniu wynikającemu z powołanego na wstępie pisma - nie stanowią różnic kursowych w rozumieniu ww. art. 22 ust. 1 ustawy. W istocie bowiem mamy do czynienia z kredytem zaciągniętym w walucie polskiej wyrażonej jedynie w walucie wymienialnej w celu ochrony przed inflacją. Zatem kwoty wynikające z różnej ceny EURO przy spłacie kredytu nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego Dyrektor Izby Skarbowej podtrzymuje stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie wyrażone w powołanym na wstępie piśmie.